Livre de Nahum 3

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Malheur à la ville sanguinaire, qui n’était que mensonge; elle est pleine de butin car elle n’a pas cessé de piller.	1 ω πολις αιματων ολη ψευδης αδικιας πληρης ου ψηλαφηθησεται θηρα
2 Claquements de fouets, fracas de roues, chevaux qui galopent et chars qui bondissent!	2 φωνη μαστιγων και φωνη σεισμου τροχων και ιππου διωκοντος και αρματος αναβρασσοντος
3 Charges de cavaliers, flamboiement d’épées, éclairs à la pointe des lances; partout des hommes blessés à mort, des victimes sans nombre. Quel carnage! on trébuche sur les cadavres.	3 και ιππεως αναβαινοντος και στιλβουσης ρομφαιας και εξαστραπτοντων οπλων και πληθους τραυματιων και βαρειας πτωσεως και ουκ ην περας τοις εθνεσιν αυτης και ασθενησουσιν εν τοις σωμασιν αυτων
4 Ainsi finissent tes nombreuses prostitutions, prostituée pleine de charme, parfaite ensorceleuse! Quelle nation ne s’est pas vendue pour ses prostitutions, quel peuple, pour ses sortilèges?	4 απο πληθους πορνειας πορνη καλη και επιχαρης ηγουμενη φαρμακων η πωλουσα εθνη εν τη πορνεια αυτης και φυλας εν τοις φαρμακοις αυτης
5 Me voici, j’arrive - parole de Yahvé Sabaot. Je relèverai sur ta tête les pans de ta robe, je découvrirai ta nudité devant les nations et les peuples verront ta honte.	5 ιδου εγω επι σε λεγει κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ και αποκαλυψω τα οπισω σου επι το προσωπον σου και δειξω εθνεσιν την αισχυνην σου και βασιλειαις την ατιμιαν σου
6 Je te couvrirai d’ordures, je t’abaisserai et je te livrerai en spectacle.	6 και επιρριψω επι σε βδελυγμον κατα τας ακαθαρσιας σου και θησομαι σε εις παραδειγμα
7 Quiconque te verra tournera la tête: “Ninive, quelle dévastation!” Qui la plaindra, où lui trouverai-je un consolateur?	7 και εσται πας ο ορων σε αποπηδησεται απο σου και ερει δειλαια νινευη τις στεναξει αυτην ποθεν ζητησω παρακλησιν αυτη
8 Vaux-tu mieux que No-Ammon, assise au bord du Nil, entourée d’eau de tous côtés, protégée par la mer dont les flots lui faisaient un rempart?	8 ετοιμασαι μεριδα αρμοσαι χορδην ετοιμασαι μεριδα αμων η κατοικουσα εν ποταμοις υδωρ κυκλω αυτης ης η αρχη θαλασσα και υδωρ τα τειχη αυτης
9 L’Éthiopie et l’Égypte étaient sa force, Pout et la Libye venaient à son aide.	9 και αιθιοπια η ισχυς αυτης και αιγυπτος και ουκ εστιν περας της φυγης και λιβυες εγενοντο βοηθοι αυτης
10 Elle aussi a connu la captivité; ses petits enfants ont été écrasés aux carrefours des rues, on a jeté le sort sur ses nobles et ses chefs ont été chargés de chaînes.	10 και αυτη εις μετοικεσιαν πορευσεται αιχμαλωτος και τα νηπια αυτης εδαφιουσιν επ' αρχας πασων των οδων αυτης και επι παντα τα ενδοξα αυτης βαλουσιν κληρους και παντες οι μεγιστανες αυτης δεθησονται χειροπεδαις
11 À ton tour maintenant de tituber comme un homme ivre, à ton tour de chercher refuge devant l’ennemi.	11 και συ μεθυσθηση και εση υπερεωραμενη και συ ζητησεις σεαυτη στασιν εξ εχθρων
12 Tes forteresses sont comme des figuiers porteurs de figues précoces; on les secoue et elles tombent dans la bouche de celui qui les mange.	12 παντα τα οχυρωματα σου συκαι σκοπους εχουσαι εαν σαλευθωσιν και πεσουνται εις στομα εσθοντος
13 Regarde ton peuple, ce ne sont plus que des femmes; les portes de ton pays sont grandes ouvertes pour tes ennemis, le feu a dévoré tes verrous.	13 ιδου ο λαος σου ως γυναικες εν σοι τοις εχθροις σου ανοιγομεναι ανοιχθησονται πυλαι της γης σου και καταφαγεται πυρ τους μοχλους σου
14 Cherche de l’eau pour soutenir le siège, répare tes fortifications, prépare les moules, piétine la glaise et fabrique des briques;	14 υδωρ περιοχης επισπασαι σεαυτη και κατακρατησον των οχυρωματων σου εμβηθι εις πηλον και συμπατηθητι εν αχυροις κατακρατησον υπερ πλινθον
15 tu peux bien être nombreux comme le criquet, nombreux comme la sauterelle, le feu te dévorera et l’épée t’exterminera.	15 εκει καταφαγεται σε πυρ εξολεθρευσει σε ρομφαια καταφαγεται σε ως ακρις και βαρυνθηση ως βρουχος
16 Tes marchands étaient plus nombreux que les étoiles du ciel, tes chefs et tes scribes étaient comme un essaim de sauterelles qui campe sur les haies un jour de froid;	16 επληθυνας τας εμποριας σου υπερ τα αστρα του ουρανου βρουχος ωρμησεν και εξεπετασθη
17 mais le soleil se lève, le criquet déploie ses ailes et s’envole, il s’enfuit et personne ne sait où.	17 εξηλατο ως αττελεβος ο συμμικτος σου ως ακρις επιβεβηκυια επι φραγμον εν ημεραις παγους ο ηλιος ανετειλεν και αφηλατο και ουκ εγνω τον τοπον αυτης ουαι αυτοις
18 Vois, roi d’Assyrie, tes bergers et tes nobles se sont endormis, ton peuple est dispersé sur les montagnes; il n’y a plus personne pour le rassembler.	18 ενυσταξαν οι ποιμενες σου βασιλευς ασσυριος εκοιμισεν τους δυναστας σου απηρεν ο λαος σου επι τα ορη και ουκ ην ο εκδεχομενος
19 Il n’y a pas de remède à ta blessure, pas de guérison pour ta plaie; tous ceux qui entendent parler de toi applaudissent des deux mains; qui n’a pas souffert, constamment, de ta méchanceté?	19 ουκ εστιν ιασις τη συντριβη σου εφλεγμανεν η πληγη σου παντες οι ακουοντες την αγγελιαν σου κροτησουσιν χειρας επι σε διοτι επι τινα ουκ επηλθεν η κακια σου δια παντος .