Proverbia 26

NOVA VULGATA	LXX
1 Quomodo nix in aestate et pluvia in messe, sic indecens est stulto gloria.	1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου
2 Sicut avis ad alia transvolans et hirundo volitans, sic maledictum frustra prolatum non superveniet.	2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων
3 Flagellum equo et camus asino et virga dorso stultorum.	3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν
4 Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne tu quoque efficiaris ei similis;	4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν
5 responde stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.	5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις
6 Amputat sibi pedes et iniuriam bibit, qui mittit verba per manum stulti.	6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις
7 Quomodo molles claudo tibiae, sic in ore stultorum parabola.	7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι
8 Sicut qui celat lapidem in acervo, ita qui tribuit insipienti honorem.	8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως
9 Spina crescens in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.	9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη
10 Sagittarius, qui conicit ad omnia, ita qui stultum conducit et qui vagos conducit.	10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη
11 Sicut canis, qui revertitur ad vomitum suum, sic stultus, qui iterat stultitiam suam.	11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει
12 Vidisti hominem sapientem sibi videri? Magis illo spem habebit stultus.	12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον
13 Dicit piger: “ Leaena est in via, et leo in plateis ”.	13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης
14 Ostium vertitur in cardine suo, et piger in lectulo suo.	14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον
15 Abscondit piger manum in catino et laborat, si ad os suum eam converterit.	15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις
16 Sapientior sibi piger videtur septem viris respondentibus sententias.	16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα
17 Apprehendit auribus canem, qui transiens commiscetur rixae alterius.	17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον
18 Sicut insanit, qui mittit sagittas et lanceas in mortem,	18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης
19 ita vir, qui decipit amicum suum et dicit: “ Nonne ludens feci? ”.	19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον
20 Cum defecerint ligna, exstinguetur ignis, et, susurrone subtracto, iurgia conquiescent.	20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω
21 Sicut carbones ad prunas et ligna ad ignem, sic homo litigiosus ad inflammandas rixas.	21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται
22 Verba susurronis quasi dulcia et ipsa perveniunt ad intima ventris.	22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα
23 Sicut argentum sordidum ornans vas fictile, sic labia levia et cor malum.	23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης
24 Labiis suis se dissimulabit inimicus, cum in corde tractaverit dolos:	24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις
25 quando mollierit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem abominationes sunt in corde illius;	25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης
26 operiet odium fraudulenter, revelabitur autem malitia eius in concilio.	26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις
27 Qui fodit foveam, incidet in eam; et, qui volvit lapidem, revertetur ad eum.	27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν
28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.	28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην
	29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
	30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
	31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .