| 1 E il Signore disse ad Abramo: « Parti dalla tua terra, dal tuo parentado e dalla casa di tuo padre, e vieni nel paese che io ti mostrerò. | 1 Pan rzekł do Abrama: Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. |
| 2 Io poi farò di te una grande nazione, ti benedirò e farò grande il tuo nome, e tu sarai una benedizione. | 2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. |
| 3 Io benedirò chi ti benedice, e maledirò chi ti maledice, e in te saranno benedette tutte le nazioni della terra. » | 3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi. |
| 4 Partì adunque Abramo secondo l'ordine del Signore, e Lot andò con lui. Abramo aveva settantacinque anni quando partì da Haran. | 4 Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. |
| 5 Egli prese con sè la sua moglie Sarai, e Lot figlio di suo fratello, e tutto quello che possedevano, e le persone che avevano acquistate in Haran, e partirono per andare nella terra di Canaan. E, giunti colà, | 5 I zabrał Abram z sobą swoją żonę Saraj, swego bratanka Lota i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu. Gdy zaś przybyli do Kanaanu, |
| 6 Abramo attraversò il paese fino al luogo di Sichem, fino alla valle famosa. Erano allora in quella terra i Cananei. | 6 Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. - A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. |
| 7 Là il Signore apparve ad Abramo e gli disse: « Alla tua progenie io darò questa terra ». Ed egli edificò in quel luogo un altare al Signore, che gli era apparso. | 7 Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię. Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. |
| 8 E di lì procedendo verso il monte ad oriente di Betel, vi tese la sua tenda, avendo Betel a occidente ed Ai ad oriente; e anche li edificò un altare al Signore e ne invocò il nome. | 8 Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego. |
| 9 Poi Abramo continuò il suo cammino spingendosi verso mezzogiorno. | 9 Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu. |
| 10 Ma sopravvenuta la carestia nel paese, Abramo scese in Egitto, per starvi un po' di tempo, perchè la fame dominava nel paese. | 10 Kiedy zaś nastał głód w owym kraju, Abram powędrował do Egiptu, aby tam przez pewien czas pozostać; był bowiem ciężki głód w Kanaanie. |
| 11 E stando per entrare in Egitto disse a Sarai sua moglie: « So che tu sei una bella donna, | 11 A gdy się już zbliżał do Egiptu, rzekł do swojej żony, Saraj: Wiem, że jesteś urodziwą kobietą; |
| 12 e che gli Egiziani, appena ti avran veduta, diranno: « E sua moglie », e uccideranno me, e lasceranno a te la vita. | 12 skoro cię ujrzą Egipcjanie, powiedzą: to jego żona; i zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu. |
| 13 Di' dunque che sei mia sorella, te ne scongiuro, affinchè per amor tuo io sia bene accolto, e per te abbia salva la vita ». | 13 Mów więc, że jesteś moją siostrą, aby mi się dobrze wiodło ze względu na ciebie i abym dzięki tobie utrzymał się przy życiu. |
| 14 Entrato adunque Abramo in Egitto, gli Egiziani osservarono che la donna era molto bella; | 14 Gdy Abram przybył do Egiptu, zauważyli Egipcajnie, że Saraj jest bardzo piękną kobietą. |
| 15 e i principi ne parlarono a Faraone, e la magnificarono dinanzi a lui, e la donna fu portata nella casa di Faraone. | 15 Ujrzawszy ją dostojnicy faraona, chwalili ją także przed faraonem. Toteż zabrano Saraj na dwór faraona, |
| 16 E per riguardo a lei trattaron bene Abramo, che ebbe pecore e buoi e asini, e servi e serve, e asine e cammelli. | 16 Abramowi zaś wynagrodzono za nią sowicie. Otrzymał bowiem owce i woły, niewolników i niewolnice oraz oślice i wielbłądy. |
| 17 Ma il Signore percosse con gravissime piaghe Faraone e la sua casa a motivo di Sarai moglie di Abramo. | 17 Pan jednak dotknął faraona i jego otoczenie wielkimi karami za zabranie Saraj, żony Abrama. |
| 18 Allora Faraone, chiamato Abramo, gli disse: « Che m'hai fatto? Perchè non mi hai detto che è tua moglie? | 18 Wezwał więc faraon Abrama i rzekł: Cóżeś mi uczynił? Czemu mi nie powiedziałeś, że ona jest twoją żoną? |
| 19 Perché mi hai dichiarato che è tua sorella, in modo che io l'ho presa in moglie? Or dunque eccoti la tua moglie: prendila, e vattene ». | 19 Dlaczego mówiłeś: że to moja siostra, tak że wziąłem ją sobie za żonę? A teraz - oto twoja żona; zabierz ją i idź! |
| 20 E Faraone diede gli ordini ai suoi uomini riguardo ad Abramo, ed essi scortarono lui, la sua moglie e tutto quello che possedeva. | 20 Dał też faraon rozkaz dworzanom, żeby Abrama i jego żonę, i cały jego dobytek odprowadzili [do granicy]. |