Salmi 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | VULGATA |
---|---|
1 Intelletto di Asaf (ovver, secondo alcuni, ammaestramenti di Asaf). Il perchè, Iddio, mi hai tu sospinto in fine; adirato è il tuo furore sopra le pecore della tua pastura? | 1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ? |
2 Ricordati della tua congregazione, la qual possedesti da principio. Ricomprasti la bacchetta della [tua] eredità; il monte di Sion nel quale abitasti. | 2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. |
3 Leva le tue mani contra loro superbia nella fine; quanta malignità ha fatto l'inimico contra il santo! | 3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto ! |
4 E quelli che ti hanno odiato si sono gloriati, in mezzo della tua solennità. Posero li suoi segni, | 4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa : |
5 e non conobbero, come nell' esito sopra all'alto (tempio). | 5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus |
6 E tagliorono le sue porte con le scuri, come si fa nelle selve le legne; nella scure e mannaia dissiporono quelle. | 6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam. |
7 Col fuoco abbruciorono il tuo santuario; in terra maculorono il tabernacolo del tuo nome. | 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. |
8 Dissero nel suo cuore, insieme loro parentato: facciamo cessare dalla terra tutti i giorni festivi di Dio. | 8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. |
9 Non abbiamo veduti li nostri segni, già non è profeta; e più non ci conoscerà. | 9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius. |
10 Insino quando, Iddio, improperarà l' inimico; provoca ad ira l'avversario il nome tuo in fine? | 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ? |
11 Il per che rimuovi la tua mano, e la destra tua, dal tuo petto nella fine? | 11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ? |
12 Ma Iddio, nostro re inanzi il mondo, operò la salute in mezzo della terra. | 12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ. |
13 Nella tua virtù confirmasti il mare; contribulasti li capi de' draconi nell' acque. | 13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis. |
14 Tu spezzasti il capo del dracone; (per che) destilo in cibo alli popoli di Etiopia. | 14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum. |
15 Tu spezzasti le fontane e li torrenti; tu seccasti li fiumi di Etan. | 15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan. |
16 Tuo è il dì, e tua è la notte; tu facesti l' aurora e il sole. | 16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem. |
17 Tu facesti tutti gli termini della terra; la estate e il verno, tu formasti quelli. | 17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea. |
18 Ricòrdati di questo: nemico, egli ha improperato al Signore; e il popolo insipiente ha incitato il tuo nome. | 18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. |
19 Non dare l' anime delli tuoi confitenti alle bestie; e non ti dimenticare nella fine dell' anime de' tuoi poveri. | 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. |
20 Risguarda nel tuo testamento; per che sono riempiuti quelli che sono oscurati della terra, nelle case della iniquità. | 20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. |
21 Non si parta da te l'umile, fatto confuso; il povero e bisognoso lodaranno il tuo nome. | 21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum. |
22 Lèvati, Iddio, giudica la tua cagione; arricòrdati delli tuoi improperii, di quelli che sono fatti tutto il giorno dall' insipiente. | 22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. |
23 Non ti dismenticare le voci de' tuoi nemici; la superbia di quelli, che ti hanno in odio, monta sempre. | 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. |