Ecclesiasticus 36

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Miserere nostri, Deus omnium, et respice nos et ostende nobis lucem miserationum tuarum;	1 ελεησον ημας δεσποτα ο θεος παντων και επιβλεψον και επιβαλε τον φοβον σου επι παντα τα εθνη
2 et immitte timorem tuum super gentes, quae non exquisierunt te, ut cognoscant quia non est Deus nisi tu, et enarrent magnalia tua.	2 επαρον την χειρα σου επι εθνη αλλοτρια και ιδετωσαν την δυναστειαν σου
3 Alleva manum tuam super gentes alienas, ut videant potentiam tuam.	3 ωσπερ ενωπιον αυτων ηγιασθης εν ημιν ουτως ενωπιον ημων μεγαλυνθειης εν αυτοις
4 Sicut enim in conspectu eorum sanctificatus es in nobis, sic in conspectu nostro magnificaberis in eis,	4 και επιγνωτωσαν σε καθαπερ και ημεις επεγνωμεν οτι ουκ εστιν θεος πλην σου κυριε
5 ut cognoscant, sicut et nos cognovimus, quoniam non est Deus praeter te, Domine.	5 εγκαινισον σημεια και αλλοιωσον θαυμασια δοξασον χειρα και βραχιονα δεξιον
6 Innova signa et itera mirabilia,	6 εγειρον θυμον και εκχεον οργην εξαρον αντιδικον και εκτριψον εχθρον
7 glorifica manum et firma brachium dextrum,	7 σπευσον καιρον και μνησθητι ορκισμου και εκδιηγησασθωσαν τα μεγαλεια σου
8 excita furorem et effunde iram,	8 εν οργη πυρος καταβρωθητω ο σωζομενος και οι κακουντες τον λαον σου ευροισαν απωλειαν
9 tolle adversarium et afflige inimicum.	9 συντριψον κεφαλας αρχοντων εχθρων λεγοντων ουκ εστιν πλην ημων
10 Festina tempus et memento praefinitionis, et enarrentur mirabilia tua.	10 συναγαγε πασας φυλας ιακωβ και κατακληρονομησον αυτους καθως απ' αρχης
11 In ira flammae devoretur, qui salvatur; et, qui pessimant plebem tuam, inveniant perditionem.	11 ελεησον λαον κυριε κεκλημενον επ' ονοματι σου και ισραηλ ον πρωτογονω ωμοιωσας
12 Contere caput principum inimicorum dicentium: “ Non est alius praeter nos!”.	12 οικτιρησον πολιν αγιασματος σου ιερουσαλημ τοπον καταπαυματος σου
13 Congrega omnes tribus Iacob et hereditabis eos sicut ab initio.	13 πλησον σιων αρεταλογιας σου και απο της δοξης σου τον λαον σου
14 Miserere plebi tuae, super quam invocatum est nomen tuum, et Israel, quem coaequasti primogenito tuo.	14 δος μαρτυριον τοις εν αρχη κτισμασιν σου και εγειρον προφητειας τας επ' ονοματι σου
15 Miserere civitati sanctificationis tuae, Ierusalem, loco requiei tuae.	15 δος μισθον τοις υπομενουσιν σε και οι προφηται σου εμπιστευθητωσαν
16 Reple Sion maiestate tua et gloria tua templum tuum.	16 εισακουσον κυριε δεησεως των ικετων σου κατα την ευλογιαν ααρων περι του λαου σου
17 Da testimonium his, qui ab initio creaturae tuae sunt, et suscita praedicationes, quas locuti sunt in nomine tuo.	17 και γνωσονται παντες οι επι της γης οτι κυριος ει ο θεος των αιωνων
18 Da mercedem sustinentibus te, ut prophetae tui fideles inveniantur. Et exaudi orationes servorum tuorum,	18 παν βρωμα φαγεται κοιλια εστιν δε βρωμα βρωματος καλλιον
19 secundum beneplacitum super populo tuo, et dirige nos in viam iustitiae, et sciant omnes, qui habitant terram, quia tu es Deus saeculorum.	19 φαρυγξ γευεται βρωματα θηρας ουτως καρδια συνετη λογους ψευδεις
20 Omnem escam manducabit venter, et est cibus cibo melior;	20 καρδια στρεβλη δωσει λυπην και ανθρωπος πολυπειρος ανταποδωσει αυτω
21 fauces percipiunt cibum ferae, et cor sensatum verba mendacia.	21 παντα αρρενα επιδεξεται γυνη εστιν δε θυγατηρ θυγατρος κρεισσων
22 Cor pravum dabit tristitiam, et homo peritus retribuet illi.	22 καλλος γυναικος ιλαρυνει προσωπον και υπερ πασαν επιθυμιαν ανθρωπου υπεραγει
23 Omnem masculum excipiet mulier, est autem filia melior filia.	23 ει εστιν επι γλωσσης αυτης ελεος και πραυτης ουκ εστιν ο ανηρ αυτης καθ' υιους ανθρωπων
24 Species mulieris exhilarat faciem viri sui, et super omnem concupiscentiam hominis superducit desiderium.	24 ο κτωμενος γυναικα εναρχεται κτησεως βοηθον κατ' αυτον και στυλον αναπαυσεως
25 Insuper, si est super lingua eius curatio et mitigatio et misericordia, non est vir illius secundum filios hominum.	25 ου ουκ εστιν φραγμος διαρπαγησεται κτημα και ου ουκ εστιν γυνη στεναξει πλανωμενος
26 Qui possidet mulierem bonam, inchoat possessionem, adiutorium secundum illum est et columna requiei.	26 τις γαρ πιστευσει ευζωνω ληστη αφαλλομενω εκ πολεως εις πολιν
27 Ubi non est saepes, diripietur vinea, et ubi non est mulier, ingemiscet errans.	27 ουτως ανθρωπω μη εχοντι νοσσιαν και καταλυοντι ου εαν οψιση
28 Quis credit ei, qui non habet nidum et deflectens ubicumque obscuraverit, quasi succinctus latro exsiliens de civitate in civitatem?