Ecclesiasticus 43

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Gloria altitudinis firmamentum puritatis, species caeli in visione gloriae.	1 Wspaniałość wysokości, sklepienie o przezroczystej jasności, tak wygląda niebo - przepiękny widok.
2 Sol in apparitione annuntians in processu: vas admirabile, opus Excelsi.	2 Widok wschodzącego słońca mówi [nam], że jest ono czymś najbardziej godnym podziwu, dziełem Najwyższego.
3 In meridiano suo exurit terram; et in conspectu ardoris eius quis poterit sustinere? Fornacem ventilans in operibus ardoris tripliciter,	3 W południe wysusza ono ziemię, a któż może wytrzymać jego upał?
4 sol exurens montes, vapores igneos exsufflans et refulgens radiis suis obcaecat oculos.	4 Jak rozżarza się podmuchem piec, przy pracach wymagających żaru, tak słońce trzy razy mocniej rozpala góry, wydaje ognistą parę, a świecąc promieniami, oślepia oczy.
5 Magnus Dominus, qui fecit illum et sermonibus eius festinavit iter.	5 Wielki jest Pan, który je uczynił i na którego rozkaz spieszy się ono w swoim biegu.
6 Et luna stat in tempus suum, in ostensionem temporis et signum aevi.	6 Księżyc też świeci zawsze w swojej porze, aby ustalać czas i być wiecznym znakiem.
7 A luna signum diei festi; luminare, quod minuitur in consummatione.	7 Księżyc wyznacza dni świąt, to źródło światła, które się zmniejsza osiągnąwszy pełnię.
8 Mensis secundum nomen eius est, crescens mirabiliter in consummatione.	8 Miesiąc od niego ma swoje imię. Zwiększając się dziwnie wśród odmian, jest latarnią obozową wojska na wysokościach, świecącą na sklepieniu niebieskim.
9 Vas castrorum in excelsis, in firmamento caeli resplendens gloriose.	9 Wspaniałość gwiazd jest pięknością nieba, błyszczącą ozdobą na wysokościach Pana.
10 Species caeli gloria stellarum, mundum illuminans in excelsis Domini.	10 Na polecenie Świętego trzymają się Jego wyroku i nie nużą się odbywaniem swych straży.
11 In verbis Sancti stabunt iuxta praeceptum et non deficient in vigiliis suis.	11 Patrz na tęczę i wychwalaj Tego, kto ją uczynił, nadzwyczaj piękna jest w swoim blasku:
12 Vide arcum et benedic eum, qui fecit illum; valde speciosus est in splendore suo.	12 otacza niebo kręgiem wspaniałym, a napięły ją ręce Najwyższego.
13 Gyravit caelum in circuitu gloriae suae, manus Excelsi tetenderunt illum.	13 Rozkazem swoim rzuca On błyskawice i szybko wysyła pioruny, sługi swego sądu.
14 Imperio suo acceleravit nivem et properat coruscationes iudicii sui.	14 Przez Niego również otwierają się skarbce i wylatują chmury jak ptaki.
15 Propterea aperti sunt thesauri, et evolaverunt nebulae sicut aves.	15 Swą potęgą wzmacnia chmury i bryły gradu zostają drobno pokruszone.
16 In magnitudine sua firmavit nubes, et confracti sunt lapides grandinis. Vox tonitrui eius tremefacit terram,	16 Na widok Jego zatrzęsły się góry, a na rozkaz woli Jego wieje wiatr południowy.
17 in conspectu eius commovebuntur montes. In voluntate eius aspirabit notus,	17 Głos Jego grzmotu karci ziemię, jak nawałnica wiatru północnego i kłębowisko wichru.
18 tempestas aquilonis et congregatio spiritus.	18 Rozrzuca On śnieg jak osiadające ptaki, a jego opad jak chmara szarańczy. Piękność jego bieli zadziwia oko, a takim opadem zachwyca się serce.
19 Et, sicut aves deponentes ad sedendum, aspergit nivem, et, sicut locusta demergens, descensus eius:	19 On szron jak sól rozsiewa po ziemi, który marznąc jeży się ostrymi kolcami.
20 pulchritudinem candoris eius admirabitur oculus, et super imbrem eius expavescet cor.	20 Gdy mroźny wiatr północny zawieje, ścina się lód na wodzie i kładzie się na całym zbiorniku wód, przyodziewając go jakby pancerzem.
21 Gelu sicut salem effundet super terram, et, dum gelaverit, fit tamquam cacumina tribuli.	21 [Wicher] objada góry, wypala step i jak ogień pożera świeżą zieleń.
22 Frigidus ventus aquilo flabit, et gelabit crystallus super aquam; super omnem congregationem aquarum requiescet, et sicut lorica induet se aqua.	22 Nagle lekarstwem na to staje się mgła, a po upale rosa spadająca - pocieszeniem.
23 Devorabit montes et exuret desertum et exstinguet viridem sicut ignis.	23 Według swej myśli On ujarzmił odmęty wód i osadził na nich wyspy.
24 Medicina omnium in festinatione nebulae, et ros obvians ab ardore hilarescet.	24 Ci, którzy pływają po morzu, opowiadają o jego niebezpieczeństwach, i dziwimy się temu, co słyszą nasze uszy.
25 Cogitatione sua placavit abyssum et plantavit in illa insulas.	25 A tam, tak nadzwyczajne i dziwne dzieła, rozmaitość wszystkich zwierząt i świat potworów morskich!
26 Qui navigant mare, enarrant pericula eius, et audientes auribus nostris admiramur.	26 Dzięki Niemu też Jego posłaniec będzie miał szczęśliwą drogę, bo słowo Jego wszystko układa.
27 Illic praeclara opera et mirabilia, varia bestiarum genera et omnium pecorum et creatura belluarum.	27 Wiele moglibyśmy mówić, ale do końca byśmy nie doszli, zakończeniem zaś mów niech będzie: On jest wszystkim!
28 Propter ipsum iter prosperat angelus eius, et in sermone eius composita sunt omnia.	28 Jeżeli zechcemy jeszcze Go chwalić, gdzie się znajdziemy: Jest On bowiem większy niż wszystkie Jego dzieła.
29 Multa dicemus et deficiemus verbis; consummatio autem sermonum: “ Ipse estomnia!”.	29 Panem jest straszliwym i bardzo wielkim, a przedziwna Jego potęga.
30 Glorificantes ad quid valebimus? Ipse enim Magnus super omnia opera sua.	30 Gdy wychwalać będziecie Pana, wywyższajcie Go, ile tylko możecie, albowiem i tak będzie jeszcze wyższym, a gdy Go wywyższać będziecie, pomnóżcie siły, nie ustawajcie, bo i tak nie dojdziecie [do końca].
31 Terribilis Dominus et magnus vehementer, et mirabilis potentia ipsius.	31 Któż Go widział i mógł to opowiedzieć, i któż Go tak wysławił, jak tego jest godzien?
32 Glorificantes Dominum exaltate, quantumcumque potueritis: supervalebit enim adhuc, et admirabilis magnificentia eius.	32 Istnieje wiele tajemnic jeszcze większych niż te, widzimy bowiem tylko nieliczne Jego dzieła.
33	33 Pan bowiem uczynił wszystko, a bogobojnym dał mądrość.
34 Exaltantes eum replemini virtute; ne laboretis, non enim pervenietis usquam.
35 Quis vidit eum et enarrabit? Et quis magnificabit eum sicut est?
36 Multa abscondita sunt maiora his; pauca enim vidimus operum eius.
37 Omnia autem Dominus fecit et pie agentibus dedit sapientiam.