Secondo dei Re 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | VULGATA |
---|---|
1 E David disse a Dio le parole di questo verso, nel dì che il Signore lo liberò dalle mani di tutti i suoi nemici e dalle mani di Saul. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul. |
2 E disse: il Signore mia pietra, e mia fortezza, e mio salvatore. | 2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus. |
3 Iddio mio forte, e io ho sperato in lui, iscudo mio e corno della salute mia; elevatore mio e rifugio mio, liberami della iniquità mia. | 3 Deus fortis meus : sperabo in eum ; scutum meum, et cornu salutis meæ : elevator meus, et refugium meum ; salvator meus : de iniquitate liberabis me. |
4 Io invocherò lo Signore laudabile, e sarò salvo dai nemici miei. | 4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Però che [mi] circondarono gli dolori della morte, e i fiumi della iniquità mi spaurirono. | 5 Quia circumdederunt me contritiones mortis : torrentes Belial terruerunt me. |
6 Gli funi dello inferno mi cerchiarono, e vennero innanzi a me gli lacci della morte. | 6 Funes inferni circumdederunt me : prævenerunt me laquei mortis. |
7 Nella mia tribulazione chiamerò al mio Dio del suo santo templo; ed esaudirà la mia voce, e il mio gridare fu nelli orecchii suoi. | 7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo : et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus. |
8 La terra fue commossa e tremò; e le fondamenta de' monti furono commosse e conquassate, però che Iddio era irato a loro. | 8 Commota est et contremuit terra ; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata : quoniam iratus est eis. |
9 Del suo naso ascendeo il fumo, e il fuoco della bocca divorerà; i carboni s' accesero da lui. | 9 Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit : carbones succensi sunt ab eo. |
10 E inchinò i cieli, e discese; e la caligine sotto i piedi suoi. | 10 Inclinavit cælos, et descendit : et caligo sub pedibus ejus. |
11 E ascendette sopra i Cherubini, e volò sopra le penne de' venti. | 11 Et ascendit super cherubim, et volavit : et lapsus est super pennas venti. |
12 Egli pose le tenebre nel circuito suo, vagliando le acque de' nuvoli dell' aria. | 12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum. |
13 Li nuvoli sono splendidi nel suo cospetto; furono accesi i carboni del fuoco. | 13 Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis. |
14 Il Signore tonerà del cielo, e l'altissimo darà la sua voce. | 14 Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam. |
15 Mandò le sue saette, e dissipolli; il fulgore, e consumogli. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos ; fulgur, et consumpsit eos. |
16 E apparvero gli spargimenti del mare, e le fondamenta della terra furono rivelate dalla reprensione del Signore (fuggirono) e dalla spirazione dello spirito del suo furore. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus. |
17 Mandò da alto, e tolsemi; e trassemi di molte acque. | 17 Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis. |
18 Liberommi dal mio nemico potentissimo, e da quelli che mi odiavano; perchè erano più forti di me. | 18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me : quoniam robustiores me erant. |
19 Nel dì della mia afflizione fu innanzi a me, e fu il Signore mio, firmamento mio. | 19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum. |
20 E trassemi nella larghezza; e liberommi perchè gli piacqui. | 20 Et eduxit me in latitudinem : liberavit me, quia complacui ei. |
21 Renderammi il Signore mio secondo la mia giustizia; e secondo la mondizia delle mie mani renderà. | 21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam : et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi. |
22 Però ch' io servai le vie del Signore, e non operai empiamente col mio Iddio. | 22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo. |
23 Però che tutti i suoi giudizii erano nel mio cospetto; e i suoi comandamenti non rimossi da me. | 23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me. |
24 E sarò perfetto con esso lui; e guarderommi dalla mia iniquità. | 24 Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea. |
25 E renderammi il Signore secondo la mia giustizia, e secondo la mondizia delle mie mani nel cospetto degli occhii suoi. | 25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum. |
26 Col santo sarai santo; e col forte, perfetto. | 26 Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus. |
27 E collo eletto sarai eletto; e col perverso sarai perverso. | 27 Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris. |
28 E farai salvo il popolo povero; e cogli occhii tuoi li eccelsi umilierai. | 28 Et populum pauperem salvum facies : oculisque tuis excelsos humiliabis. |
29 Perchè tu sei la mia lucerna, Signore; e tu, Signore, illuminerai le mie oscuritadi. | 29 Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas. |
30 E io accinto correrò in te; nel mio Iddio passerò il muro. | 30 In te enim curram accinctus : in Deo meo transiliam murum. |
31 Iddio, la sua via è senza macula; la parola del Signore fie esaminata col fuoco, e fie scudo a tutti quelli ch' hanno speranza in lui. | 31 Deus, immaculata via ejus ; eloquium Domini igne examinatum : scutum est omnium sperantium in se. |
32 Però chi è Iddio altro che il Signore, e chi è forte altro che il nostro Iddio? | 32 Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum ? |
33 Iddio che mi cinse di fortezza, e fece piana la mia perfetta via. | 33 Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam. |
34 Agguagliando i miei piedi a' cervi, e pognendomi sopra le mie altezze. | 34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me ; |
35 Ammaestrando le mie mani alla battaglia, e componendo le mie braccia come arco d'acciaio. | 35 docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea. |
36 Tu mi desti lo scudo della tua salute; e la tua mansuetudine mi moltiplicoe. | 36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me. |
37 E tu dilaterai sotto a me gli miei andamenti; e i miei talloni non verranno meno. | 37 Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei. |
38 Io perseguiterò gli miei nemici, e romperogli; e non torneroe, tanto ch' io gli abbia consumati. | 38 Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos. |
39 Io gli consumerò e gli romperò, si che non si rileveranno; e caderanno sotto gli miei piedi. | 39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant : cadent sub pedibus meis. |
40 Tu mi cignesti di fortezza a combattere; e incurvasti sotto di me gli miei avversarii. | 40 Accinxisti me fortitudine ad prælium : incurvasti resistentes mihi subtus me. |
41 Tu desti a me il dorso de' miei nemici; e confondesti quegli che mi odiavano. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ; odientes me, et disperdam eos. |
42 Egli chiamaranno, e non sarà chi salvi loro; al Signore, e non gli esaudirà. | 42 Clamabunt, et non erit qui salvet ; ad Dominum, et non exaudiet eos. |
43 Io gli torrò via, sì come la polvere della terra; e come il fango delle piazze gli romperò e minuzzerò. | 43 Delebo eos ut pulverem terræ ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam. |
44 Tu mi salverai delle contraddizioni del mio popolo, e fara'mi capo delle genti; il popolo, il quale io non conosco, mi servirà. | 44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ; custodies me in caput gentium : populus quem ignoro serviet mihi. |
45 E i figliuoli d'altrui mi faranno resistenza, e con l'audito degli orecchii obbediranno a me. | 45 Filii alieni resistent mihi ; auditu auris obedient mihi. |
46 E i figliuoli istrani vennero meno, e saranno contratti nelle loro angoscie. | 46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis. |
47 Vive il Signore, e benedetto Iddio mio; sarà esaltato lo Iddio di mia salute. | 47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ. |
48 Iddio il quale dài a me la vendetta, e fai cadere gli popoli sotto a me. | 48 Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me. |
49 Il quale mi trài da' nemici, e da quelli mi fanno resistenza mi sublevi; tu mi libererai dall'uomo iniquo. | 49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me : a viro iniquo liberabis me. |
50 E però tra le genti ti laudarò, e canterò al tuo nome. | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo : |
51 È quello che magnifica la salute al suo re, e fa misericordia al cristo suo David e al suo seme in sempiterno. | 51 magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum. |