1 χαριν διαφορου πολλοι ημαρτον και ο ζητων πληθυναι αποστρεψει οφθαλμον | 1 Багато людей грішать із-за користи: розбагатіти прагнучи, стають немилосердними. |
2 ανα μεσον αρμων λιθων παγησεται πασσαλος και ανα μεσον πρασεως και αγορασμου συντριβησεται αμαρτια | 2 Кілок між щілини каміння вбивається, а між продаж та купівлю прокрадається гріх. |
3 εαν μη εν φοβω κυριου κρατηση κατα σπουδην εν ταχει καταστραφησεται αυτου ο οικος | 3 Хто в острахові Господньому не тримає себе ревно, то хата в такого незабаром розвалиться. |
4 εν σεισματι κοσκινου διαμενει κοπρια ουτως σκυβαλα ανθρωπου εν λογισμω αυτου | 4 Коли решето трусять, висівки залишаються, — так і хиби чоловіка в його розмові. |
5 σκευη κεραμεως δοκιμαζει καμινος και πειρασμος ανθρωπου εν διαλογισμω αυτου | 5 Піч випробовує ганчарське начиння — людину випробовує її розмова. |
6 γεωργιον ξυλου εκφαινει ο καρπος αυτου ουτως λογος ενθυμηματος καρδιας ανθρωπου | 6 З плоду дерева праця над ним виявляється, думка ж людського серця — із слова. |
7 προ λογισμου μη επαινεσης ανδρα ουτος γαρ πειρασμος ανθρωπων | 7 Мужа не хвали, поки він ще не висловився, бо щойно словом людина випробовується. |
8 εαν διωκης το δικαιον καταλημψη και ενδυση αυτο ως ποδηρη δοξης | 8 За правдою гнавшись, її досягнеш і в неї зодягнешся, мов у шати препишні. |
9 πετεινα προς τα ομοια αυτοις καταλυσει και αληθεια προς τους εργαζομενους αυτην επανηξει | 9 Птахи живуть із собі подібними — правда повертається до тих, що чинять правду. |
10 λεων θηραν ενεδρευει ουτως αμαρτια εργαζομενους αδικα | 10 Лев учиняє на здобич засідку, а й гріх — на тих, що несправедливість коять. |
11 διηγησις ευσεβους δια παντος σοφια ο δε αφρων ως σεληνη αλλοιουται | 11 Розмова благочесного — повсякчасна мудрість, безумний же змінюється, наче той місяць. |
12 εις μεσον ασυνετων συντηρησον καιρον εις μεσον δε διανοουμενων ενδελεχιζε | 12 З нерозумними бувши, зважай на час, а бувши з розумними — будь якнайдовше. |
13 διηγησις μωρων προσοχθισμα και ο γελως αυτων εν σπαταλη αμαρτιας | 13 Осоружне те, що варнякають дурні, а й сміються вони у гріха розкошуванні. |
14 λαλια πολυορκου ανορθωσει τριχας και η μαχη αυτων εμφραγμος ωτιων | 14 Як базіка нагромаджує клятви — стає волосся дуба, а як почне сперечатись — вуха затуляти треба. |
15 εκχυσις αιματος μαχη υπερηφανων και η διαλοιδορησις αυτων ακοη μοχθηρα | 15 Викликає кровопролиття сварня бундючних, — лайку їхню гидко слухати. |
16 ο αποκαλυπτων μυστηρια απωλεσεν πιστιν και ου μη ευρη φιλον προς την ψυχην αυτου | 16 Хто тайни розголошує — втрачає довір’я, і друга собі він більш не знайде. |
17 στερξον φιλον και πιστωθητι μετ' αυτου εαν δε αποκαλυψης τα μυστηρια αυτου μη καταδιωξης οπισω αυτου | 17 Друга люби і на нього звіряйсь, та, розголосивши його тайни, вже за ним не женись; |
18 καθως γαρ απωλεσεν ανθρωπος τον νεκρον αυτου ουτως απωλεσας την φιλιαν του πλησιον | 18 бо як людина втрачає свого небіжчика, так і ти втрачаєш твого ближнього дружбу, |
19 και ως πετεινον εκ χειρος σου απελυσας ουτως αφηκας τον πλησιον και ου θηρευσεις αυτον | 19 і як випустив єси з рук своїх птаха, так і друга ти втратив — не впіймати більше! |
20 μη αυτον διωξης οτι μακραν απεστη και εξεφυγεν ως δορκας εκ παγιδος | |
21 οτι τραυμα εστιν καταδησαι και λοιδοριας εστιν διαλλαγη ο δε αποκαλυψας μυστηρια αφηλπισεν | 21 Бо на рану є перев’язка, і на лайку — примирення, та немає надії для того, хто зраджує тайну. |
22 διανευων οφθαλμω τεκταινει κακα και ουδεις αυτα αποστησει απ' αυτου | 22 Хто прижмурює око, той лихо кує, і вже годі його відвернути від того. |
23 απεναντι των οφθαλμων σου γλυκανει το στομα αυτου και επι των λογων σου εκθαυμασει υστερον δε διαστρεψει το στομα αυτου και εν τοις λογοις σου δωσει σκανδαλον | 23 Перед очима твоїми уста його солодкі, він буде твої слова подивляти, та потім мову свою перекрутить і в твоїх же словах знайде він згіршення. |
24 πολλα εμισησα και ουχ ωμοιωσα αυτω και ο κυριος μισησει αυτον | 24 Многе мені осоружне, та ніхто так, як оцей; а й Господеві стане він осоружний. |
25 ο βαλλων λιθον εις υψος επι κεφαλην αυτου βαλλει και πληγη δολια διελει τραυματα | 25 Хто підкидає камінь — собі ж на голову кидає; призводить до рани удар зрадливий. |
26 ο ορυσσων βοθρον εις αυτον εμπεσειται και ο ιστων παγιδα εν αυτη αλωσεται | 26 Хто яму копає — у неї впаде; хто сіть розставляє — впіймається в неї. |
27 ο ποιων πονηρα εις αυτον κυλισθησεται και ου μη επιγνω ποθεν ηκει αυτω | 27 Хто чинить погане — воно впаде на нього, так що й сам не взнає, звідкіль воно нагрянуло. |
28 εμπαιγμος και ονειδισμος υπερηφανω και η εκδικησις ως λεων ενεδρευσει αυτον | 28 Глум і наруга — для гордовитого; та й помста, мов лев, чигає на нього. |
29 παγιδι αλωσονται οι ευφραινομενοι πτωσει ευσεβων και οδυνη καταναλωσει αυτους προ του θανατου αυτων | 29 У сітку потраплять ті, що раді падінню побожних: муки їх жертимуть ще перед смертю. |
30 μηνις και οργη και ταυτα εστιν βδελυγματα και ανηρ αμαρτωλος εγκρατης εσται αυτων | 30 Гнів та пересердя — речі мерзенні: уділом вони чоловікові грішному. |