Psalmi 137
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBLES DES PEUPLES |
---|---|
1 Ipsi David. Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo, quoniam audisti verba oris mei. In conspectu angelorum psallam tibi ; | 1 Sur les bords des canaux de Babel nous venions nous asseoir et pleurer, nous souvenant de Sion. |
2 adorabo ad templum sanctum tuum, et confitebor nomini tuo : super misericordia tua et veritate tua ; quoniam magnificasti super omne, nomen sanctum tuum. | 2 Lorsque aux saules de la rive nous pendions nos cithares, |
3 In quacumque die invocavero te, exaudi me ; multiplicabis in anima mea virtutem. | 3 nos vainqueurs nous demandaient de leur redire une chanson. Nos bourreaux réclamaient des chants joyeux: “Chantez-nous un cantique de Sion!” |
4 Confiteantur tibi, Domine, omnes reges terræ, quia audierunt omnia verba oris tui. | 4 Comment chanterions-nous un cantique du Seigneur sur une terre étrangère? |
5 Et cantent in viis Domini, quoniam magna est gloria Domini ; | 5 Que ma main droite se détache si je t’oublie, Jérusalem! |
6 quoniam excelsus Dominus, et humilia respicit, et alta a longe cognoscit. | 6 Que ma langue se colle à mon palais si ton souvenir en moi se perd, si Jérusalem n’est plus en tête de mes joies. |
7 Si ambulavero in medio tribulationis, vivificabis me ; et super iram inimicorum meorum extendisti manum tuam, et salvum me fecit dextera tua. | 7 Souviens-toi, Seigneur, des fils d’Édom quand vint le jour de Jérusalem, et qu’ils disaient: “Mettez tout par terre! Que rien ne reste sur les fondations!” |
8 Dominus retribuet pro me. Domine, misericordia tua in sæculum ; opera manuum tuarum ne despicias. | 8 Mais toi, Babel, tu seras dévastée, heureux celui qui te rendra cela même que tu nous as fait, |
9 heureux qui prendra tes enfants, à deux mains pour les briser sur le roc. |