1 Vennero poi da David in Ebron tutte le tribù d'Israele e dissero: «Noi siamo tue ossa e tua carne; | 1 Et venerunt universæ tribus Israël ad David in Hebron, dicentes : Ecce nos os tuum et caro tua sumus. |
2 anche per l'addietro, quando Saul era re sopra di noi, eri tu che conducevi e riconducevi Israele; e il Signore t'ha detto: Tu pascerai il mio popolo d'Israele, tu sarai condottiero d'Israele ». | 2 Sed et heri et nudiustertius cum esset Saul rex super nos, tu eras educens et reducens Israël : dixit autem Dominus ad te : Tu pasces populum meum Israël, et tu eris dux super Israël. |
3 Essendo adunque andati gli anziani d'Israele dal re in Ebron, il re David fece alleanza con essi in Ebron, davanti al Signore, ed essi unsero David in re sopra Israele. | 3 Venerunt quoque et seniores Israël ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David fœdus in Hebron coram Domino : unxeruntque David in regem super Israël. |
4 David aveva trent'anni quando cominciò a regnare; e regnò quarant'anni: | 4 Filius triginta annorum erat David cum regnare cœpisset, et quadraginta annis regnavit. |
5 in Ebron, sopra Giuda, sette anni e sei mesi; in Gerusalemme, sopra tutto Israele e Giuda, trentatrè anni. | 5 In Hebron regnavit super Judam septem annis et sex mensibus : in Jerusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israël et Judam.
|
6 Il re andò con tutta la gente ch'era con lui, in Gerusalemme, contro i Gebusei, che abitavano nel paese. Ma essi dissero a David: « Non c'entrerai, se non levi i ciechi e gli zoppi che dicono: David non c'entrerà ». | 6 Et abiit rex, et omnes viri qui erant cum eo, in Jerusalem, ad Jebusæum habitatorem terræ : dictumque est David ab eis : Non ingredieris huc, nisi abstuleris cæcos et claudos dicentes : Non ingredietur David huc. |
7 Ma David prese la cittadella di Sion, che è la città di David, | 7 Cepit autem David arcem Sion : hæc est civitas David. |
8 perchè egli aveva in quel giorno proposto un premio a chi avesse percosso i Gebusei, avesse toccato le scanalature dei tetti, e ne avesse levati i ciechi e gli zoppi, che odiavano l'anima di David. Per questo si dice in proverbio: « Il cieco e lo zoppo non entreran nel tempio ». | 8 Proposuerat enim David in die illa præmium, qui percussisset Jebusæum, et tetigisset domatum fistulas, et abstulisset cæcos et claudos odientes animam David. Idcirco dicitur in proverbio : Cæcus et claudus non intrabunt in templum. |
9 Poi David si stabilì nella fortezza, e la chiamò Città di David, e vi fece delle costruzioni all'intorno, a partir da Mello, e al di dentro. | 9 Habitavit autem David in arce, et vocavit eam civitatem David : et ædificavit per gyrum a Mello et intrinsecus. |
10 E andava sempre avanzando e crescendo, e il Signore degli eserciti era con lui. | 10 Et ingrediebatur proficiens atque succrescens, et Dominus Deus exercituum erat cum eo. |
11 Anche Hiram re di Tiro mandò ambasciatori a David, e legni di cedro, legnaioli, lavoratori di pietre per i muri, ed essi edificarono una casa a David. | 11 Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David, et ligna cedrina, et artifices lignorum, artificesque lapidum ad parietes : et ædificaverunt domum David. |
12 E David conobbe che il Signore l'aveva confermato re sopra Israele e che aveva innalzato il regno di lui sopra il suo popolo Israele. | 12 Et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israël, et quoniam exaltasset regnum ejus super populum suum Israël. |
13 David poi prese anche delle concubine e delle mogli di Gerusalemme, dopo ch'era venuto da Ebron, e gli nacquero altri figli e figlie. | 13 Accepit ergo David adhuc concubinas et uxores de Jerusalem, postquam venerat de Hebron : natique sunt David et alii filii et filiæ : |
14 Ecco i nomi di quelli che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobab, Natan, Salomone, | 14 et hæc nomina eorum, qui nati sunt ei in Jerusalem : Samua, et Sobab, et Nathan, et Salomon, |
15 Iebahar, Elisua, Nefeg, | 15 et Jebahar, et Elisua, et Nepheg, |
16 Iafia, Elisama, Elioda ed Elifalet. | 16 et Japhia, et Elisama, et Elioda, et Eliphaleth.
|
17 Avendo i Filistei inteso che David era stato unto in re sopra Israele, salirono tutti per cercare David. Ma David, avendo ciò udito, discese nella fortezza. | 17 Audierunt ergo Philisthiim quod unxissent David in regem super Israël, et ascenderunt universi ut quærerent David : quod cum audisset David, descendit in præsidium. |
18 I Filistei vennero e si stesero nella valle dei Rafaim. | 18 Philisthiim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim. |
19 Allora David consultò il Signore, dicendo: « Devo salire contro i Filistei? Li darai tu nelle mie mani? » Il Signore rispose a David: « Sali, perchè io darò e metterò nelle tue mani i Filistei ». | 19 Et consuluit David Dominum, dicens : Si ascendam ad Philisthiim ? et si dabis eos in manu mea ? Et dixit Dominus ad David : Ascende, quia tradens dabo Philisthiim in manu tua. |
20 David allora andò a Baal Farasim ed ivi li percosse, e disse: « Il Signore ha disperso i miei nemici davanti a me, come si disperdono le acque ». Per questo quel luogo fu detto Baal Farasim. | 20 Venit ergo David in Baal Pharasim : et percussit eos ibi, et dixit : Divisit Dominus inimicos meos coram me, sicut dividuntur aquæ. Propterea vocatum est nomen loci illius, Baal Pharasim. |
21 I Filistei vi lasciarono i loro idoli, che David e la sua gente portaron via. | 21 Et reliquerunt ibi sculptilia sua, quæ tulit David et viri ejus. |
22 I Filistei tornarono un'altra volta e si schierarono nella Valle dei Rafaim. | 22 Et addiderunt adhuc Philisthiim ut ascenderent, et diffusi sunt in valle Raphaim. |
23 David consultò il Signore: « Devo salire contro i Filistei? Li darai nelle mie mani? » Il Signore rispose: « Non salire di fronte ad essi; ma gira loro dietro e va ad attaccarli dal lato dei peri. | 23 Consuluit autem David Dominum : Si ascendam contra Philisthæos, et tradas eos in manus meas ? Qui respondit : Non ascendas contra eos, sed gyra post tergum eorum, et venies ad eos ex adverso pyrorum. |
24 Quando sentirai il rumore di uno che sembra cammini sopra le cime dei peri, allora comincerai la battaglia, perchè allora il Signore uscirà davanti a te per percuotere il campo dei Filistei». | 24 Et cum audieris sonitum gradientis in cacumine pyrorum, tunc inibis prælium : quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam, ut percutiat castra Philisthiim. |
25 David, avendo fatto come il Signore gli aveva comandato, percosse i Filistei da Gabaa fino a Gezer. | 25 Fecit itaque David sicut præceperat ei Dominus, et percussit Philisthiim de Gabaa usque dum venias Gezer. |