Livre d'Esther 9

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Le treizième jour du douzième mois (le mois d’Adar), la situation se retourna. Ce jour même où l’on devait exécuter l’ordre du roi et son décret, ce jour où les ennemis des Juifs avaient pensé les exterminer, les Juifs triomphèrent de ceux qui les détestaient.	1 W dwunastym miesiącu, to jest w miesiącu Adar, trzynastego w nim dnia, gdy rozszedł się dekret króla i rozkaz jego, co miał być wypełniony w dniu, w którym spodziewali się wrogowie Żydów, że będą panowali nad nimi, zmieniło się wszystko, ponieważ Żydzi zapanowali nad tymi, którzy ich nienawidzili.
2 Dans toutes les provinces du royaume d’Assuérus, les Juifs se réunirent dans leurs villes pour frapper ceux qui leur voulaient du mal; personne ne put leur résister, car tous les peuples avaient peur des Juifs.	2 I zgromadzili się Żydzi we wszystkich miastach swoich, we wszystkich państwach króla Aswerusa, aby podnieść rękę na tych, którzy pragnęli ich zguby. Nikt nie stawił im czoła, ponieważ strach przed nimi padł na wszystkie narody.
3 Tous les gouverneurs de province, les chefs, les responsables et les fonctionnaires du roi, aidaient les Juifs par peur de Mardochée.	3 Wszyscy zaś książęta państw, satrapowie i namiestnicy, i zarządcy spraw króla podtrzymywali Żydów, bo padł na nich strach przed Mardocheuszem.
4 Car Mardochée était un personnage important dans le palais royal, sa renommée s’était répandue dans toutes les provinces et cet homme, Mardochée, devenait de plus en plus puissant.	4 Mardocheusz bowiem był wielki w domu królewskim i sława jego rosła po wszystkich państwach, tak że Mardocheusz wzrastał i coraz to większy się stawał.
5 Les Juifs frappèrent à coups d’épée tous leurs ennemis; ce fut une tuerie, un massacre! Ils traitèrent comme ils le voulaient tous ceux qui les détestaient.	5 Tak pokonali Żydzi wszystkich swoich wrogów przez uderzenie mieczem, przez zabójstwa i zagładę, i zrobili z nienawidzącymi ich wszystko, co chcieli.
6 Dans la forteresse de Suse, les Juifs tuèrent et massacrèrent 500 hommes.	6 Na zamku w Suzie zabili Żydzi i wycięli pięciuset mężczyzn.
7 Parchandata, Dalfon, Aspata,	7 I zabili Parszandatę, i Dalfona, i Aspatę,
8 Porata, Adalya, Aridata,	8 i Poratę, i Adalię, i Aridatę,
9 Parmachta, Arisaï, Aridaï et Yézada,	9 i Parmasztę, i Arisaja, i Aridaja, i Wajezatę -
10 les 10 fils d’Aman, fils de Hamdata, l’ennemi des Juifs, furent mis à mort; cependant les Juifs ne se livrèrent pas au pillage.	10 dziesięciu synów Hamana, syna Hammedaty, dręczyciela Żydów, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.
11 Ce jour-là, on apprit au roi le nombre de ceux qui avaient été mis à mort dans la forteresse de Suse.	11 W tym samym dniu dowiedział się król o liczbie zabitych na zamku w Suzie.
12 Le roi dit alors à la reine Esther: "Rien que dans la forteresse de Suse, les Juifs ont tué et massacré 500 hommes et les 10 fils d’Aman; que n’auront-ils fait dans les autres provinces! Mais dis-moi ce que tu veux, cela te sera accordé. As-tu une demande? Cela sera fait.”	12 Król rzekł do królowej Estery: W Suzie na zamku Żydzi zabili i wytracili pięciuset mężów i dziesięciu synów Hamana. A w pozostałych państwach króla, co uczynili? I jakie jest jeszcze twoje życzenie, a będzie dane tobie, i co za pragnienie dalsze, a stanie się?
13 Esther lui dit: "Si le roi le veut bien, qu’il accorde aux Juifs de Suse de continuer demain comme ils ont fait aujourd’hui, selon le décret du roi, et qu’on pende à la potence les 10 fils d’Aman.”	13 I rzekła Estera: Jeśli królowi to się podoba, to niech pozwolą także jutro Żydom, którzy są w Suzie, na działanie według dekretu z dnia dzisiejszego, aby mogli dziesięciu synów Hamana powiesić na szubienicy.
14 Le roi décida que l’on ferait ainsi. On publia un décret dans Suse, et l’on pendit les 10 fils d’Aman.	14 I rzekł król: Niech się tak stanie! I wydano zarządzenie w Suzie, i dziesięciu synów Hamana powieszono.
15 Les Juifs de Suse se rassemblèrent le quatorzième jour du mois d’Adar et tuèrent encore dans Suse, 300 hommes, mais ils ne se livrèrent pas au pillage.	15 A Żydzi, którzy byli w Suzie, zgromadzili się także w dniu czternastym miesiąca Adar i zabili w Suzie trzystu mężczyzn, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.
16 Les autres Juifs qui étaient dans les provinces du royaume, se réunirent aussi pour défendre leurs vies; ils firent le nécessaire pour être tranquilles du côté de ceux qui les détestaient, et tuèrent 75 000 de leurs ennemis; mais ils ne se livrèrent pas au pillage.	16 Reszta Żydów, którzy mieszkali w państwach króla, zgromadziła się i stanęła w obronie swego życia. I uwolnili się od wrogów, i zabili nienawidzących ich siedemdziesiąt pięć tysięcy, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.
17 Ils firent cela le treizième jour du mois d’Adar, et ils firent du quatorzième jour un jour de repos, de banquets et de fête.	17 Tak było trzynastego dnia miesiąca Adar. A czternastego odpoczęli i urządzili tegoż dnia ucztę i zabawę.
18 Les Juifs qui étaient à Suse se réunirent le 13 et le 14 du mois, et ils firent du quinzième jour du mois un jour de repos, de banquets et de fête.	18 Żydzi zaś, którzy byli w Suzie, zgromadzili się trzynastego i czternastego dnia, a piętnastego odpoczęli i urządzili sobie tegoż dnia ucztę i zabawę.
19 C’est pour cela que les Juifs qui habitent la campagne ou les villes non fortifiées, font du quatorzième jour du mois d’Adar, un jour de réjouissance, de banquets et de fête; chacun envoie à cette occasion, des cadeaux à son prochain.	19 Dlatego Żydzi mieszkający w miastach obchodzą dzień czternastego Adar jako dzień radości i ucztowania, i dzień zabawy oraz wzajemnego posyłania sobie darów z żywności.
20 Mardochée mit tout cela par écrit et envoya des lettres à tous les Juifs des différentes provinces d’Assuérus, aux plus proches comme aux plus lointains.	20 A Mardocheusz opisał te wypadki i rozesłał listy do wszystkich Żydów, którzy byli we wszystkich państwach króla Aswerusa, blisko i daleko,
21 Il leur ordonnait de célébrer chaque année le quatorzième et le quinzième jour du mois d’Adar.	21 aby im wydać polecenie, że mają obchodzić jako święto dzień czternasty w miesiącu Adar i piętnasty w nim - z roku na rok -
22 Car en ces jours les Juifs s’étaient enfin débarrassés de leurs ennemis; en ce mois les larmes avaient fait place à la joie et le deuil à la fête. Ils devaient en ces jours organiser des banquets et des réjouissances, s’envoyer des cadeaux les uns aux autres et faire des offrandes pour les pauvres.	22 jako dni, w których Żydzi uwolnili się od nieprzyjaciół, i miesiąc, który obrócił się im ze smutku w radość i z żałoby stał się dla nich dniem wesela, aby obchodzili je jako dni ucztowania i wesela, posyłając innym coś z zapasów żywności, a ubogim dary.
23 Les Juifs firent passer dans la coutume ce qu’ils avaient fait ces jours-là, comme Mardochée le leur avait ordonné.	23 A Żydzi przekazywali to, co rozpoczęli czynić i co napisał im Mardocheusz,
24 Aman, fils de Hamdata, de la race d’Agag, l’ennemi des Juifs, avait fait le projet de les exterminer; il avait jeté le Pour, c’est-à-dire le sort, pour les détruire et les massacrer,	24 że Haman, syn Hammedaty, Agagita, wróg wszystkich Żydów, powziął plan przeciw Żydom, aby ich wygubić, i rzucił Pur, to jest los, aby zniszczyć ich i zgładzić.
25 mais lorsque le roi l’apprit, il ordonna par un décret de faire retomber sur la tête du coupable son mauvais dessein contre les Juifs, et de le pendre avec ses fils à la potence.	25 A gdy doszła wieść o tym do króla, wydał dekret na piśmie: Niech się obróci zły jego zamiar, jaki zgotował Żydom, na jego głowę! I powiesili go i synów jego na drzewie.
26 À cause du mot Pour, on appelle ces jours, les Pourim. C’est pourquoi à la suite de la lettre du roi, de ce qu’ils avaient vu et de ce qui leur était arrivé,	26 Dlatego nazwano dni owe Purim stosownie do nazwy Pur. Również na podstawie wszystkich słów tego listu i na podstawie tego, co przeżyli i co ich dotknęło,
27 les Juifs établirent cette règle pour eux, pour leurs descendants et pour tous ceux qui se joindraient à eux: ils célébreraient chaque année à la date fixée, sans y manquer, ces deux jours, selon la règle prescrite.	27 Żydzi postanowili i wzięli na siebie i na potomstwo swoje, i na wszystkich przyłączających się do nich, obowiązek nieprzemijający obchodzenia owych dni, stosownie do pisma i stosownie do czasu - z roku na rok.
28 Chaque génération, chaque clan, chaque province, chaque ville, devait rappeler et célébrer ces deux jours, pour que les Juifs ne les oublient jamais, pour que leur souvenir ne soit jamais effacé.	28 Owe dni będą wspominane i świętowane we wszystkich pokoleniach z rodziny na rodzinę i z państwa do państwa, i z miasta do miasta. I owe dni Pruim nie zaginą wśród Żydów, i pamięć ich nie ustanie u potomnych.
29 La reine Esther, fille d’Abihayil, et le Juif Mardochée, apportèrent l’appui de leur autorité à cette seconde lettre concernant les Pourim.	29 Napisali także królowa Estera, córka Abichaila, i Żyd Mardocheusz z wielkim naciskiem to, aby ten drugi list o dniu Purim obowiązywał jako prawo.
30 On envoya des lettres à tous les Juifs des 127 provinces du royaume d’Assuérus, avec des paroles de paix et d’amitié,	30 I rozesłano pismo do wszystkich Żydów w stu dwudziestu siedmiu państwach królestwa Aswerusa, pismo pokoju i prawdy,
31 pour confirmer ces jours des Pourim, pour en rappeler la date fixée par Mardochée, le Juif, et la reine Esther, les règles établies pour eux et pour leurs descendants, ainsi que tout ce qui concerne les jeûnes et les lamentations.	31 aby utrwalić owe dni Purim w czasach ich, jak je przedtem ustanowili Żyd Mardocheusz i królowa Estera, i jak ustanowili dla siebie i dla potomnych swoich przepisy postu i lamentowania.
32 Le décret d’Esther qui confirmait l’institution des Pourim fut noté dans un livre.	32 I tak rozporządzenie Estery umocniło przepisy w sprawie owego Święta Purim i spisane zostało to w księdze.