Jesus Sirach 46

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	Biblia Tysiąclecia
1 Ein tapferer Kriegsheld war Josua, der Sohn Nuns, der Mose im Amt des Propheten zur Seite stand. Er war dazu geschaffen, seinem Namen entsprechend, für die Erwählten Gottes eine große Hilfe zu sein, an den Feinden Rache zu nehmen und Israel in sein Erbland zu führen.	1 Dzielny w bitwie Jozue, syn Nuna, następca Mojżesza na urzędzie prorockim, stał się, stosownie do swego imienia, wielkim przez to, że ocalił Jego wybranych, że wywarł pomstę na opornych wrogach, by wprowadzić Izraela w jego dziedzictwo.
2 Wie herrlich war er, wenn er die Hand erhob und das Sichelschwert schwang gegen eine Stadt.	2 Jakże się wsławił, gdy podniósł swoje ręce i gdy wyciągnął miecz przeciw miastom!
3 Wer konnte ihm standhalten, wenn er die Kriege des Herrn führte?	3 Któż pierwszy przed nim takim się okazał? On bowiem prowadził wojny Pana!
4 Blieb nicht auf seinen Befehl die Sonne stehen, wurde nicht ein Tag doppelt so lang?	4 Czyż nie za jego sprawą zatrzymało się słońce i jeden dzień stał się jakby dwa?
5 Er rief zu Gott, dem Höchsten, als er in Not war, umringt von seinen Feinden; der höchste Gott erhörte ihn und ließ Hagelsteine und Eis regnen.	5 Wezwał Najwyższego Władcę, gdy wrogowie parli na niego zewsząd, i wysłuchał go Wielki Pan, bo zesłał grad kamienisty o wielkiej sile.
6 Er schleuderte sie auf das feindliche Volk, am Abhang vernichtete er die Gegner. So sollten alle dem Untergang geweihten Völker erkennen, wie genau der Herr ihre Kämpfe beobachtet. Auch war er dem Herrn in allem ergeben	6 Uderzył na wrogi naród i rozgromił przeciwników na pochyłości, aby poznały narody jego oręż, że wojnę toczy wobec Pana.
7 und bewies Treue in den Tagen des Mose. Josua und Kaleb, der Sohn Jefunnes, sie blieben standhaft beim Aufruhr des Volkes, wandten das Zorngericht von der Gemeinde ab und machten dem üblen Gerede ein Ende.	7 I dlatego jeszcze, że Panu był doskonale posłuszny, a za dni Mojżesza okazał swą dobroć, on i Kaleb, syn Jefunnego, przez to, że stanęli przeciw zgromadzeniu, powstrzymali lud przed grzechami i uspokoili niegodziwe szemranie.
8 Darum wurden sie beide auch verschont, als Einzige von den sechshunderttausend Männern des Fußvolks, und in ihr Erbland geführt, in das Land, wo Milch und Honig fließen.	8 Oni dwaj tylko ocaleli z sześciuset tysięcy pieszych i zostali wprowadzeni do dziedzictwa, do ziemi opływającej w mleko i miód.
9 Gott gab dem Kaleb Kraft, die ihm bis ins Greisenalter erhalten blieb, damit er die Höhen des Landes besetzen konnte; auch seine Nachkommen behielten das Erbe.	9 Pan dał Kalebowi siły, które aż do starości z nim pozostały, mógł bowiem wstąpić na góry kraju, gdzie jego potomstwo otrzymało dziedzictwo,
10 Dadurch sollten alle Söhne Jakobs erkennen, wie gut es ist, dem Herrn in allem ergeben zu sein.	10 tak że widzieli wszyscy synowie Izraela, iż dobrze być Panu posłusznym.
11 Dann die Richter, jeder mit seinem Namen: alle, die sich nicht beirren ließen und nicht abtrünnig wurden von Gott. Ihr Andenken sei zum Segen.	11 I sędziowie - każdy według swego imienia - których serce nie było niewierne i którzy nie odwrócili się od Pana, pamięć ich niech będzie błogosławiona,
12 Ihre Gebeine mögen von ihrer Stätte emporsprossen und ihren Ruhm erneuern an den Söhnen.	12 kości ich niech wypuszczą pędy ze swego miejsca, aby byli wsławieni przez swoich synów.
13 Geschätzt von seinem Volk, geliebt von seinem Schöpfer, mit Sehnsucht erwartet von Geburt an, dem Herrn geweiht im Prophetenamt: Samuel, der Richter und Priester. Auf Gottes Wort hin führte er das Königtum ein und salbte Fürsten für das Volk.	13 Umiłowany przez swego Pana, Samuel, prorok Pański, ustanowił królestwo i namaścił władców nad Jego ludem.
14 Im Auftrag des Herrn berief er die Versammlung ein und wachte über die Zelte Jakobs.	14 Według Prawa Pańskiego sądził zgromadzenie, nawiedził bowiem Pan Jakuba.
15 Als Seher wurde er befragt wegen seiner Zuverlässigkeit und war in seinem Wort ein verlässlicher Prophet.	15 Przez swą prawdomówność okazał się rzeczywiście prorokiem, a prawdziwość widzenia uznana została dzięki jego słowom.
16 Auch er rief zu Gott, als er das Milchlamm opferte;	16 Wezwał Pana Wszechmogącego, ofiarując Mu jagnię jeszcze ssące, gdy zewsząd na niego nacierali wrogowie.
17 da donnerte der Herr vom Himmel her, unter gewaltigem Dröhnen ließ er seine Stimme hören.	17 I zagrzmiał Pan z nieba, a w potężnym echu dał słyszeć swój głos;
18 Er demütigte die feindlichen Heerführer und vernichtete alle Fürsten der Philister.	18 starł zwierzchników nieprzyjacielskich i wszystkich książąt Filistynów.
19 Als Samuel sich dann zur Ruhe legte, rief er den Herrn und seinen Gesalbten als Zeugen an: Von wem nahm ich Geschenke an, und seien es nur Sandalen? Aber niemand brachte etwas gegen ihn vor. [Bis zu seinem Ende zeigte sich seine Weisheit vor Gott und allen Menschen.]	19 Przed czasem spoczynku wiecznego oświadczył przed Panem i Jego pomazańcem: Pieniędzy ani niczego, ani sandałów od nikogo nie wziąłem. I nikt go nie mógł oskarżyć.
20 Er wurde sogar befragt, nachdem er schon gestorben war, und kündigte dem König sein Schicksal an. Aus der Erde erhob er seine Stimme und weissagte, um den Frevel des Volkes zu beenden.	20 A nawet po swym zaśnięciu prorokował, oznajmił los królowi i z [głębi] ziemi głos swój podniósł w przepowiedni, by usunąć nieprawość ludu.