Psalmi 137
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Super flumina Babylonis, illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion. | 1 Junto a los ríos de Babilonia, nos sentábamos a llorar, acordándonos de Sión, |
2 In salicibus in medio eius suspendimus citharas nostras. | 2 En los sauces de las orillas teníamos colgadas nuestras cítaras. |
3 Quia illic rogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum, et, qui affligebant nos, laetitiam: “ Cantate nobis de canticis Sion ”. | 3 Allí nuestros carceleros nos pedían cantos, y nuestros opresores, alegría: «¡Canten para nosotros un canto de Sión!». |
4 Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena? | 4 ¿Cómo podíamos cantar un canto del Señor en tierra extranjera? |
5 Si oblitus fuero tui, Ierusalem, oblivioni detur dextera mea; | 5 Si me olvidara de ti, Jerusalén, que se paralice mi mano derecha; |
6 adhaereat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui, si non praeposuero Ierusalem in capite laetitiae meae. | 6 que la lengua se me pegue al paladar si no me acordara de ti, si no pusiera a Jerusalén por encima de todas mis alegrías. |
7 Memor esto, Domine, adversus filios Edom diei Ierusalem; qui dicebant: “ Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea ”. | 7 Recuerda, Señor, contra los edomitas, el día de Jerusalén, cuando ellos decían: «¡Arrásenla! ¡Arrasen hasta sus cimientos!». |
8 Filia Babylonis devastans, beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, quam retribuisti nobis; | 8 ¡Ciudad de Babilonia, la devastadora, feliz el que te devuelva el mal que nos hiciste! |
9 beatus, qui tenebit et allidet parvulos tuos ad petram. | 9 ¡Feliz el que tome a tus hijos y los estrelle contra las rocas! |