1 (In quelli dì addivenne che) Pietro e Giovanni (andarono e) salirono al tempio in su l'ora di nona a orare. | 1 Petrus autem et Joannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam. |
2 E pervenuti che furono alla porta del tempio, la quale si chiamava Speciosa, trovorono uno zoppo (e sciancato) il quale era così nato, e quivi (stava ed) era posto per domandare limosina a quelli ch' entrasseno nel tempio. | 2 Et quidam vir, qui erat claudus ex utero matris suæ, bajulabatur : quem ponebant quotidie ad portam templi, quæ dicitur Speciosa, ut peteret eleemosynam ab introëuntibus in templum. |
3 Questo, veggendo gli apostoli entrare nel tempio, domandò loro elemosina. | 3 Is cum vidisset Petrum et Joannem incipientes introire in templum, rogabat ut eleemosynam acciperet. |
4 Allora Pietro, mirandolo insieme con Giovanni, sì li disse: guarda noi. | 4 Intuens autem in eum Petrus cum Joanne, dixit : Respice in nos. |
5 Ed egli guardava, sperando ricevere qualche cosa da quegli. | 5 At ille intendebat in eos, sperans se aliquid accepturum ab eis. |
6 Allora disse Pietro: argento e oro non ho da darti, ma io ti dò di quello che io ho nel nome di Iesù [Cristo] Nazareno, sta su, e va (sano e ritto). | 6 Petrus autem dixit : Argentum et aurum non est mihi : quod autem habeo, hoc tibi do : in nomine Jesu Christi Nazareni surge, et ambula. |
7 E prendendolo per la mano diritta, sì lo levò suso in piedi, e incontanente furono fermati li suoi piedi e piante. | 7 Et apprehensa manu ejus dextera, allevavit eum, et protinus consolidatæ sunt bases ejus et plantæ. |
8 E saltando fuori, stette e andò; ed entrò con loro nel tempio, e lodava e ringraziava Dio. | 8 Et exiliens stetit, et ambulabat : et intravit cum illis in templum ambulans, et exiliens, et laudans Deum. |
9 E tutto il popolo il vide (così liberato) andare e ringraziare Dio. | 9 Et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum. |
10 E conoscendo la gente ch' egli era quello che stare solea accattando alla porta, meravigliavansi molto di quello ch' era avvenuto. | 10 Cognoscebant autem illum, quod ipse erat qui ad eleemosynam sedebat ad Speciosam portam templi : et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi. |
11 E vedendo li predetti apostoli al portico di Salomone, corsero a loro per far loro reverenza. | 11 Cum teneret autem Petrum et Joannem, cucurrit omnis populus ad eos ad porticum quæ appellatur Salomonis, stupentes.
|
12 E ciò vedendo Pietro, disse al popolo : 0 voi, uomini d' Israel, come vi meravigliate di noi e mirateci, come se noi per nostra virtù (e bontà) avessimo drizzato questo zoppo (e guaritolo) e fattolo andare? (Questo non è per nostra virtù). | 12 Videns autem Petrus, respondit ad populum : Viri Israëlitæ, quid miramini in hoc, aut nos quid intuemini, quasi nostra virtute aut potestate fecerimus hunc ambulare ? |
13 Ma Dio di Abraam e di Isaac e di Iacob Dio de' nostri padri, ha glorificato il suo Figliuolo Iesù, il quale voi prendeste e negaste dinanzi la faccia di Pilato, giudicando egli (e volendo) che fusse lassato. | 13 Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob, Deus patrum nostrorum glorificavit filium suum Jesum, quem vos quidem tradidistis, et negastis ante faciem Pilati, judicante illo dimitti. |
14 Ma voi (come iniqui) negaste lui santo e giusto, e domandaste che fusse lassato Barabba omicidiale. | 14 Vos autem sanctum et justum negastis, et petistis virum homicidam donari vobis : |
15 E Iesù autore (e datore) di vita uccideste; ma Dio lo resuscitò da morte, e noi ne siamo testimonii. | 15 auctorem vero vitæ interfecistis, quem Deus suscitavit a mortuis, cujus nos testes sumus. |
16 E in fede del suo nome, questo infermo ha recevuta sanità da noi. | 16 Et in fide nominis ejus, hunc quem vos vidistis et nostis, confirmavit nomen ejus : et fides, quæ per eum est, dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum. |
17 Ma io so, fratelli miei, che (il detto maleficio d'uccidere Cristo) faceste per ignoranza, come li vostri principi. | 17 Et nunc, fratres, scio quia per ignorantiam fecistis, sicut et principes vestri. |
18 Ma Dio, il quale prenunziò (e predisse) che il suo Figliuolo Iesù doveva ricevere passione, volse compire le profezie (per questo modo). | 18 Deus autem, quæ prænuntiavit per os omnium prophetarum, pati Christum suum, sic implevit. |
19 Pentitevi adunque, e convertitevi, acciò che vi siano perdonati li vostri peccati; | 19 Pœnitemini igitur et convertimini, ut deleantur peccata vestra : |
20 sì che così giustificati abbiate speranza, venendo li tempi del refrigerio (cioè del giudizio, quando li buoni saranno. mandati all' eterno refrigerio), e Dio Padre mandarà Iesù Cristo dal suo conspetto a giudicare; | 20 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini, et miserit eum qui prædicatus est vobis, Jesum Christum, |
21 il quale ora è salito in cielo, e staravvi insino al tempo della resurrezione di tutto l' universo mondo, secondo che Dio predisse per molti suoi antichi profeti. | 21 quem oportet quidem cælum suscipere usque in tempora restitutionis omnium quæ locutus est Deus per os sanctorum suorum a sæculo prophetarum. |
22 Onde (di Cristo profetando) Moisè (a' giudei) disse sappiate che Dio vi manderà uno profeta (dopo la mia morte) de' vostri fratelli; udite ciò ch' egli vi dirà, come fate me. | 22 Moyses quidem dixit : Quoniam prophetam suscitabit vobis Dominus Deus vester de fratribus vestris, tamquam me : ipsum audietis juxta omnia quæcumque locutus fuerit vobis. |
23 Chè (sappiate per certo che) ogni anima, che non li darà audienza, sarà esterminata dal popolo suo. | 23 Erit autem : omnis anima quæ non audierit prophetam illum, exterminabitur de plebe. |
24 E così tutti gli altri profeti (massimamente) da Samuel in qua profetarono di questi tempi. | 24 Et omnes prophetæ, a Samuel et deinceps, qui locuti sunt, annuntiaverunt dies istos. |
25 (Adunque a queste cose dovete dare fede, perciò che) siete figliuoli delli profeti, e del testamento il quale Dio dispose (e promise) agli padri nostri, dicendo ad Abraam: nel tuo seme saranno benedette tutte le generazioni della terra. | 25 Vos estis filii prophetarum, et testamenti quod disposuit Deus ad patres nostros, dicens ad Abraham : Et in semine tuo benedicentur omnes familiæ terræ. |
26 Onde a voi (e per voi) principalmente Dio suscitò e mandò il Figliuolo suo, il quale vi ammonisse che vi convertiate, ciascuno di voi dalla iniquità sua. | 26 Vobis primum Deus suscitans filium suum, misit eum benedicentem vobis : ut convertat se unusquisque a nequitia sua. |