ΙΩΒ - Giobbe - Job 15

GREEK BIBLE	SAGRADA BIBLIA
1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?	1 Elifaz de Temã tomou a palavra nestes termos:
2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;	2 Porventura, responde o sábio como se falasse ao vento e enche de ar o seu ventre?
3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;	3 Defende-se ele com fúteis argumentos, e com palavras que não servem para nada?
4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.	4 Acabarás destruindo a piedade, reduzes a nada o respeito devido a Deus;
5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.	5 pois é a iniqüidade que inspira teus discursos e adotas a linguagem dos impostores.
6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.	6 É a tua boca que te condena, e não eu; são teus lábios que dão testemunho contra ti mesmo.
7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;	7 És, porventura, o primeiro homem que nasceu, e foste tu gerado antes das colinas?
8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;	8 Assististe, porventura, ao conselho de Deus, monopolizaste a sabedoria?
9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;	9 Que sabes tu que nós ignoremos, que aprendeste que não nos seja familiar?
10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.	10 Há entre nós também velhos de cabelos brancos, muito mais avançados em dias do que teu pai.
11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;	11 Fazes pouco caso das consolações divinas, e das doces palavras que te são dirigidas?
12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,	12 Por que te deixas levar pelo impulso de teu coração, e o que significam esses maus olhares?
13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;	13 É contra Deus que ousas encolerizar-te, e que tua boca profere tais discursos!
14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;	14 Que é o homem para que seja puro e o filho da mulher, para que seja justo?
15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?	15 Nem mesmo de seus santos Deus se fia, e os céus não são puros a seus olhos;
16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;	16 quanto mais do ser abominável e corrompido, o homem, que bebe a iniqüidade como a água?
17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,	17 Ouve-me; vou instruir-te: eu te contarei o que vi,
18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?	18 aquilo que os sábios ensinam, aquilo que seus pais não lhes ocultaram,
19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.	19 {aos quais, somente, foi dada esta terra, e no meio dos quais não tinha penetrado estrangeiro algum}.
20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.	20 Em todos os dias de sua vida o mau está angustiado, os anos do opressor são em número restrito,
21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.	21 ruídos terrificantes ressoam-lhe aos ouvidos, no seio da paz, lhe sobrevém o destruidor.
22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.	22 Ele não espera escapar das trevas, está destinado ao gume da espada.
23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.	23 Anda às tontas à procura de seu pão, sabe que o dia das trevas está a seu lado.
24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?	24 A tribulação e a angústia vêm sobre ele como um rei que vai para o combate,
25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?	25 porque levantou a mão contra Deus, e desafiou o Todo-poderoso,
26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?	26 correndo contra ele com a cabeça levantada, por detrás da grossura de seus escudos;
27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?	27 porque cobriu de gordura o seu rosto, e deixou a gordura ajuntar-se sobre seus rins,
28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.	28 habitando em cidades desoladas, em casas que foram abandonadas, destinadas a se tornarem montões de pedras;
29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.	29 não se enriquecerá, nem os seus bens resistirão, não mais estenderá sua sombra sobre a terra,
30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.	30 não escapará às trevas; o fogo queimará seus ramos, e sua flor será levada pelo vento.
31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.	31 {Que não se fie na mentira: ficará prisioneiro dela; a mentira será a sua recompensa}.
32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.	32 Suas ramagens secarão antes da hora, seus sarmentos não ficarão verdes;
33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.	33 como a vinha, sacudirá seus frutos verdes, como a oliveira, deixará cair a flor.
34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.	34 Pois a raça dos ímpios é estéril, e o fogo devora as tendas do suborno.
35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.	35 Quem concebe o mal, gera a infelicidade: é o engano que amadurece em seu seio.