Proverbi (امثال) 14

SMITH VAN DYKE	Biblia Tysiąclecia
1 حكمة المرأة تبني بيتها والحماقة تهدمه بيدها.	1 Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje, własnoręcznie go niszczy głupota.
2 السالك باستقامته يتقي الرب والمعوج طرقه يحتقره.	2 W prawości żyje, kto boi się Pana, człowiek dróg krętych Nim gardzi.
3 في فم الجاهل قضيب لكبريائه. اما شفاه الحكماء فتحفظهم.	3 W ustach głupiego rózga na jego pychę, a wargi mądrych osłonią ich samych.
4 حيث لا بقر فالمعلف فارغ. وكثرة الغلة بقوة الثور.	4 Gdzie wołów brakuje - tam żłób jest pusty, dzięki mocy wołów plon jest obfity.
5 الشاهد الامين لن يكذب والشاهد الزور يتفوه بالاكاذيب.	5 Prawdomówny świadek nie kłamie, kłamstwa szerzy świadek fałszywy.
6 المستهزئ يطلب الحكمة ولا يجدها. والمعرفة هينة للفهيم.	6 Szyderca próżno szuka mądrości, rozumny łatwo nabędzie wiedzę.
7 اذهب من قدام رجل جاهل اذ لا تشعر بشفتي معرفة.	7 Od człowieka głupiego się odsuń: rozumnych warg tam nie znajdziesz.
8 حكمة الذكي فهم طريقه وغباوة الجهال غش.	8 Mądrością rozumnego - poznanie swej drogi, zwodzenie siebie - głupotą niemądrych.
9 الجهال يستهزئون بالاثم. وبين المستقيمين رضى.	9 Głupców zwodzi występek, u sprawiedliwych jest łaska.
10 القلب يعرف مرارة نفسه. وبفرحه لا يشاركه غريب	10 Serce zna własną swą gorycz, obcy nie dzieli jego radości.
11 بيت الاشرار يخرب وخيمة المستقيمين تزهر.	11 Rozwali się dom niewiernych, a prawych namiot zakwitnie.
12 توجد طريق تظهر للانسان مستقيمة وعاقبتها طرق الموت.	12 Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby.
13 ايضا في الضحك يكتئب القلب وعاقبة الفرح حزن.	13 Serce się smuci i w śmiechu, a boleść jest końcem radości.
14 المرتد في القلب يشبع من طرقه والرجل الصالح مما عنده.	14 Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich człowiek uczciwy.
15 الغبي يصدق كل كلمة والذكي ينتبه الى خطواته.	15 Wszystko, co mówią, przyjmuje niemądry, a człowiek rozumny na kroki swe zważa.
16 الحكيم يخشى ويحيد عن الشر والجاهل يتصلف ويثق.	16 Mądry się boi, od złego ucieka, a głupi się unosi, czuje się pewnym.
17 السريع الغضب يعمل بالحمق وذو المكايد يشنأ.	17 Człowiek porywczy popełnia głupstwa, a przebiegły jest znienawidzony.
18 الاغبياء يرثون الحماقة والاذكياء يتوجون بالمعرفة.	18 Udziałem łatwowiernych - głupota, umiejętność wieńczy rozumnych.
19 الاشرار ينحنون امام الاخيار والاثمة لدى ابواب الصدّيق.	19 Przed dobrymi źli chylą czoła, a występni u bram sprawiedliwego.
20 ايضا من قريبه يبغض الفقير ومحبو الغني كثيرون.	20 Ubogi niemiły nawet najbliższemu, a bogacz ma wielu przyjaciół.
21 من يحتقر قريبه يخطئ ومن يرحم المساكين فطوبى له	21 Kto bliźnim gardzi - ten grzeszy, szczęśliwy - kto z biednym współczuje.
22 اما يضل مخترعو الشر. اما الرحمة والحق فيهديان مخترعي الخير	22 Czyż ci, co knują zło, nie błądzą? Miłość i wierność dla tych, co mają dobre zamiary.
23 في كل تعب منفعة. وكلام الشفتين انما هو الى الفقر.	23 Każdy trud przynosi zyski, gadulstwo - jedynie biedę.
24 تاج الحكماء غناهم. تقدم الجهال حماقة.	24 Umiejętność jest wieńcem mądrych, koroną niemądrych - głupota.
25 الشاهد الامين منجي النفوس. ومن يتفوه بالاكاذيب فغش.	25 Świadek prawdomówny ratuje ludzi, oszustwo rozszerza kłamstwa.
26 في مخافة الرب ثقة شديدة ويكون لبنيه ملجأ.	26 W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką.
27 مخافة الرب ينبوع حياة للحيدان عن اشراك الموت.	27 Źródłem życia jest bojaźń Pańska, by sideł śmierci uniknąć.
28 في كثرة الشعب زينة الملك. وفي عدم القوم هلاك الامير.	28 Chwała to króla, gdy naród liczny, ubytek ludu - to zguba władcy.
29 بطيء الغضب كثير الفهم. وقصير الروح معلي الحمق.	29 Łagodny - w rozwagę bogaty, porywczy ujawnia głupotę.
30 حياة الجسد هدوء القلب ونخر العظام الحسد.	30 Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest namiętność.
31 ظالم الفقير يعير خالقه ويمجده راحم المسكين.	31 Kto ciemięży ubogiego, lży jego Stwórcę, czci Go ten, kto się nad biednym lituje.
32 الشرير يطرد بشره. اما الصدّيق فواثق عند موته.	32 Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny.
33 في قلب الفهيم تستقر الحكمة وما في داخل الجهال يعرف.	33 W sercu rozumnym jest mądrość, i pośród głupców powinna być znana.
34 البر يرفع شان الامة وعار الشعوب الخطية.	34 Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody.
35 رضوان الملك على العبد الفطن وسخطه يكون على المخزي	35 Rozsądnemu słudze król jest przychylny, a gniew budzi [sługa] bezecny.