ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 9

LXX	CATHOLIC PUBLIC DOMAIN
1 η σοφια ωκοδομησεν εαυτη οικον και υπηρεισεν στυλους επτα	1 Wisdom has built a house for herself. She has hewn seven columns.
2 εσφαξεν τα εαυτης θυματα εκερασεν εις κρατηρα τον εαυτης οινον και ητοιμασατο την εαυτης τραπεζαν	2 She has immolated her victims. She has mixed her wine and set forth her table.
3 απεστειλεν τους εαυτης δουλους συγκαλουσα μετα υψηλου κηρυγματος επι κρατηρα λεγουσα	3 She has sent her maids to call out to the tower and to the fortified walls of the city,
4 ος εστιν αφρων εκκλινατω προς με και τοις ενδεεσι φρενων ειπεν	4 “If anyone is little, let him come to me.” And to the unwise, she has said:
5 ελθατε φαγετε των εμων αρτων και πιετε οινον ον εκερασα υμιν	5 “Approach. Eat my bread, and drink the wine that I have mixed for you.
6 απολειπετε αφροσυνην και ζησεσθε και ζητησατε φρονησιν ινα βιωσητε και κατορθωσατε εν γνωσει συνεσιν	6 Leave behind childishness. And live and walk by the ways of prudence.”
7 ο παιδευων κακους λημψεται εαυτω ατιμιαν ελεγχων δε τον ασεβη μωμησεται εαυτον	7 Whoever teaches a mocker causes injury to himself. And whoever argues with the impious produces a blemish on himself.
8 μη ελεγχε κακους ινα μη μισωσιν σε ελεγχε σοφον και αγαπησει σε	8 Do not be willing to argue with a mocker, lest he hate you. Dispute with the wise, and he will love you.
9 διδου σοφω αφορμην και σοφωτερος εσται γνωριζε δικαιω και προσθησει του δεχεσθαι	9 Present an opportunity to the wise, and wisdom shall be added to him. Teach the just, and he will hurry to receive it.
10 αρχη σοφιας φοβος κυριου και βουλη αγιων συνεσις [10α] το γαρ γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης	10 The fear of the Lord is the beginning of wisdom, and knowledge of holiness is prudence.
11 τουτω γαρ τω τροπω πολυν ζησεις χρονον και προστεθησεται σοι ετη ζωης σου	11 For by me, your days will be multiplied and years of life will be added to you.
12 υιε εαν σοφος γενη σεαυτω σοφος εση και τοις πλησιον εαν δε κακος αποβης μονος αναντλησεις κακα [12α] ος ερειδεται επι ψευδεσιν ουτος ποιμανει ανεμους ο δ' αυτος διωξεται ορνεα πετομενα [12β] απελιπεν γαρ οδους του εαυτου αμπελωνος τους δε αξονας του ιδιου γεωργιου πεπλανηται [12χ] διαπορευεται δε δι' ανυδρου ερημου και γην διατεταγμενην εν διψωδεσιν συναγει δε χερσιν ακαρπιαν	12 If you would be wise, you will be so for yourself. But if you would be one who ridicules, you alone shall carry the evil.
13 γυνη αφρων και θρασεια ενδεης ψωμου γινεται η ουκ επισταται αισχυνην	13 A foolish and loud woman, who is full of enticements and who knows nothing at all,
14 εκαθισεν επι θυραις του εαυτης οικου επι διφρου εμφανως εν πλατειαις	14 sat at the entrance of her house on a seat, in a high place of the city,
15 προσκαλουμενη τους παριοντας και κατευθυνοντας εν ταις οδοις αυτων	15 so as to call to those who were passing by the way and continuing on their journey:
16 ος εστιν υμων αφρονεστατος εκκλινατω προς με ενδεεσι δε φρονησεως παρακελευομαι λεγουσα	16 “Whoever is little, let him turn aside to me.” And to the frenzied, she said,
17 αρτων κρυφιων ηδεως αψασθε και υδατος κλοπης γλυκερου	17 “Stolen waters are more soothing, and secret bread is more pleasant.”
18 ο δε ουκ οιδεν οτι γηγενεις παρ' αυτη ολλυνται και επι πετευρον αδου συναντα [18α] αλλα αποπηδησον μη εγχρονισης εν τω τοπω μηδε επιστησης το σον ομμα προς αυτην [18β] ουτως γαρ διαβηση υδωρ αλλοτριον και υπερβηση ποταμον αλλοτριον [18χ] απο δε υδατος αλλοτριου αποσχου και απο πηγης αλλοτριας μη πιης [18δ] ινα πολυν ζησης χρονον προστεθη δε σοι ετη ζωης	18 And he did not know that giants are there, and that her companions are in the depths of Hell.