1 Il Signore parlò a Mosè, dicendo: | 1 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: |
2 « Parla ai figli D'Israele e dì loro: Quando sarete entrati nella terra che dovrete abitare, della quale vi darò il possesso, | 2 “ Loquere ad filios Israel et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestrae, quam ego dabo vobis, |
3 e farete al Signore un'offerta di olocausto o di vittima, per adempire un voto o per oblazione spontanea, o nelle vostre solennità, per far bruciare in odore soavissimo al Signore, buoi e pecore, | 3 et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam vota solventes vel sponte offerentes munera aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino de bobus sive de ovibus, |
4 chi immolerà una vittima offrirà, come oblazione, la decima parte di un eli di fior di farina stemperata con un quarto d'olio; | 4 offeret, quicumque immolaverit victimam, sacrificium similae decimam partem ephi conspersae oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin, |
5 e tanto per l'olocausto che per la vittima darà la, stessa, misura di vino per le libazioni. | 5 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae dabit in holocaustum sive in victimam per agnos singulos. |
6 Per ciascun agnello ciascun montone l'offerta sarà di due decimi di fior di farina stemperata, con un terzo d'hin d'olio, | 6 Per arietes erit sacrificium similae duarum decimarum, quae conspersa sit oleo tertiae partis hin; |
7 e per le libazioni offrila un terzo della stessa misura di vino in odore soavissimo al Signore. | 7 et vinum ad libamentum tertiae partis eiusdem mensurae offeret in odorem suavitatis Domino. |
8 Ma se offri un olocausto di buoi, o un'ostia per adempire un voto, o delle vittime pacifiche, | 8 Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas, |
9 per ogni bue darai tre decimi di fior di farina stemperata colla metà d'un hin d'olio, | 9 dabis per singulos boves similae tres decimas conspersae oleo, quod habeat medium mensurae hin, |
10 e darai la stessa misura di vino per le libazioni in offerta di soave odore al Signore. | 10 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae in oblationem suavissimi odoris Domino. |
11 Si farà cosi | 11 Sic facies per singulos boves et arietes et agnos et capras. |
12 per ogni bue, per ogni montone, per ogni agnello, per ogni capro. | 12 Secundum numerum victimarum quas offeretis, ita facietis singulis secundum numerum earum.
|
13 Tanto i nativi del paese quanto i forestieri | 13 Omnis indigena eodem ritu offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino.
|
14 offriranno sacrifizi collo stesso rito. | 14 Et omnis peregrinus, qui habitat vobiscum vel qui commoratur in medio vestri in omnibus generationibus vestris, offeret sacrificium ignis in odorem suavitatis Domino eodem modo sicut et vos.
|
15 Una stessa legge e ordinazione sarà tanto per noi che per i forestieri del paese. | 15 Unum praeceptum erit tam vobis quam advenis pro omnibus generationibus vestris coram Domino.
|
16 Il Signore parlò a Mose, dicendo: | 16 Una lex erit atque unum iudicium tam vobis quam advenis, qui vobiscum commorantur ”.
|
17 « Parla ai figli d'Israele e di' loro: | 17 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: |
18 Quando sarete giunti nella terra che vi darò | 18 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos: Cum veneritis in terram, quam dabo vobis, |
19 e ne mangerete il pane, metterete a parte per il Signore le primizie del vostro cibo. | 19 et comederitis de panibus regionis illius, separabitis donaria Domino |
20 Come mettete da parte le primizie dell'aia, | 20 de pulmento placentam. Sicut de areis donaria separatis, |
21 cosi offrirete al Signore le primizie delle vostre paste. | 21 ita et de pulmentis dabitis ea Domino.
|
22 Quando per ignoranza avete omessa alcuna di queste cose dal Signore dette a Mosè | 22 Quod si per ignorantiam praeterieritis quidquam horum, quae locutus est Dominus ad Moysen |
23 se per mezzo di lui imposte dal giorno in cui egli cominciò a darvi ordini e in seguito, | 23 et mandavit per eum ad vos a die, qua coepit iubere et ultra ad generationes vestras, |
24 se la moltitudine ha dimenticato di far tal cosa, offrirà un giovenco, olocausto in odore soavissimo al signore, col suo sacrifizio, colle sue libazioni, come prescrivono le cerimonie, e un capro per il peccato. | 24 si longe ab oculis congregationis, offeret congregatio vitulum de armento, holocaustum in odorem placabilem Domino et oblationem ac liba eius, ut caeremoniae postulant, hircumque pro peccato. |
25 Il sacerdote pregherà per tutta la moltitudine dei figli d'Israele, e sarà loro perdonato, perchè han peccato involontariamente: offriranno però peisò, per il loro peccato e per il loro errori; dell'incenso al Signore. | 25 Et expiabit sacerdos pro omni congregatione filiorum Israel, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes sacrificium ignis Domino pro se et pro peccato atque errore suo. |
26 Così sarà perdonato a tutta la moltitudine d'Israele e agli stranieri che soggiornano tra loro, perchè il popolo intero ha mancato per ignoranza. | 26 Et dimittetur universae plebi filiorum Israel et advenis, qui peregrinantur inter eos, quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.
|
27 Ma se ha peccato per ignoranza una sola persona, essa offrirà una capra d'un anno pel suo peccato; | 27 Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo. |
28 se il sacerdote pregherà per essa che ha peccato per ignoranza davanti al Signore, e, impetratole il perdono, le sarà perdonato. | 28 Et expiabit pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino; expiabit pro ea, et dimittetur illi. |
29 Vi sarà una stessa legge per quelli del paese e per i forestieri che han peccato per ignoranza. | 29 Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.
|
30 Ma la persona che avrà peccato per superbia, cittadino o forestiero che sia, perirà di mezzo al suo popolo, perchè si è ribellato contro il Signore, | 30 Anima vero, quae per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille sive peregrinus, quoniam adversus Dominum rebellis fuit, peribit de populo suo. |
31 ne ha disprezzata la parola, e ne ha reso vano il comandamento, sarà quindi sterminato e pagherà il fio della sua iniquità ». | 31 Verbum enim Domini contempsit et praeceptum illius fecit irritum; idcirco delebitur et portabit iniquitatem suam ”.
|
32 mentre i figli d'Israele erano nel deserto, trovarono un uomo che raccoglieva legna in giorno di sabato. | 32 Factum est autem, cum essent filii Israel in solitudine et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati, |
33 Lo presentarono a Mosè, ad Aronne e a tutta l'assemblea, | 33 obtulerunt eum Moysi et Aaron et universae congregationi, |
34 che lo misero in prigione, non sapendo quel che avessero a farne. | 34 qui recluserunt eum in carcerem nescientes quid super eo facere deberent. |
35 E il Signore disse a Mosè: « Quell'uomo sia messo a morte e lapidato da tutta la moltitudine fuori del campo ». | 35 Dixitque Dominus ad Moysen: “ Morte moriatur homo iste; obruat eum lapidibus omnis turba extra castra ”. |
36 E avendolo condotto fuori e lapidato, egli morì, come il Signore aveva comandato. Le frange sacre. | 36 Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus; et mortuus est, sicut praeceperat Dominus.
|
37 Il Signore disse ancora a Mosè: | 37 Dixit quoque Dominus ad Moysen: |
38 « Parla ai figli d'Israele e di' loro che si faccian delle frange agli angoli dei loro mantelli e vi mettano dei cordoni di color di giacinto; | 38 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos, ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum ponentes in eis vittas hyacinthinas. |
39 chè vedendo tali cose si ricordino di tutti i comandamenti del Signore e non vadan dietro ai loro pensieri e ai loro occhi che si prostituiscono ai vari oggetti; | 39 Quas cum videbitis, recordabimini omnium mandatorum Domini eaque facietis nec sequamini cogitationes vestras et oculos per res varias fornicantes, |
40 ma si ricordino piuttosto dei precetti del Signore e li mettano in pratica, e siano santi al loro Dio. | 40 sed magis memores omnium praeceptorum meorum faciatis ea sitisque sancti Deo vestro. |
41 Io sono il Signore Dio vostro che vi trassi dalla terra d'Egitto per essere vostro Dio ». | 41 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut essem Deus vester. Ego Dominus Deus vester ”.
|