Psalmi 121

NOVA VULGATA	LXX
1 Canticum ascensionum. Levabo oculos meos in montes: unde veniet auxilium mihi?	1 ωδη των αναβαθμων ευφρανθην επι τοις ειρηκοσιν μοι εις οικον κυριου πορευσομεθα
2 Auxilium meum a Domino, qui fecit caelum et terram.	2 εστωτες ησαν οι ποδες ημων εν ταις αυλαις σου ιερουσαλημ
3 Non dabit in commotionem pedem tuum neque dormitabit, qui custodit te.	3 ιερουσαλημ οικοδομουμενη ως πολις ης η μετοχη αυτης επι το αυτο
4 Ecce non dormitabit neque dormiet, qui custodit Israel.	4 εκει γαρ ανεβησαν αι φυλαι φυλαι κυριου μαρτυριον τω ισραηλ του εξομολογησασθαι τω ονοματι κυριου
5 Dominus custodit te, Dominus umbraculum tuum ad manum dexteram tuam.	5 οτι εκει εκαθισαν θρονοι εις κρισιν θρονοι επι οικον δαυιδ
6 Per diem sol non percutiet te, neque luna per noctem.	6 ερωτησατε δη τα εις ειρηνην την ιερουσαλημ και ευθηνια τοις αγαπωσιν σε
7 Dominus custodiet te ab omni malo; custodiet animam tuam Dominus.	7 γενεσθω δη ειρηνη εν τη δυναμει σου και ευθηνια εν ταις πυργοβαρεσιν σου
8 Dominus custodiet introitum tuum et exitum tuum ex hoc nunc et usque in saeculum.	8 ενεκα των αδελφων μου και των πλησιον μου ελαλουν δη ειρηνην περι σου
	9 ενεκα του οικου κυριου του θεου ημων εξεζητησα αγαθα σοι