Deutéronome 20

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Lorsque tu partiras combattre tes ennemis, si tu leur vois des chevaux, des chars et des troupes plus nombreuses que les tiennes, n’aie pas peur, car Yahvé ton Dieu qui t’a fait monter du pays d’Égypte est avec toi.	1 εαν δε εξελθης εις πολεμον επι τους εχθρους σου και ιδης ιππον και αναβατην και λαον πλειονα σου ου φοβηθηση απ' αυτων οτι κυριος ο θεος σου μετα σου ο αναβιβασας σε εκ γης αιγυπτου
2 Avant qu’on engage le combat, le prêtre s’avancera et parlera au peuple.	2 και εσται οταν εγγισης τω πολεμω και προσεγγισας ο ιερευς λαλησει τω λαω
3 Il lui dira: “Écoute, Israël! Vous êtes aujourd’hui sur le point d’affronter vos ennemis. Ne faiblissez pas, soyez sans crainte et ne vous effrayez pas, n’ayez pas peur devant eux,	3 και ερει προς αυτους ακουε ισραηλ υμεις προσπορευεσθε σημερον εις πολεμον επι τους εχθρους υμων μη εκλυεσθω η καρδια υμων μη φοβεισθε μηδε θραυεσθε μηδε εκκλινητε απο προσωπου αυτων
4 car Yahvé votre Dieu marche avec vous. Il combattra vos ennemis à vos côtés et il vous sauvera.”	4 οτι κυριος ο θεος υμων ο προπορευομενος μεθ' υμων συνεκπολεμησαι υμιν τους εχθρους υμων διασωσαι υμας
5 Les chefs diront ensuite au peuple: “Qui a bâti une maison neuve et n’a pas encore eu le temps de la bénir? Qu’il s’en aille et retourne chez lui, de peur qu’il ne meure dans la bataille et qu’un autre ne la bénisse à sa place.	5 και λαλησουσιν οι γραμματεις προς τον λαον λεγοντες τις ο ανθρωπος ο οικοδομησας οικιαν καινην και ουκ ενεκαινισεν αυτην πορευεσθω και αποστραφητω εις την οικιαν αυτου μη αποθανη εν τω πολεμω και ανθρωπος ετερος εγκαινιει αυτην
6 Qui a planté une vigne et n’a pas encore mangé de son raisin? Qu’il s’en aille et retourne chez lui, de peur qu’il ne meure dans la bataille et qu’un autre ne profite de sa vigne.	6 και τις ο ανθρωπος οστις εφυτευσεν αμπελωνα και ουκ ευφρανθη εξ αυτου πορευεσθω και αποστραφητω εις την οικιαν αυτου μη αποθανη εν τω πολεμω και ανθρωπος ετερος ευφρανθησεται εξ αυτου
7 Qui s’est fiancé à une femme et ne l’a pas encore épousée? Qu’il s’en aille et retourne chez lui, de peur qu’il ne meure dans la bataille et qu’un autre ne l’épouse.”	7 και τις ο ανθρωπος οστις μεμνηστευται γυναικα και ουκ ελαβεν αυτην πορευεσθω και αποστραφητω εις την οικιαν αυτου μη αποθανη εν τω πολεμω και ανθρωπος ετερος λημψεται αυτην
8 Les chefs diront encore: “Qui a peur? Qui se sent démoralisé? Qu’il s’en aille et retourne chez lui, car il pourrait démoraliser ses frères.”	8 και προσθησουσιν οι γραμματεις λαλησαι προς τον λαον και ερουσιν τις ο ανθρωπος ο φοβουμενος και δειλος τη καρδια πορευεσθω και αποστραφητω εις την οικιαν αυτου ινα μη δειλιανη την καρδιαν του αδελφου αυτου ωσπερ η αυτου
9 Lorsqu’ils auront fini de parler au peuple, les chefs prendront la tête des troupes.	9 και εσται οταν παυσωνται οι γραμματεις λαλουντες προς τον λαον και καταστησουσιν αρχοντας της στρατιας προηγουμενους του λαου
10 Lorsque tu t’approcheras d’une ville pour l’attaquer, tu commenceras par lui offrir la paix.	10 εαν δε προσελθης προς πολιν εκπολεμησαι αυτην και εκκαλεση αυτους μετ' ειρηνης
11 Si elle répond pacifiquement et t’ouvre ses portes, tout le peuple qui s’y trouve paiera le tribut et te servira.	11 εαν μεν ειρηνικα αποκριθωσιν σοι και ανοιξωσιν σοι εσται πας ο λαος οι ευρεθεντες εν αυτη εσονται σοι φορολογητοι και υπηκοοι σου
12 Mais si elle refuse la paix avec toi et qu’elle veuille combattre, tu en feras le siège.	12 εαν δε μη υπακουσωσιν σοι και ποιησωσιν προς σε πολεμον περικαθιεις αυτην
13 Lorsque Yahvé ton Dieu l’aura livrée entre tes mains, tu passeras au fil de l’épée tous les mâles.	13 και παραδωσει αυτην κυριος ο θεος σου εις τας χειρας σου και παταξεις παν αρσενικον αυτης εν φονω μαχαιρας
14 Mais les femmes, les enfants, le bétail et tout ce qui sera dans la ville, toutes ses dépouilles, tu les prendras pour toi et tu te nourriras du butin de tes ennemis que Yahvé ton Dieu t’aura livré.	14 πλην των γυναικων και της αποσκευης και παντα τα κτηνη και παντα οσα αν υπαρχη εν τη πολει και πασαν την απαρτιαν προνομευσεις σεαυτω και φαγη πασαν την προνομην των εχθρων σου ων κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι
15 Tu agiras ainsi envers toutes les villes qui sont très loin de toi et qui n’appartiennent pas aux étrangers du voisinage.	15 ουτως ποιησεις πασας τας πολεις τας μακραν ουσας απο σου σφοδρα αι ουχι εκ των πολεων των εθνων τουτων
16 Mais tu ne laisseras personne en vie dans ces villes d’étrangers que Yahvé ton Dieu te donne en héritage.	16 ιδου δε απο των πολεων των εθνων τουτων ων κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι κληρονομειν την γην αυτων ου ζωγρησετε απ' αυτων παν εμπνεον
17 Tu dois les vouer à l’anathème: les Hittites, les Amorites, les Cananéens, les Périsites, les Hivvites, les Jébusites, comme Yahvé ton Dieu te l’a ordonné.	17 αλλ' η αναθεματι αναθεματιειτε αυτους τον χετταιον και αμορραιον και χαναναιον και φερεζαιον και ευαιον και ιεβουσαιον και γεργεσαιον ον τροπον ενετειλατο σοι κυριος ο θεος σου
18 Ainsi ils ne vous apprendront pas leurs pratiques et leurs façons de servir leurs dieux: elles sont scandaleuses! Et vous, vous ne pécherez pas envers Yahvé votre Dieu.	18 ινα μη διδαξωσιν υμας ποιειν παντα τα βδελυγματα αυτων οσα εποιησαν τοις θεοις αυτων και αμαρτησεσθε εναντιον κυριου του θεου υμων
19 Lorsque tu attaqueras une ville pour t’en emparer, si tu l’assièges et que le siège se prolonge, tu n’abattras pas les arbres, tu n’y mettras pas la hache si tu peux en manger les fruits. L’arbre des champs n’est pas un homme, et tu n’es pas en guerre avec lui.	19 εαν δε περικαθισης περι πολιν ημερας πλειους εκπολεμησαι αυτην εις καταλημψιν αυτης ουχι εξολεθρευσεις τα δενδρα αυτης επιβαλειν επ' αυτα σιδηρον αλλ' η απ' αυτου φαγη αυτο δε ουκ εκκοψεις μη ανθρωπος το ξυλον το εν τω αγρω εισελθειν απο προσωπου σου εις τον χαρακα
20 Mais si ce n’est pas un arbre fruitier, tu peux le couper et l’abattre pour les travaux du siège, jusqu’à ce que tombe cette ville qui est en guerre avec toi.	20 αλλα ξυλον ο επιστασαι οτι ου καρποβρωτον εστιν τουτο εξολεθρευσεις και εκκοψεις και οικοδομησεις χαρακωσιν επι την πολιν ητις ποιει προς σε τον πολεμον εως αν παραδοθη