Livre d'Isaïe 3

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Voici que le Seigneur, Yahvé Sabaot. enlève de Jérusalem et de Juda toutes les provisions, toutes les réserves, provisions de pain et réserves d’eau.	1 ιδου δη ο δεσποτης κυριος σαβαωθ αφελει απο της ιουδαιας και απο ιερουσαλημ ισχυοντα και ισχυουσαν ισχυν αρτου και ισχυν υδατος
2 Il enlève l’homme de guerre et le soldat, le juge et le prophète, l’astrologue et l’ancien,	2 γιγαντα και ισχυοντα και ανθρωπον πολεμιστην και δικαστην και προφητην και στοχαστην και πρεσβυτερον
3 le capitaine, le noble et le conseiller, le sage, l’artisan et le sorcier.	3 και πεντηκονταρχον και θαυμαστον συμβουλον και σοφον αρχιτεκτονα και συνετον ακροατην
4 “Je leur donnerai comme chefs de petits jeunes, et des prétentieux pour les gouverner.”	4 και επιστησω νεανισκους αρχοντας αυτων και εμπαικται κυριευσουσιν αυτων
5 Dans le peuple on se frappera l’un l’autre, on se battra entre voisins; les jeunes s’en prendront au vieillard, l’homme du peuple au notable,	5 και συμπεσειται ο λαος ανθρωπος προς ανθρωπον και ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου προσκοψει το παιδιον προς τον πρεσβυτην ο ατιμος προς τον εντιμον
6 si bien qu’on voudra obliger son frère, n’importe qui de la maison de son père, on lui dira: “Tu as bien un manteau? Alors sois notre chef et prends en mains cette ruine!”	6 οτι επιλημψεται ανθρωπος του αδελφου αυτου η του οικειου του πατρος αυτου λεγων ιματιον εχεις αρχηγος ημων γενου και το βρωμα το εμον υπο σε εστω
7 Mais ce jour-là l’autre répondra: “Je ne suis pas infirmier, il n’y a ni pain, ni manteau dans ma maison; ne faites pas de moi un chef du peuple!”	7 και αποκριθεις ερει εν τη ημερα εκεινη ουκ εσομαι σου αρχηγος ου γαρ εστιν εν τω οικω μου αρτος ουδε ιματιον ουκ εσομαι αρχηγος του λαου τουτου
8 Oui, Jérusalem tombe, Juda s’effondre, car leurs paroles, leurs actes, sont un défi à Yahvé, et veulent échapper à ses yeux pleins de Gloire.	8 οτι ανειται ιερουσαλημ και η ιουδαια συμπεπτωκεν και αι γλωσσαι αυτων μετα ανομιας τα προς κυριον απειθουντες διοτι νυν εταπεινωθη η δοξα αυτων
9 L’expression même de leur visage témoigne contre eux, et sans rougir, ils étalent leurs péchés comme Sodome. Hélas! ils font eux-mêmes leur malheur.	9 και η αισχυνη του προσωπου αυτων αντεστη αυτοις την δε αμαρτιαν αυτων ως σοδομων ανηγγειλαν και ενεφανισαν ουαι τη ψυχη αυτων διοτι βεβουλευνται βουλην πονηραν καθ' εαυτων
10 “Bienheureux le juste!” Oui, dites-le, car il récoltera le fruit de ses actions;	10 ειποντες δησωμεν τον δικαιον οτι δυσχρηστος ημιν εστιν τοινυν τα γενηματα των εργων αυτων φαγονται
11 mais malheur au méchant: c’est le mal qu’il récoltera de ses œuvres.	11 ουαι τω ανομω πονηρα κατα τα εργα των χειρων αυτου συμβησεται αυτω
12 Ô mon peuple, des bambins t’oppriment et des femmes te gouvernent! Ô mon peuple, ceux qui devraient te guider t’égarent et brouillent les pistes que tu dois suivre.	12 λαος μου οι πρακτορες υμων καλαμωνται υμας και οι απαιτουντες κυριευουσιν υμων λαος μου οι μακαριζοντες υμας πλανωσιν υμας και τον τριβον των ποδων υμων ταρασσουσιν
13 Yahvé s’est installé à son tribunal, il se lève pour accuser son peuple.	13 αλλα νυν καταστησεται εις κρισιν κυριος και στησει εις κρισιν τον λαον αυτου
14 Yahvé fait le procès des anciens et des chefs de son peuple: “Vous avez dévoré les produits de la vigne, vos maisons recèlent ce que vous avez volé aux petits.	14 αυτος κυριος εις κρισιν ηξει μετα των πρεσβυτερων του λαου και μετα των αρχοντων αυτου υμεις δε τι ενεπυρισατε τον αμπελωνα μου και η αρπαγη του πτωχου εν τοις οικοις υμων
15 Pourquoi écraser mon peuple et piétiner les pauvres?” - parole du Seigneur, Yahvé Sabaot.	15 τι υμεις αδικειτε τον λαον μου και το προσωπον των πτωχων καταισχυνετε
16 Voici ce que dit Yahvé: “Qu’elles sont prétentieuses les dames de Sion! Elles vont le cou tendu et le regard provoquant, elles marchent à petits pas et font tinter les anneaux de leurs pieds.	16 ταδε λεγει κυριος ανθ' ων υψωθησαν αι θυγατερες σιων και επορευθησαν υψηλω τραχηλω και εν νευμασιν οφθαλμων και τη πορεια των ποδων αμα συρουσαι τους χιτωνας και τοις ποσιν αμα παιζουσαι
17 Mais le Seigneur rasera le crâne des filles de Sion et on les verra chauves.	17 και ταπεινωσει ο θεος αρχουσας θυγατερας σιων και κυριος αποκαλυψει το σχημα αυτων
18 En ce jour-là le Seigneur enlèvera tout ornement: anneaux de chevilles, soleils et boucles d’oreilles,	18 εν τη ημερα εκεινη και αφελει κυριος την δοξαν του ιματισμου αυτων και τους κοσμους αυτων και τα εμπλοκια και τους κοσυμβους και τους μηνισκους
19 colliers, chaînettes et voiles,	19 και το καθεμα και τον κοσμον του προσωπου αυτων
20 turbans, gourmettes, rubans, boîtes à parfum et porte-bonheur,	20 και την συνθεσιν του κοσμου της δοξης και τους χλιδωνας και τα ψελια και το εμπλοκιον και τα περιδεξια και τους δακτυλιους και τα ενωτια
21 bagues, anneaux pour les narines,	21 και τα περιπορφυρα και τα μεσοπορφυρα
22 robes de fêtes, pèlerines, écharpes et sacs,	22 και τα επιβληματα τα κατα την οικιαν και τα διαφανη λακωνικα
23 miroirs, draperies, tiares et broches.	23 και τα βυσσινα και τα υακινθινα και τα κοκκινα και την βυσσον συν χρυσιω και υακινθω συγκαθυφασμενα και θεριστρα κατακλιτα
24 Alors, au lieu de parfum ce sera la pourriture; au lieu de ceinture, une corde; au lieu de jolies tresses, une tête rasée; au lieu de robe précieuse, un sac sur les reins; au lieu d’un savant maquillage, une marque au fer rouge.	24 και εσται αντι οσμης ηδειας κονιορτος και αντι ζωνης σχοινιω ζωση και αντι του κοσμου της κεφαλης του χρυσιου φαλακρωμα εξεις δια τα εργα σου και αντι του χιτωνος του μεσοπορφυρου περιζωση σακκον
25 Tes hommes tomberont sous l’épée, ton armée restera sur le terrain.	25 και ο υιος σου ο καλλιστος ον αγαπας μαχαιρα πεσειται και οι ισχυοντες υμων μαχαιρα πεσουνται
26 Tes places n’entendront que lamentations et pleurs, et tu t’assiéras sans plus dans la poussière.	26 και ταπεινωθησονται και πενθησουσιν αι θηκαι του κοσμου υμων και καταλειφθηση μονη και εις την γην εδαφισθηση