Épître aux Romains 10

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Frères, je désire de tout cœur et je demande à Dieu qu’ils soient sauvés.	1 Αδελφοι, η επιθυμια της καρδιας μου και η δεησις η προς τον Θεον υπερ του Ισραηλ ειναι δια την σωτηριαν αυτων?
2 Je dois dire en leur faveur qu’ils sont pleins d’ardeur pour Dieu, mais c’est une ardeur mal entendue.	2 διοτι μαρτυρω περι αυτων οτι εχουσι ζηλον Θεου, αλλ' ουχι κατ' επιγνωσιν.
3 Ils ne savent pas comment Dieu nous fait justes et ils veulent établir leur propre perfection. C’est pourquoi ils ne sont pas entrés dans le chemin de justification de Dieu.	3 Επειδη μη γνωριζοντες την δικαιοσυνην του Θεου, και ζητουντες να συστησωσι την ιδιαν αυτων δικαιοσυνην, δεν υπεταχθησαν εις την δικαιοσυνην του Θεου.
4 Car le Christ est le but de la Loi, et c’est alors que tout croyant devient “juste”.	4 Επειδη το τελος του νομου ειναι ο Χριστος προς δικαιοσυνην εις παντα τον πιστευοντα.
5 Moïse parle bien de devenir juste par la Loi; il a écrit: Celui qui la met en pratique vivra.	5 Διοτι ο Μωυσης γραφει την δικαιοσυνην την εκ του νομου, λεγων οτι ο ανθρωπος ο καμνων ταυτα θελει ζησει δι' αυτων?
6 Mais de son côté la justice qui vient de la foi te dit: Ne dis pas dans ton cœur: Qui montera au ciel? C’est une façon de dire que le Christ devait en descendre.	6 η εκ πιστεως ομως δικαιοσυνη λεγει ουτω? Μη ειπης εν τη καρδια σου, Τις θελει αναβη εις τον ουρανον; τουτεστι δια να καταβιβαση τον Χριστον.
7 Et ensuite: Qui descendra dans l’abîme? C’est une façon de dire que le Christ devait remonter d’entre les morts.	7 η, Τις θελει καταβη εις την αβυσσον; τουτεστι δια να αναβιβαση τον Χριστον εκ νεκρων.
8 Et ensuite il est dit: La parole est proche de toi, elle est déjà dans ta bouche et dans ton cœur. Il s’agit là de la parole que nous proclamons, et c’est la foi.	8 Αλλα τι λεγει; Πλησιον σου ειναι ο λογος, εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου? τουτεστιν ο λογος της πιστεως, τον οποιον κηρυττομεν.
9 Tu es sauvé lorsque ta bouche proclame que Jésus est le Seigneur, et que ton cœur croit que Dieu l’a ressuscité d’entre les morts.	9 Οτι εαν ομολογησης δια του στοματος σου τον Κυριον Ιησουν, και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο Θεος ανεστησεν αυτον εκ νεκρων, θελεις σωθη?
10 Le cœur qui croit te donne la vraie droiture, ta bouche qui le proclame te donne le salut.	10 διοτι με την καρδιαν πιστευει τις προς δικαιοσυνην, και με το στομα γινεται ομολογια προς σωτηριαν.
11 L’Écriture dit en effet: Aucun de ceux qui croient en lui ne sera déçu.	11 Διοτι λεγει η γραφη? Πας ο πιστευων επ' αυτον δεν θελει καταισχυνθη.
12 Il n’y a donc pas de différence entre Juifs et Grecs, ils ont un même Seigneur, fort généreux pour tous ceux qui l’invoquent:	12 Επειδη δεν ειναι διαφορα Ιουδαιου τε και Ελληνος? διοτι ο αυτος Κυριος ειναι παντων, πλουσιος προς παντας τους επικαλουμενους αυτον?
13 Celui qui invoque le nom du Seigneur sera sauvé, quel qu’il soit.	13 διοτι Πας οστις επικαλεσθη το ονομα του Κυριου θελει σωθη.
14 Mais peuvent-ils invoquer le Nom du Seigneur s’ils ne croient pas en lui? Peuvent-ils croire en lui si on ne l’a pas proclamé?	14 Πως λοιπον θελουσιν επικαλεσθη εκεινον, εις τον οποιον δεν επιστευσαν; και πως θελουσι πιστευσει εις εκεινον, περι του οποιου δεν ηκουσαν; και πως θελουσιν ακουσει χωρις να υπαρχη ο κηρυττων;
15 Va-t-on le proclamer si on n’a pas été envoyé pour cela? Il est écrit: Comme ils sont beaux à voir les pas de ceux qui apportent la bonne nouvelle.	15 Και πως θελουσι κηρυξει, εαν δεν αποσταλωσι; Καθως ειναι γεγραμμενον? Ποσον ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων ειρηνην, των ευαγγελιζομενων τα αγαθα.
16 Mais voilà, tous n’acceptent pas la bonne nouvelle. Isaïe dit en effet: Seigneur, qui nous a entendus et a cru?	16 Αλλα δεν υπηκουσαν παντες εις το ευαγγελιον. Διοτι ο Ησαιας λεγει? Κυριε, τις επιστευσεν εις το κηρυγμα ημων;
17 C’est qu’il faut entendre pour croire, il faut entendre ce qu’on dit du Christ.	17 Αρα η πιστις ειναι εξ ακοης, η δε ακοη δια του λογου του Θεου.
18 Alors je demande: N’ont-ils pas entendu? Bien sûr que si: Cette voix s’est fait entendre par toute la terre; ces paroles ont résonné jusqu’aux extrémités du monde.	18 Λεγω ομως, Μη δεν ηκουσαν; Μαλιστα εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων, Και εις τα περατα της οικουμενης οι λογοι αυτων.
19 Alors je demande: Comment, Israël n’a pas compris? Et tout de suite Moïse nous dit: Je vous rendrai jaloux d’un peuple qui n’en est pas un; je prends pour vous défier un peuple sans intelligence.	19 Αλλα λεγω, Μη δεν εγνωρισεν ο Ισραηλ; Πρωτος ο Μωυσης λεγει? Εγω θελω σας παροξυνει εις ζηλοτυπιαν με τους μη εθνος, Θελω σας παροργισει με εθνος ασυνετον.
20 Isaïe ensuite ose dire: Ceux qui ne me cherchaient pas m’ont trouvé, je me suis fait connaître de ceux qui ne me demandaient pas.	20 Ο δε Ησαιας αποτολμα και λεγει? Ευρεθην παρα των μη ζητουντων με, εφανερωθην εις τους μη ερωτωντας περι εμου.
21 Il ajoute, et c’est pour Israël: Tout le jour j’ai tendu les mains vers un peuple qui n’écoute pas et qui me contredit.	21 Προς δε τον Ισραηλ λεγει? Ολην την ημεραν εξετεινα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα.