Jó 24

NOVA VULGATA	LXX
1 Cur ab Omnipotente non sunt abscondita tempora, qui autem noverunt eum, ignorant dies illius?	1 δια τι δε κυριον ελαθον ωραι
2 Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges et paverunt eos.	2 ασεβεις δε οριον υπερεβησαν ποιμνιον συν ποιμενι αρπασαντες
3 Asinum pupillorum abegerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae.	3 υποζυγιον ορφανων απηγαγον και βουν χηρας ηνεχυρασαν
4 Subverterunt pauperum viam, et simul se occultare coacti sunt mansueti terrae.	4 εξεκλιναν αδυνατους εξ οδου δικαιας ομοθυμαδον εκρυβησαν πραεις γης
5 Alii, quasi onagri in deserto, egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad praedam in terra arida ad panem liberis.	5 απεβησαν δε ωσπερ ονοι εν αγρω υπερ εμου εξελθοντες την εαυτων πραξιν ηδυνθη αυτω αρτος εις νεωτερους
6 Agrum non suum demetunt et vineam peccatoris vindemiant.	6 αγρον προ ωρας ουκ αυτων οντα εθερισαν αδυνατοι δε αμπελωνας ασεβων αμισθι και ασιτι ηργασαντο
7 Nudi pernoctant sine indumento, nec est eis operimentum in frigore.	7 γυμνους πολλους εκοιμισαν ανευ ιματιων αμφιασιν δε ψυχης αυτων αφειλαντο
8 Imbre montium rigantur et non habentes refugium adhaerent rupibus.	8 απο ψεκαδων ορεων υγραινονται παρα το μη εχειν αυτους σκεπην πετραν περιεβαλοντο
9 Abripuerunt pupillum ab ubere et pauperem pignori sumpserunt;	9 ηρπασαν ορφανον απο μαστου εκπεπτωκοτα δε εταπεινωσαν
10 nudi et incedentes absque vestitu et esurientes portant spicas.	10 γυμνους δε εκοιμισαν αδικως πεινωντων δε τον ψωμον αφειλαντο
11 Inter muros oleum expresserunt et calcatis torcularibus sitiunt.	11 εν στενοις αδικως ενηδρευσαν οδον δε δικαιαν ουκ ηδεισαν
12 De civitatibus morientes ingemuerunt, et anima vulneratorum clamavit, et Deus non ponit aurem ad precem.	12 οι εκ πολεως και οικων ιδιων εξεβαλλοντο ψυχη δε νηπιων εστεναξεν μεγα αυτος δε δια τι τουτων επισκοπην ου πεποιηται
13 Ipsi fuerunt rebelles lumini, nescierunt vias eius nec morati sunt in semitis eius.	13 επι γης οντων αυτων και ουκ επεγνωσαν οδον δε δικαιοσυνης ουκ ηδεισαν ουδε ατραπους αυτης επορευθησαν
14 Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem; per noctem vero erit quasi fur.	14 γνους δε αυτων τα εργα παρεδωκεν αυτους εις σκοτος και νυκτος εσται ως κλεπτης
15 Oculus adulteri observat caliginem dicens: “Non me videbit oculus”; et operiet vultum suum.	15 και οφθαλμος μοιχου εφυλαξεν σκοτος λεγων ου προσνοησει με οφθαλμος και αποκρυβην προσωπου εθετο
16 Perfodit in tenebris domos, interdiu sese abdiderunt et ignoraverunt lucem.	16 διωρυξεν εν σκοτει οικιας ημερας εσφραγισαν εαυτους ουκ επεγνωσαν φως
17 Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis, nam sunt assueti terroribus umbrae mortis.	17 οτι ομοθυμαδον το πρωι αυτοις σκια θανατου οτι επιγνωσεται ταραχας σκιας θανατου
18 “Levis est super faciem aquae; maledicta est pars eius in terra, nec est qui se dirigat ad vineas eius.	18 ελαφρος εστιν επι προσωπον υδατος καταραθειη η μερις αυτων επι γης
19 Siccitas et calor abstulerunt aquas nivium, et inferi eos, qui peccaverunt.	19 αναφανειη δε τα φυτα αυτων επι γης ξηρα αγκαλιδα γαρ ορφανων ηρπασαν
20 Sinus matris obliviscatur eius, dulcedo illius vermes fiant; non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum iniquitas.	20 ειτ' ανεμνησθη αυτου η αμαρτια ωσπερ δε ομιχλη δροσου αφανης εγενετο αποδοθειη δε αυτω α επραξεν συντριβειη δε πας αδικος ισα ξυλω ανιατω
21 Male egit cum sterili, quae non parit, et viduae bene non fecit.	21 στειραν γαρ ουκ ευ εποιησεν και γυναιον ουκ ηλεησεν
22 Detraxit fortes in fortitudine sua et, cum steterit, ille non credet vitae suae.	22 θυμω δε κατεστρεψεν αδυνατους αναστας τοιγαρουν ου μη πιστευση κατα της εαυτου ζωης
23 Dedit ei locum securitatis, quo sustentetur; oculi autem eius sunt in viis illius.	23 μαλακισθεις μη ελπιζετω υγιασθηναι αλλα πεσειται νοσω
24 Elevati sunt ad modicum et non subsistent, et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur”.	24 πολλους γαρ εκακωσεν το υψωμα αυτου εμαρανθη δε ωσπερ μολοχη εν καυματι η ωσπερ σταχυς απο καλαμης αυτοματος αποπεσων
25 Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum et ponere in nihilum verba mea? ”.	25 ει δε μη τις εστιν ο φαμενος ψευδη με λεγειν και θησει εις ουδεν τα ρηματα μου