Livre des Proverbes 18

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 L’égoïste suit son bon plaisir; il se hérisse contre tout conseil.	1 προφασεις ζητει ανηρ βουλομενος χωριζεσθαι απο φιλων εν παντι δε καιρω επονειδιστος εσται
2 Le sot ne veut pas réfléchir, mais étaler ses opinions.	2 ου χρειαν εχει σοφιας ενδεης φρενων μαλλον γαρ αγεται αφροσυνη
3 La méchanceté attire le mépris, une conduite honteuse attire les reproches.	3 οταν ελθη ασεβης εις βαθος κακων καταφρονει επερχεται δε αυτω ατιμια και ονειδος
4 La parole humaine est une eau profonde, une fontaine jaillissante, une source de vie.	4 υδωρ βαθυ λογος εν καρδια ανδρος ποταμος δε αναπηδυει και πηγη ζωης
5 Il n’est pas bien de céder au méchant, et de condamner celui qui est dans son droit.	5 θαυμασαι προσωπον ασεβους ου καλον ουδε οσιον εκκλινειν το δικαιον εν κρισει
6 Les réflexions du sot attirent la dispute; quand il parle, il appelle la bagarre.	6 χειλη αφρονος αγουσιν αυτον εις κακα το δε στομα αυτου το θρασυ θανατον επικαλειται
7 Le sot parle et se fait tort à lui-même: il se prépare un piège.	7 στομα αφρονος συντριβη αυτω τα δε χειλη αυτου παγις τη ψυχη αυτου
8 Les paroles du médisant sont comme des friandises; elles glissent doucement jusqu’au fond des entrailles.	8 οκνηρους καταβαλλει φοβος ψυχαι δε ανδρογυνων πεινασουσιν
9 Celui qui se relâche dans son travail est frère de celui qui démolit.	9 ο μη ιωμενος εαυτον εν τοις εργοις αυτου αδελφος εστιν του λυμαινομενου εαυτον
10 Le nom de Yahvé est une forteresse; le juste y accourt et s’y trouve en sécurité.	10 εκ μεγαλωσυνης ισχυος ονομα κυριου αυτω δε προσδραμοντες δικαιοι υψουνται
11 La fortune du riche, voilà sa ville forte; elle lui semble un rempart imprenable.	11 υπαρξις πλουσιου ανδρος πολις οχυρα η δε δοξα αυτης μεγα επισκιαζει
12 L’arrogance de l’homme a précédé sa ruine; l’humilité a précédé la gloire.	12 προ συντριβης υψουται καρδια ανδρος και προ δοξης ταπεινουται
13 Qui répond avant d’avoir écouté passe pour stupide et se couvre de ridicule.	13 ος αποκρινεται λογον πριν ακουσαι αφροσυνη αυτω εστιν και ονειδος
14 L’esprit de l’homme est ce qui le maintient dans sa maladie; mais comment relever l’esprit abattu?	14 θυμον ανδρος πραυνει θεραπων φρονιμος ολιγοψυχον δε ανδρα τις υποισει
15 Un esprit ouvert acquiert des connaissances; l’oreille du sage est à la recherche du savoir.	15 καρδια φρονιμου κταται αισθησιν ωτα δε σοφων ζητει εννοιαν
16 Un cadeau vous ouvre les portes; c’est la façon de s’introduire auprès des grands.	16 δομα ανθρωπου εμπλατυνει αυτον και παρα δυνασταις καθιζανει αυτον
17 Dans une dispute, le premier a raison; mais l’autre se présente, et tout est à revoir.	17 δικαιος εαυτου κατηγορος εν πρωτολογια ως δ' αν επιβαλη ο αντιδικος ελεγχεται
18 Le tirage à pile ou face pourrait résoudre bien des querelles, et même trancher entre des puissants.	18 αντιλογιας παυει κληρος εν δε δυνασταις οριζει
19 Un frère aidé par son frère est comme une forteresse, et des amis, comme les verrous d’une tour.	19 αδελφος υπο αδελφου βοηθουμενος ως πολις οχυρα και υψηλη ισχυει δε ωσπερ τεθεμελιωμενον βασιλειον
20 Tout ce que tu as dit, tu t’en rempliras l’estomac; tu mangeras jusqu’à plus faim ce qui est tombé de tes lèvres.	20 απο καρπων στοματος ανηρ πιμπλησιν κοιλιαν αυτου απο δε καρπων χειλεων αυτου εμπλησθησεται
21 La langue a pouvoir sur la mort et sur la vie; selon l’usage qu’on en fait, on en goûtera les fruits.	21 θανατος και ζωη εν χειρι γλωσσης οι δε κρατουντες αυτης εδονται τους καρπους αυτης
22 Qui a trouvé une épouse a trouvé le bonheur; c’est Yahvé qui lui en fait la grâce.	22 ος ευρεν γυναικα αγαθην ευρεν χαριτας ελαβεν δε παρα θεου ιλαροτητα [22α] ος εκβαλλει γυναικα αγαθην εκβαλλει τα αγαθα ο δε κατεχων μοιχαλιδα αφρων και ασεβης
23 Le mendiant parle en suppliant, mais le riche lui répond avec dureté.
24 Il y a des amis qui conduisent au malheur, mais tel autre est plus attaché qu’un frère.