Proverbi 31

DIODATI	Biblia Tysiąclecia
1 Le parole del re Lemuel; il sermone profetico, col quale sua madre l’ammaestrò.	1 Słowa Lemuela, króla Massa, których nauczyła go matka.
2 CHE, figliuol mio? Che, figliuolo del seno mio? E che, figliuolo de’ miei voti?	2 Cóż, synu? Cóż, synu mojego łona? Cóż, synu mych ślubów?
3 Non dar la tua forza alle donne, Nè i tuoi costumi a ciò che è per distruggere i re.	3 Nie oddawaj kobietom swojej mocy ni rządów twych tym, które gubią królów.
4 Ei non si conviene ai re, o Lemuel, Ei non si conviene ai re d’esser bevitori di vino, Nè a’ principi d’esser bevitori di cervogia;	4 Nie dla królów, Lemuelu, nie dla królów picie wina ani dla władców pożądanie sycery,
5 Che talora eglino, avendo bevuto, non dimentichino gli statuti, E non pervertano il diritto di qualunque povero afflitto.	5 by pijąc, praw nie zapomnieli, nie zaniedbali prawa ubogich.
6 Date la cervogia al miserabile, E il vino a quelli che sono in amaritudine d’animo;	6 Daj sycerę skazańcom, a wino zgorzkniałym na duchu:
7 Acciocchè bevano, e dimentichino la lor miseria, E non si ricordino più de’ lor travagli.	7 niech piją, niech nędzy zapomną, na trud już niepomni.
8 Apri la tua bocca per lo mutolo, Per mantenere la ragion di tutti quelli che sono in pericolo di perire.	8 Ty usta otwórz dla niemych, na sąd dla godnych litości,
9 Apri la tua bocca; giudica giustamente; Fa’ diritto al povero ed al bisognoso	9 rządź uczciwie i usta swe otwórz, obroń uciemiężonych i biednych!
10 Chi troverà una donna di valore? Il prezzo di essa avanza di gran lunga quello delle perle.	10 Niewiastę dzielną któż znajdzie? Jej wartość przewyższa perły.
11 Il cuor del suo marito si fida in lei; Ed egli non avrà giammai mancamento di veste.	11 Serce małżonka jej ufa, na zyskach mu nie zbywa;
12 Ella gli fa del bene, e non del male, Tutto il tempo della sua vita.	12 nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia.
13 Ella cerca della lana e del lino, E lavora delle sue mani con diletto.	13 O len się stara i wełnę, pracuje starannie rękami.
14 Ella è come le navi de’ mercatanti: Ella fa venire il suo pane da lungi.	14 Podobnie jak okręt kupiecki żywność sprowadza z daleka.
15 Ella si leva, mentre è ancora notte, E dà il cibo alla sua famiglia, Ed ordina alle sue serventi il lor lavoro.	15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i żywność rozdziela domowi, a obowiązki - swym dziewczętom.
16 Ella considera un campo, e l’acquista; Ella pianta una vigna del frutto delle sue mani.	16 Myśli o roli - kupuje ją: z zarobku swych rąk zasadza winnicę.
17 Ella si cinge i lombi di forza, E fortifica le sue braccia.	17 Przepasuje mocą swe biodra, umacnia swoje ramiona.
18 Perciocchè il suo traffico è buono, ella lo gusta; La sua lampana non si spegne di notte.	18 Już widzi pożytek z swej pracy: jej lampa wśród nocy nie gaśnie.
19 Ella mette la mano al fuso, E le sue palme impugnano la conocchia.	19 Wyciąga ręce po kądziel, jej palce chwytają wrzeciono.
20 Ella allarga la mano all’afflitto, E porge le mani al bisognoso.	20 Otwiera dłoń ubogiemu, do nędzarza wyciąga swe ręce.
21 Ella non teme della neve per la sua famiglia; Perciocchè tutta la sua famiglia è vestita a doppio.	21 Dla domu nie boi się śniegu, bo cały dom odziany na lata,
22 Ella si fa de’ capoletti; Fin lino, e porpora sono il suo vestire.	22 sporządza sobie okrycia, jej szaty z bisioru i z purpury.
23 Il suo marito è conosciuto nelle porte, Quando egli siede con gli anziani del paese.	23 W bramie jej mąż szanowany, gdy wśród starszyzny kraju zasiądzie.
24 Ella fa de’ veli, e li vende; E delle cinture, le quali ella dà a’ mercatanti.	24 Płótno wyrabia, sprzedaje, pasy dostarcza kupcowi.
25 Ella è vestita di gloria e d’onore; E ride del giorno a venire.	25 Strojem jej siła i godność, do dnia przyszłego się śmieje.
26 Ella apre la bocca con sapienza, E la legge della benignità è sopra la sua lingua.	26 Otwiera usta z mądrością, na języku jej miłe nauki.
27 Ella considera gli andamenti della sua casa, E non mangia il pan di pigrizia.	27 Bada bieg spraw domowych, nie jada chleba lenistwa.
28 I suoi figliuoli si levano, e la predicano beata, Il suo marito anch’egli, e la loda;	28 Powstają synowie, by szczęście jej uznać, i mąż, ażeby ją sławić:
29 Dicendo: Molte donne si son portate valorosamente; Ma tu le sopravanzi tutte.	29 Wiele niewiast pilnie pracuje, lecz ty przewyższasz je wszystkie.
30 La grazia è cosa fallace, e la bellezza è cosa vana; Ma la donna che ha il timor del Signore sarà quella che sarà lodata.	30 Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno: chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.
31 Datele del frutto delle sue mani; E lodinla le sue opere nelle porte	31 Z owocu jej rąk jej dajcie, niech w bramie chwalą jej czyny.