1 Ora Dio si ricordò di Noè, e di tutte le fiere e di tutti gli animali domestici ch'eran con lui nell'arca, e fece soffiare il vento sulla terra, e le acque diminuirono. | 1 Recordatus autem Deus Noë, cunctorumque animantium, et omnium jumentorum, quæ erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutæ sunt aquæ. |
2 E chiuse le sorgenti dell'abisso, e le cateratte del cielo, e, rattenuta dal cielo la pioggia, | 2 Et clausi sunt fontes abyssi, et cataractæ cæli : et prohibitæ sunt pluviæ de cælo. |
3 le acque, andando e venendo, si ritirarono dalla, terra; e cominciarono a scemare dopo cento cinquanta giorni. | 3 Reversæque sunt aquæ de terra euntes et redeuntes : et c?perunt minui post centum quinquaginta dies. |
4 E nel settimo mese, al ventisette del mese, l'arca si posò sopra le montagne d'Armenia. | 4 Requievitque arca mense septimo, vigesimo septimo die mensis, super montes Armeniæ. |
5 E le acque continuarono a scemare fino al decimo mese; e nel decimo mese, il primo del mese, apparvero le vette dei monti. | 5 At vero aquæ ibant et decrescebant usque ad decimum mensem : decimo enim mense, primo die mensis, apparuerunt cacumina montium. |
6 Passati quaranta giorni, Noè, aperta la finestra che aveva fatta nell'arca, mandò fuori il corvo, | 6 Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noë fenestram arcæ, quam fecerat, dimisit corvum, |
7 il quale andò via e non tornò finché le acque non furono asciugate sulla terra. | 7 qui egrediebatur, et non revertebatur, donec siccarentur aquæ super terram. |
8 Dopo di lui mandò pure la colomba, per vedere se le acque fossero sparite sopra la superficie della terra. | 8 Emisit quoque columbam post eum, ut videret si jam cessassent aquæ super faciem terræ. |
9 Or la colomba, non trovando ove posare il piede, tornò a lui nell'arca, perchè le acque occupavano tutta la superficie della terra; ed egli, stesa la mano, la prese e la mise dentro l'arca. | 9 Quæ cum non invenisset ubi requiesceret pes ejus, reversa est ad eum in arcam : aquæ enim erant super universam terram : extenditque manum, et apprehensam intulit in arcam. |
10 Avendo poi aspettato altri sette giorni, di nuovo mandò fuori dall'arca la colomba, | 10 Expectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca. |
11 la quale tornò a lui verso sera, portando nel becco un ramo di ulivo con verdi foglie. E Noè capi che le acque non coprivan più la terra; | 11 At illa venit ad eum ad vesperam, portans ramum olivæ virentibus foliis in ore suo : intellexit ergo Noë quod cessassent aquæ super terram. |
12 nondimeno aspettò altri sette giorni e rimandò fuori la colomba, la quale non tornò più a lui. | 12 Expectavitque nihilominus septem alios dies : et emisit columbam, quæ non est reversa ultra ad eum. |
13 Così l'anno secentesimo primo, nel primo mese, al primo del mese, le acque lasciarono la terra, e Noè, scoperchiato il tetto dell'arca, guardò e vide che la superficie della terra era asciutta. | 13 Igitur sexcentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis, imminutæ sunt aquæ super terram : et aperiens Noë tectum arcæ, aspexit, viditque quod exsiccata esset superficies terræ. |
14 La terra fu asciutta il secondo mese, ai ventisette del mese. | 14 Mense secundo, septimo et vigesimo die mensis arefacta est terra.
|
15 E Dio parlò a Noè e gli disse: | 15 Locutus est autem Deus ad Noë, dicens : |
16 « Esci dall'arca tu e la tua moglie, i tuoi figlioli e le mogli dei tuoi figlioli teco. | 16 Egredere de arca, tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum. |
17 Fa uscire con te tutti gli animali d'ogni specie che son teco: volatili e bestie e rettili che striscian sulla terra; e scendete sulla terra, crescete e moltiplicatevi sopra di essa ». | 17 Cuncta animantia, quæ sunt apud te, ex omni carne, tam in volatilibus quam in bestiis et universis reptilibus, quæ reptant super terram, educ tecum, et ingredimini super terram : crescite et multiplicamini super eam. |
18 Uscì adunque Noè coi suoi figlioli, la sua moglie e le mogli dei suoi figlioli. | 18 Egressus est ergo Noë, et filii ejus : uxor illius, et uxores filiorum ejus cum eo. |
19 E anche tutte le fiere e gli animali domestici e i rettili che strisciano sopra la terra secondo le loro famiglie uscirono dall'arca. | 19 Sed et omnia animantia, jumenta, et reptilia quæ reptant super terram, secundum genus suum, egressa sunt de arca. |
20 E Noè eresse un altare al Signore, e, prendendo di tutti gli animali e di tutti gli uccelli puri, li offrì in olocausto sopra l'altare. | 20 Ædificavit autem Noë altare Domino : et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis, obtulit holocausta super altare. |
21 E il Signore, gradito l'odore soave, disse: « Io non maledirò più la terra a causa degli uomini, perchè i sensi e i pensieri del cuore umano sono inclinati al male fin dall'adolescenza; quindi non colpirò più ogni vivente come ho fatto. | 21 Odoratusque est Dominus odorem suavitatis, et ait : Nequaquam ultra maledicam terræ propter homines : sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua : non igitur ultra percutiam omnem animam viventem sicut feci. |
22 Finchè durerà la terra, semente e messe, freddo e caldo, estate e inverno, notte e giorno non cesseranno mai ». | 22 Cunctis diebus terræ, sementis et messis, frigus et æstus, æstas et hiems, nox et dies non requiescent. |