1 ¡Clama, a ver si alguien te responde! ¿A cuál de los santos te volverás? | 1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη |
2 Porque la exasperación mata al insensato y la pasión hace morir al necio. | 2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος |
3 Yo he visto al insensato echar raíces, pero al instante maldije su morada. | 3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα |
4 Sus hijos estarán lejos de toda ayuda, aplastados en la Puerta, sin que nadie los libre. | 4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος |
5 Lo que ellos cosechen se lo comerá el hambriento, y el sediento suspirará por sus riquezas. | 5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς |
6 No, el mal no sale del suelo ni la miseria brota de la tierra: | 6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος |
7 es el hombre el que engendra la miseria, como las águilas levantan vuelo hacia lo alto. | 7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται |
8 Yo, por mi parte, buscaría a Dios, a él le expondría mi causa. | 8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι |
9 El realiza obras grandes e inescrutables, maravillas que no se pueden enumerar. | 9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος |
10 Derrama la lluvia sobre la tierra y hace correr el agua por los campos. | 10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον |
11 Pone a los humildes en las alturas y los afligidos alcanzan la salvación. | 11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα |
12 Hace fracasar los proyectos de los astutos para que no prospere el trabajo de sus manos. | 12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες |
13 Sorprende a los sabios en su propia astucia y el plan de los malvados se deshace rápidamente. | 13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν |
14 En pleno día, chocan contra las tinieblas, y andan a tientas al mediodía, como si fuera de noche. | 14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι |
15 El salva al huérfano de la espada, y al indigente, de la mano del poderoso. | 15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου |
16 Así, el débil recupera la esperanza y los malvados cierran la boca. | 16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη |
17 ¡Feliz el hombre a quien Dios reprende y que no desdeña la lección del Todopoderoso! | 17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου |
18 Porque él hiere, pero venda la herida; golpea, pero sana con sus manos. | 18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο |
19 Seis veces te librará de la angustia, y la séptima, el mal no te alcanzará. | 19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον |
20 En tiempo de hambre, te librará de la muerte, y en la guerra, del filo de la espada. | 20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε |
21 Estarás protegido contra el azote de las malas lenguas y no temerás cuando llegue la devastación. | 21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων |
22 Te reirás de la devastación y del hambre y no temerás a las fieras de la tierra. | 22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης |
23 Sí, tendrás una alianza con las piedras del campo y las fieras estarán en paz contigo. | 23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι |
24 Sabrás que en tu carpa hay prosperidad, y cuando revises tu morada, nada faltará. | 24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη |
25 Verás que se multiplica tu descendencia y que tus retoños son como la hierba de la tierra. | 25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου |
26 Llegarás a la tumba lleno de vigor como se levanta una parva a su debido tiempo. | 26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα |
27 Esto es lo que hemos comprobado, y es así: escúchalo bien, y saca provecho. | 27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας |