Jó 5

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Voca ergo, si est qui tibi re spondeat! Ad quem sanctorum converteris?	1 Καλεσον τωρα, εαν τις σοι αποκριθη; και προς τινα των αγιων θελεις αποβλεψει;
2 Vere stultum interficit iracundia, et fatuum occidit invidia.	2 Διοτι η οργη φονευει τον αφρονα, και η αγανακτησις θανατονει τον μωρον.
3 Ego vidi stultum firma radice et maledixi sedi eius statim.	3 Εγω ειδον τον αφρονα ριζουμενον? αλλ' ευθυς προειπα κατηραμενην την κατοικιαν αυτου.
4 Longe fient filii eius a salute et conterentur in porta, et non erit qui eruat.	4 Οι υιοι αυτου ειναι μακραν απο της σωτηριας, και καταπιεζονται εμπροσθεν της πυλης, και ουδεις ο ελευθερων?
5 Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.	5 των οποιων τον θερισμον κατατρωγει ο πεινων, και αρπαζει αυτον εκ των ακανθων και την περιουσιαν αυτων καταπινει ο διψων.
6 Quia non egreditur ex pulvere nequitia, et de humo non oritur dolor.	6 Διοτι εκ του χωματος δεν εξερχεται η θλιψις, ουδε η λυπη βλαστανει εκ της γης?
7 Sed homo generat laborem, et aves elevant volatum.	7 αλλ' ο ανθρωπος γενναται δια την λυπην, και οι νεοσσοι των αετων δια να πετωσιν υψηλα.
8 Quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum,	8 Αλλ' εγω τον Θεον θελω επικαλεσθη, και εν τω Θεω θελω εναποθεσει την υποθεσιν μου?
9 qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero;	9 οστις καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα, θαυμασια αναριθμητα?
10 qui dat pluviam super faciem terrae et irrigat aquis rura;	10 οστις διδει βροχην επι το προσωπον της γης, και πεμπει υδατα επι το προσωπον των αγρων?
11 qui ponit humiles in sublime et maerentes erigit sospitate;	11 οστις υψονει τους ταπεινους, και ανεγειρει εις σωτηριαν τους τεθλιμμενους?
12 qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum, quod coeperant;	12 οστις διασκεδαζει τας βουλας των πανουργων, και δεν δυνανται αι χειρες αυτων να εκτελεσωσι την επιχειρησιν αυτων?
13 qui apprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat.	13 οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων? και η βουλη των δολιων ανατρεπεται?
14 Per diem incurrent tenebras et, quasi in nocte, sic palpabunt in meridie.	14 την ημεραν απαντωσι σκοτος, και εν μεσημβρια ψηλαφωσι καθως εν νυκτι.
15 Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem;	15 Τον πτωχον ομως λυτρονει εκ της ρομφαιας, εκ του στοματος αυτων και εκ της χειρος του ισχυρου.
16 et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.	16 Και ο πτωχος εχει ελπιδα, της δε ανομιας το στομα εμφραττεται.
17 Beatus homo, qui corripitur a Deo; increpationem ergo Omnipotentis ne reprobes.	17 Ιδου, μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον ελεγχει ο Θεος? δια τουτο μη καταφρονει την παιδειαν του Παντοδυναμου?
18 Quia ipse vulnerat et medetur, percutit, et manus eius sanabunt.	18 διοτι αυτος πληγονει και επιδενει? κτυπα, και αι χειρες αυτου ιατρευουσιν.
19 In sex tribulationibus liberabit te, et in septem non tanget te malum.	19 Εν εξ θλιψεσι θελει σε ελευθερωσει? και εν τη εβδομη δεν θελει σε εγγισει κακον.
20 In fame eruet te de morte et in bello de manu gladii.	20 Εν τη πεινη θελει σε λυτρωσει εκ θανατου? και εν πολεμω εκ χειρος ρομφαιας.
21 A flagello linguae absconderis et non timebis vastationem, cum venerit.	21 Απο μαστιγος γλωσσης θελεις εισθαι πεφυλαγμενος? και δεν θελεις φοβηθη απο του επερχομενου ολεθρου.
22 In vastitate et fame ridebis et bestias terrae non formidabis.	22 Τον ολεθρον και την πειναν θελεις καταγελα? και δεν θελεις φοβηθη απο των θηριων της γης.
23 Sed cum lapidibus campi pactum tuum, et bestiae terrae pacificae erunt tibi.	23 Διοτι θελεις εχει συμμαχιαν μετα των λιθων της πεδιαδος? και τα θηρια του αγρου θελουσιν ειρηνευει μετα σου.
24 Et scies quod pacem habeattabernaculum tuum, et visitans habitationem tuam non falleris.	24 Και θελεις γνωρισει οτι ειρηνη ειναι εν τη σκηνη σου, και θελεις επισκεφθη την κατοικιαν σου, και δεν θελει σοι λειπει ουδεν.
25 Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terrae.	25 Και θελεις γνωρισει οτι ειναι πολυ το σπερμα σου, και οι εκγονοι σου ως η βοτανη της γης.
26 Ingredieris in abundantia sepulcrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.	26 Θελεις ελθει εις τον ταφον εν βαθει γηρατι, καθως συσσωρευεται η θημωνια του σιτου εν τω καιρω αυτης.
27 Ecce hoc, ut investigavimus, ita est; oboedi illi et tu sapias tibi ”.	27 Ιδου, τουτο εξιχνιασαμεν, ουτως εχει? ακουσον αυτο και γνωρισον εν σεαυτω.