1 E fu fatta la parola di Dio (a me), e disse: | 1 Et factum est verbum Domini exercituum, dicens : |
2 Questo dice lo Signore delli esèrciti: io hoe amato Sion con grande amore, e ora l'hoe amata con grande indegnamento. | 2 Hæc dicit Dominus exercituum : Zelatus sum Sion zelo magno, et indignatione magna zelatus sum eam. |
3 Questo dice lo Signore delli esèrciti: io sono ritornato a Sion, e abiterò nel mezzo di Ierusalem; e Ierusalem sarà chiamata Città di verità; e il monte (della casa) del Signore delli esèrciti (sarà lo) Monte santificato. | 3 Hæc dicit Dominus exercituum : Reversus sum ad Sion, et habitabo in medio Jerusalem : et vocabitur Jerusalem civitas veritatis, et mons Domini exercituum mons sanctificatus. |
4 Questo dice lo Signore delli esèrciti: ancora abiteranno li vecchi, e l'uomo pieno d' anni nelle piazze di Ierusalem; e li uomini staranno colli bastoncelli in mano per la moltitudine delli dì. | 4 Hæc dicit Dominus exercituum : Adhuc habitabunt senes et anus in plateis Jerusalem, et viri baculus in manu ejus præ multitudine dierum. |
5 E le piazze della città saranno ripiene di fanciulli e di fanciulle, e trastullerannosi nelle sue piazze. | 5 Et plateæ civitatis complebuntur infantibus et puellis, ludentibus in plateis ejus. |
6 Questo dice lo Signore delli esèrciti: se parrà che sia malagevole nelli occhi delli antichi di questo popolo in quel tempo, or (non) sarà malagevole a me, [dice lo Signore delli eserciti]? | 6 Hæc dicit Dominus exercituum : Si videbitur difficile in oculis reliquiarum populi hujus in diebus illis, numquid in oculis meis difficile erit ? dicit Dominus exercituum. |
7 [Questo dice lo Signore delli esèrciti]: ecco, io salverò lo mio popolo della terra d'oriente, e della terra di ponente. | 7 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce ego salvabo populum meum de terra orientis et de terra occasus solis. |
8 E menorolli, e abiteranno nel mezzo di Ierusalem; e saranno a me in popolo, e io sarò a loro. Iddio, nella veritade e nella giustizia. | 8 Et adducam eos, et habitabunt in medio Jerusalem : et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum, in veritate et in justitia.
|
9 Questo dice lo Signore delli esèrciti: sieno confortate le vostre mani di voi, i quali udite in questi di queste parole per la bocca de' profeti, nel dì che fu fondata la casa del Signore delli esèrciti, acciò che lo tempio fusse edificato. | 9 Hæc dicit Dominus exercituum : Confortentur manus vestræ, qui auditis in his diebus sermones istos per os prophetarum, in die qua fundata est domus Domini exercituum, ut templum ædificaretur. |
10 E inanzi a quelli dì non aveano li uomini merito, e non era prezzo di bestiame; e niuno che entrasse e che uscisse avea pace per la tribulazione; e lasciai tutti li uomini, ciascuno contra il suo prossimo. | 10 Siquidem ante dies illos merces hominum non erat, nec merces jumentorum erat : neque introëunti, neque exeunti erat pax præ tribulatione : et dimisi omnes homines, unumquemque contra proximum suum. |
11 Ma ora io non farò secondo li dì che sono andati, alli rimanenti di questo popolo, dice lo Signore delli eserciti. | 11 Nunc autem non juxta dies priores ego faciam reliquiis populi hujus, dicit Dominus exercituum, |
12 Ma sarà seme di pace; la vigna darà il suo frutto, e la terra darà li suoi germogli, e li cieli daranno la loro rugiada; e farò che li rimanenti di questo popolo possederanno tutte queste cose. | 12 sed semen pacis erit : vinea dabit fructum suum, et terra dabit germen suum, et cæli dabunt rorem suum : et possidere faciam reliquias populi hujus universa hæc. |
13 E sarete; come eravate la maledizione nelle [genti, la] terra di Giuda, e la casa d' Israel, così salverò voi, e sarete benedizione; non temete; confortate le vostre mani. | 13 Et erit : sicut eratis maledictio in gentibus, domus Juda et domus Israël, sic salvabo vos, et eritis benedictio. Nolite timere ; confortentur manus vestræ. |
14 Però che questo dice lo Signore delli esèrciti: com' io pensai d' affliggere voi, conciosia cosa che li vostri padri provocassono me ad ira, | 14 Quia hæc dicit Dominus exercituum : Sicut cogitavi ut affligerem vos, cum ad iracundiam provocassent patres vestri me, dicit Dominus, |
15 e io non ebbi misericordia; così convertito io pensai in questi dì di far bene a Ierusalem e alla casa di Giuda; non temete. | 15 et non sum misertus : sic conversus cogitavi, in diebus istis, ut benefaciam domui Juda et Jerusalem. Nolite timere. |
16 Queste sono le parole che voi farete; parli ciascuno verità col suo prossimo; e giudicate la verità e il giudicio di pace nelle vostre porte. | 16 Hæc sunt ergo verba quæ facietis : loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo : veritatem et judicium pacis judicate in portis vestris. |
17 E niuno pensi male contro al suo prossimo nelli vostri cuori, e non amate lo giuramento bugiardo; però che tutte queste cose sono, le quali ho avuto in odio, dice lo Signore Iddio. | 17 Et unusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis in cordibus vestris, et juramentum mendax ne diligatis : omnia enim hæc sunt quæ odi, dicit Dominus.
|
18 E fu fatta la parola del Signore delli esèrciti a me, e disse: | 18 Et factum est verbum Domini exercituum ad me, dicens : |
19 [Questo dice lo Signore delli esèrciti]: lo digiuno del quarto dì, e lo digiuno del V dì, e lo digiuno del VII dì, e lo digiuno del X dì sarà [al] la casa di Giuda in godimento e in allegrezza e in ispeciali solennitadi; ma pure amate la veritade e la pace. | 19 Hæc dicit Dominus exercituum : Jejunium quarti, et jejunium quinti, et jejunium septimi, et jejunium decimi erit domui Juda in gaudium et lætitiam et in solemnitates præclaras. Veritatem tantum et pacem diligite. |
20 Questo dice lo Signore delli esèrciti: perchè vengono li popoli, e àbitano in molte cittadi; | 20 Hæc dicit Dominus exercituum, usquequo veniant populi et habitent in civitatibus multis : |
21 e vanno li abitatori l'uno all' altro, e dicono: andiamo, e preghiamo la faccia di Dio, e domandiamo lo Signore delli esèrciti; e anderovvi an ch' io. | 21 et vadant habitatores, unus ad alterum, dicentes : Eamus, et deprecemur faciem Domini, et quæramus Dominum exercituum : vadam etiam ego. |
22 E verranno molti popoli, e le genti robuste, per addomandare lo Signore delli esèrciti in Ierusalem, e per pregare la faccia sua. | 22 Et venient populi multi, et gentes robustæ, ad quærendum Dominum exercituum in Jerusalem, et deprecandam faciem Domini. |
23 Questo dice lo Signore delli esèrciti: in quelli dì, ne' quali piglieranno X uomini di tutte le lingue delle genti, e piglieranno l'orlo dell' uomo Giudeo, e diranno: noi andremo con voi; però che udimmo che il Signore è con voi. | 23 Hæc dicit Dominus exercituum : In diebus illis, in quibus apprehendent decem homines ex omnibus linguis gentium, et apprehendent fimbriam viri Judæi, dicentes : Ibimus vobiscum : audivimus enim quoniam Deus vobiscum est. |