Jó 34

NOVA VULGATA	LXX
1 Pronuntians itaque Eliu etiam haec locutus est:	1 υπολαβων δε ελιους λεγει
2 “ Audite, sapientes, verba mea; et eruditi, auscultate me.	2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.	3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν
4 Iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius.	4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον
5 Quia dixit Iob: “Iustus sum, et Deus avertit iudicium meum;	5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα
6 in iudicando enim me mendacium est, violenta sagitta mea absque ullo peccato”.	6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας
7 Quis est vir, ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam,	7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ
8 qui graditur una cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis?	8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων
9 Dixit enim: “Non prodest viro, etiamsi cum Deo familiariter agit”.	9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου
10 Ideo, viri cordati, audite me: Absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.	10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον
11 Opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet eis.	11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον
12 Vere enim Deus non operatur malum, nec Omnipotens subvertet iudicium.	12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν
13 Quis commisit ei terram suam, aut quis posuit totum orbem?	13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα
14 Si direxerit ad se cor suum, spiritum illius et halitum ad se trahat,	14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν
15 deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.	15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη
16 Si habes ergo intellectum, audi hoc et ausculta vocem eloquii mei:	16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων
17 Numquid, qui non amat iudicium, reget imperio? Num iustum magnum condemnabis,	17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον
18 qui dicet regi: “Nequam!”, qui vocabit duces: “Impios!”,	18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν
19 qui non accipit personas principum nec cognovit opulentum, cum disceptaret contra pauperem? Opus enim manuum eius sunt universi.	19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων
20 Subito morientur; et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt, et auferent violentum absque conatu.	20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων
21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.	21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν
22 Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi, qui operantur iniquitatem.	22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα
23 Nec enim ultra homini ponit conveniendi locum, ut veniat ad Deum in iudicium.	23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα
24 Conteret potentes sine inquisitione et stare faciet alios pro eis.	24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
25 Novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem, et conterentur.	25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium,	26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt,	27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν
28 cum induceret ad se clamorem egeni et audiret vocem pauperum.	28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται
29 Ipse enim si quieverit, quis est qui condemnet? Et si absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, super gentem et super homines simul?	29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου
30 Ne regnet homo impius, ne sint laquei populo.	30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου
31 Si enim dixit quispiam Deo: “Ferre debui! Iam non perverse agam.	31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω
32 Dum videam, tu doce me; si iniquitatem operatus sum, ultra non addam”.	32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω
33 Numquid pro te Deus satisfaciet, quia respuisti? Tu enim eliges, et non ego; et si quid nosti melius, loquere.	33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον
34 Viri intellegentes loquentur mihi, et vir sapiens, qui audiet me:	34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα
35 “Iob autem non in sapientia locutus est, et verba illius non sonant disciplinam”.	35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη
36 Utique, probetur Iob usque ad finem de responsionibus hominum iniquitatis.	36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες
37 Quia addit super peccata sua delictum, inter nos plaudit manibus et multiplicat sermones suos contra Deum ”.	37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου