Salmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | LXX |
---|---|
1 Iddio, delli Dei Signore, ha parlato; e chiamò la terra, da levante insino al ponente. | 1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων |
2 Da Sion è la bellezza del suo adornamento. | 2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει |
3 Iddio verrà manifestamente; il nostro Iddio, e non tacerà. Nel suo cospetto arderà il fuoco; e intorno a lui sarà la forte tempesta. | 3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα |
4 Di sopra chiamò il cielo, e la terra a dividere il suo popolo. | 4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου |
5 Raunateli i suoi santi; i quali òrdinano il suo testamento sopra li sacrificii. | 5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις |
6 E annunzieranno li cieli la sua giustizia; per che Iddio è giudice. | 6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα |
7 Popolo mio, odi, e parlerò; Israel, e a te testificherò; io sono Iddio, tuo Iddio. | 7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω |
8 Non ti riprenderò nelli tuoi sacrificii; ma gli tuoi sacrificii sempre sono nel mio cospetto. | 8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος |
9 Non torrò gli vitelli dalla tua casa, nè li becchi delle tue gregge. | 9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους |
10 Per che mie sono tutte le bestie delle selve, gli animali de' monti e li bovi. | 10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες |
11 Ho conosciuti tutti gli uccelli del cielo; ed è meco la bellezza del campo. | 11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν |
12 Se avrò fame, non tel dirò; egli è mio tutto il mondo, e la sua plenitudine. | 12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης |
13 Mangerò io forse le carni de' tauri? ovver beverò il sangue de' becchi? | 13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι |
14 A Dio sacrifica il sacrificio di laude; e all'Altissimo rendi i tuoi voti. | 14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου |
15 E nel dì della tribulazione appella me; e libererò te, e tu mi onorificherai. | 15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα |
16 Ma disse Iddio al peccatore: il per che racconti le mie giustizie, e per la tua bocca togli il mio testamento? | 16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου |
17 Ma tu hai avuto in odio la disciplina; e hai gittato dopo te le mie parole. | 17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω |
18 Se vedevi il latrone, con lui correvi; e con gli adulteri ponevi la tua parte. | 18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις |
19 La tua bocca ha abbondato di malizia; e la tua lingua ordinava gl' inganni. | 19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα |
20 Sedendo parlavi contra il tuo fratello, contra il figliuolo della tua madre ponevi scandalo; facesti queste cose, e ho taciuto. | 20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον |
21 Pensasti iniquamente, che sarò simile a te; te riprenderò, e ordinerò (me) contra la tua faccia. | 21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου |
22 Voi, che vi dimenticate Iddio, intendete queste cose; chè quando rapisca', non sia chi libera. | 22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος |
23 Onorificherà me il sacrificio della laude: e ivi è la (mia) via, che li dimostrerò nel Salvatore di Dio. | 23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου |