1 فأكملت السموات والارض وكل جندها. | 1 Igitur perfecti sunt cæli et terra, et omnis ornatus eorum. |
2 وفرغ الله في اليوم السابع من عمله الذي عمل. فاستراح في اليوم السابع من جميع عمله الذي عمل. | 2 Complevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat : et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat. |
3 وبارك الله اليوم السابع وقدسه. لانه فيه استراح من جميع عمله الذي عمل الله خالقا | 3 Et benedixit diei septimo, et sanctificavit illum, quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret.
|
4 هذه مبادئ السموات والارض حين خلقت. يوم عمل الرب الاله الارض والسموات | 4 Istæ sunt generationes cæli et terræ, quando creata sunt, in die quo fecit Dominus Deus cælum et terram, |
5 كل شجر البرية لم يكن بعد في الارض وكل عشب البرية لم ينبت بعد. لان الرب الاله لم يكن قد امطر على الارض. ولا كان انسان ليعمل الارض. | 5 et omne virgultum agri antequam oriretur in terra, omnemque herbam regionis priusquam germinaret : non enim pluerat Dominus Deus super terram, et homo non erat qui operaretur terram : |
6 ثم كان ضباب يطلع من الارض ويسقي كل وجه الارض. | 6 sed fons ascendebat e terra, irrigans universam superficiem terræ. |
7 وجبل الرب الاله آدم ترابا من الارض. ونفخ في انفه نسمة حياة. فصار آدم نفسا حيّة. | 7 Formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terræ, et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitæ, et factus est homo in animam viventem. |
8 وغرس الرب الاله جنّة في عدن شرقا. ووضع هناك آدم الذي جبله. | 8 Plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio, in quo posuit hominem quem formaverat. |
9 وأنبت الرب الاله من الارض كل شجرة شهية للنظر وجيدة للأكل. وشجرة الحياة في وسط الجنة وشجرة معرفة الخير والشر. | 9 Produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu, et ad vescendum suave lignum etiam vitæ in medio paradisi, lignumque scientiæ boni et mali. |
10 وكان نهر يخرج من عدن ليسقي الجنة. ومن هناك ينقسم فيصير اربعة رؤوس. | 10 Et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad irrigandum paradisum, qui inde dividitur in quatuor capita. |
11 اسم الواحد فيشون. وهو المحيط بجميع ارض الحويلة حيث الذهب. | 11 Nomen uni Phison : ipse est qui circuit omnem terram Hevilath, ubi nascitur aurum : |
12 وذهب تلك الارض جيد. هناك المقل وحجر الجزع. | 12 et aurum terræ illius optimum est ; ibi invenitur bdellium, et lapis onychinus. |
13 واسم النهر الثاني جيحون. وهو المحيط بجميع ارض كوش. | 13 Et nomen fluvii secundi Gehon ; ipse est qui circumit omnem terram Æthiopiæ. |
14 واسم النهر الثالث حدّاقل. وهو الجاري شرقي اشور. والنهر الرابع الفرات | 14 Nomen vero fluminis tertii, Tigris : ipse vadit contra Assyrios. Fluvius autem quartus, ipse est Euphrates. |
15 وأخذ الرب الاله آدم ووضعه في جنة عدن ليعملها ويحفظها. | 15 Tulit ergo Dominus Deus hominem, et posuit eum in paradiso voluptatis, ut operaretur, et custodiret illum : |
16 واوصى الرب الاله آدم قائلا من جميع شجر الجنة تأكل اكلا. | 16 præcepitque ei, dicens : Ex omni ligno paradisi comede ; |
17 واما شجرة معرفة الخير والشر فلا تأكل منها. لانك يوم تأكل منها موتا تموت. | 17 de ligno autem scientiæ boni et mali ne comedas : in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris. |
18 وقال الرب الاله ليس جيدا ان يكون آدم وحده. فاصنع له معينا نظيره. | 18 Dixit quoque Dominus Deus : Non est bonum esse hominem solum : faciamus ei adjutorium simile sibi. |
19 وجبل الرب الاله من الارض كل حيوانات البرية وكل طيور السماء. فاحضرها الى آدم ليرى ماذا يدعوها. وكل ما دعا به آدم ذات نفس حية فهو اسمها. | 19 Formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terræ, et universis volatilibus cæli, adduxit ea ad Adam, ut videret quid vocaret ea : omne enim quod vocavit Adam animæ viventis, ipsum est nomen ejus. |
20 فدعا آدم باسماء جميع البهائم وطيور السماء وجميع حيوانات البرية. واما لنفسه فلم يجد معينا نظيره. | 20 Appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia, et universa volatilia cæli, et omnes bestias terræ : Adæ vero non inveniebatur adjutor similis ejus. |
21 فاوقع الرب الاله سباتا على آدم فنام. فأخذ واحدة من اضلاعه وملأ مكانها لحما. | 21 Immisit ergo Dominus Deus soporem in Adam : cumque obdormisset, tulit unam de costis ejus, et replevit carnem pro ea. |
22 وبنى الرب الاله الضلع التي اخذها من آدم امرأة واحضرها الى آدم. | 22 Et ædificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem : et adduxit eam ad Adam. |
23 فقال آدم هذه الآن عظم من عظامي ولحم من لحمي. هذه تدعى امرأة لانها من امرء اخذت. | 23 Dixitque Adam : Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro de carne mea : hæc vocabitur Virago, quoniam de viro sumpta est. |
24 لذلك يترك الرجل اباه وامه ويلتصق بامرأته ويكونان جسدا واحدا. | 24 Quam ob rem relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhærebit uxori suæ : et erunt duo in carne una. |
25 وكانا كلاهما عريانين آدم وامرأته وهما لا يخجلان | 25 Erat autem uterque nudus, Adam scilicet et uxor ejus : et non erubescebant. |