1 לָכֵן בְּנִי הִתְחַזֵּק בַּחֶסֶד אֲשֶׁר בַּמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ | 1 Συ λοιπον, τεκνον μου, ενδυναμου δια της χαριτος της εν Χριστω Ιησου, |
2 וְאֶת־אֲשֶׁר שָׁמַעְתָּ מִמֶּנִּי בִּפְנֵי עֵדִים רַבִּים תַּפְקִידֶנּוּ בִּידֵי אֲנָשִׁים נֶאֱמָנִים אֲשֶׁר־הֵם כְּשֵׁרִים לְלַמֵּד גַּם אֶת־הָאֲחֵרִים | 2 και οσα ηκουσας παρ' εμου δια πολλων μαρτυρων, ταυτα παραδος εις πιστους ανθρωπους, οιτινες θελουσιν εισθαι ικανοι και αλλους να διδαξωσι. |
3 וּסְבֹל הָרָעוֹת כְּאִישׁ חַיִל בִּצְבָא מִלְחֶמֶת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ | 3 Συ λοιπον κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης Ιησου Χριστου. |
4 אִישׁ יֹצֵא לַצָּבָא לֹא יִתְעָרֵב בְּעִסְקֵי הַחַיִּים לְמַעַן יִהְיֶה רָצוּי לְשַׂר הַצָּבָא | 4 Ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται εις τας βιωτικας υποθεσεις, δια να αρεση εις τον στρατολογησαντα. |
5 וְגַם אִם־נֶאֱבָק אִישׁ לֹא יֻכְתַּר אִם־לֹא יֵאָבֵק כַּמִּשְׁפָּט | 5 Εαν δε και αγωνιζηται τις, δεν στεφανουται, εαν νομιμως δεν αγωνισθη. |
6 הָאִכָּר הָעֹבֵד הוּא יֹאכַל רִאשׁוֹנָה מִפְּרִי הָאֲדָמָה | 6 Ο κοπιαζων γεωργος πρεπει πρωτος να μεταλαμβανη απο των καρπων. |
7 בִּין בַּאֲשֶׁר־אֲנִי אֹמֵר כִּי הָאָדוֹן יִתֶּן־לְךָ חָכְמָה בְּכָל־דָּבָר | 7 Εννοει εκεινα τα οποια λεγω? ειθε δε να σοι δωση ο Κυριος συνεσιν εις παντα. |
8 זָכוֹר תִּזְכֹּר אֵת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ הַנֵּעוֹר מִן־הַמֵּתִים אֲשֶׁר הוּא מִזֶּרַע דָּוִד כְּפִי בְּשׂוֹרָתִי | 8 Ενθυμου τον εκ σπερματος Δαβιδ Ιησουν Χριστον, τον ανασταντα εκ νεκρων, κατα το ευαγγελιον μου. |
9 אֲשֶׁר בַּעֲבוּרָהּ אֲנִי נֹשֵׂא רָעוֹת עַד לַמּוֹסֵרוֹת כְּעֹשֶׂה עָוֶל אֲבָל דְּבַר הָאֱלֹהִים אֵינֶנּוּ נֶאֱסָר | 9 Δια το οποιον κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος? αλλ' ο λογος του Θεου δεν δεσμευεται. |
10 וְעַל־כֵּן אֶסְבֹּל אֶת־כֹּל לְמַעַן הַבְּחִירִים לְמַעַן יַשִּׂיגוּ גַם־הֵמָּה אֶת־הַתְּשׁוּעָה בַּמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ עִם־כְּבוֹד עוֹלָמִים | 10 Δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους, δια να απολαυσωσι και αυτοι την σωτηριαν την εν Χριστω Ιησου μετα δοξης αιωνιου. |
11 נֶאֱמָן הַדָּבָר הַזֶּה כִּי אִם־מַתְנוּ אִתּוֹ גַּם־אִתּוֹ נִחְיֶה | 11 Πιστος ο λογος? διοτι εαν συναπεθανομεν, θελομεν και συζησει? |
12 אִם־נִסְבֹּל גַּם־נִמְלֹךְ אִתּוֹ וְאִם־נְנַכֵּר גַּם־הוּא יְנַכֵּר אֹתָנוּ | 12 εαν υπομενωμεν, θελομεν και συμβασιλευσει? εαν αρνωμεθα αυτον, και εκεινος θελει αρνηθη ημας? |
13 אִם־לֹא נַאֲמִין הִנֵּה הוּא קַיָּם בֶּאֱמוּנָתוֹ כִּי לְכַחֵשׁ בְּעַצְמוֹ לֹא יוּכָל | 13 εαν απιστωμεν, εκεινος μενει πιστος? να αρνηθη εαυτον δεν δυναται. |
14 זֹאת הַזְכֵּר לָהֶם וְהָעֵד לִפְנֵי הָאָדוֹן שֶׁלֹּא לַעֲסֹק בְּמַחֲלֹקֶת מִלִּים אֲשֶׁר לֹא לְהוֹעִיל רַק לְעַוֵּת דַּעַת הַשֹּׁמְעִים | 14 Ταυτα υπενθυμιζε, διαμαρτυρομενος ενωπιον του Κυριου να μη λογομαχωσι, το οποιον δεν ειναι εις ουδεν χρησιμον, αλλα φερει καταστροφην των ακουοντων. |
15 הֱיֵה שָׁקוּד לְהִתְיַצֵּב נֶאֱמָן לִפְנֵי אֱלֹהִים וּכְפֹעֵל אֲשֶׁר לֹא־יֵבוֹשׁ הַמְחַלֵּק עַל־נָכוֹן דְּבַר הָאֱמֶת | 15 Σπουδασον να παραστησης σεαυτον δοκιμον εις τον Θεον, εργατην ανεπαισχυντον, ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας. |
16 אֲבָל תִּרְחַק מִדִּבְרֵי הֶבֶל הַפְּסוּלִים כִּי יוֹסִיפוּ הַרְבּוֹת רֶשַׁע | 16 Τας δε βεβηλους ματαιοφωνιας φευγε? διοτι θελουσι προχωρησει εις πλειοτεραν ασεβειαν, |
17 וְשִׂיחָתָם כְּרָקָב תֹּאכַל סָבִיב אֲשֶׁר מֵהֶם הוּמְנִיּוֹס וּפִילִיטוֹס | 17 και ο λογος αυτων θελει κατατρωγει ως γαγγραινα? εκ των οποιων ειναι ο Υμεναιος και ο Φιλητος, |
18 אֲשֶׁר תָּעוּ מִן־הָאֱמֶת בְּאָמְרָם כִּי־תְחִיַּת הַמֵּתִים כְּבָר הָיָתָה וַיְבַלְבְּלוּ אֱמוּנַת קְצָת אֲנָשִׁים | 18 οιτινες απεπλανηθησαν απο της αληθειας, λεγοντες οτι εγεινεν ηδη η αναστασις, και ανατρεπουσι την πιστιν τινων. |
19 אַךְ־אֵיתָן הוּא יְסוֹד הָאֱלֹהִים וְזֶה חוֹתָמוֹ יֹדֵעַ יְהוָֹה אֵת אֲשֶׁר־לוֹ וְעוֹד יָסוּר מֵעָוֶל כָּל־הַקּוֹרֵא אֶת־שֵׁם הַמָּשִׁיחַ | 19 Το στερεον ομως θεμελιον του Θεου μενει, εχον την σφραγιδα ταυτην? Γνωριζει ο Κυριος τους οντας αυτου, και? Ας απομακρυνθη απο της αδικιας πας οστις ονομαζει το ονομα του Κυριου. |
20 כִּי בְּבַיִת גָּדוֹל לֹא־כְלֵי זָהָב וָכֶסֶף בִּלְבָד אֶלָּא גַם־שֶׁל־עֵץ וְשֶׁל חֶרֶשׂ וּמֵהֶם לְכָבוֹד וּמֵהֶם לְבִזָּיוֹן | 20 Εν μεγαλη δε οικια δεν ειναι μονον σκευη χρυσα και αργυρα, αλλα και ξυλινα και οστρακινα, και αλλα μεν προς χρησιν τιμιαν, αλλα δε προς ατιμον. |
21 וְהִנֵּה אִם־טִהַר אִישׁ אֶת־נַפְשׁוֹ מֵאֵלֶּה יִהְיֶה כְלִי לְכָבוֹד מְקֻדָּשׁ וּמוֹעִיל לְבַעַל הַבַּיִת מוּכָן לְכָל־מַעֲשֶׂה טוֹב | 21 Εαν λοιπον καθαριση τις εαυτον απο τουτων, θελει εισθαι σκευος τιμιας χρησεως, ηγιασμενον και ευχρηστον εις τον δεσποτην, ητοιμασμενον εις παν εργον αγαθον. |
22 בְּרַח־לְךָ מִתַּאֲוֺת הַנְּעוּרִים וּרְדֹף צֶדֶק וֶאֱמוּנָה וְאַהֲבָה וְשָׁלוֹם עִם־כֹּל הַקֹּרְאִים אֶל־יְהוָֹה בְּלֵב טָהוֹר | 22 Τας δε νεανικας επιθυμιας φευγε και ζητει την δικαιοσυνην, την πιστιν, την αγαπην, την ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον Κυριον εκ καθαρας καρδιας. |
23 וְתִרְחַק מִן־הַשְּׁאֵלוֹת הַתְּפֵלוֹת בְּאֵין מוּסָר בַּאֲשֶׁר תֵּדַע כִּי־אַךְ קְטָטָה מוֹלִידוֹת הֵנָּה | 23 Τας δε μωρας και απαιδευτους φιλονεικιας παραιτου, εξευρων οτι γεννωσι μαχας? |
24 וְעֶבֶד הָאָדוֹן לֹא יִתְקוֹטָט אֶלָּא יְהִי־נוֹחַ לַכֹּל וּמֵבִין לְלַמֵּד וְסַבְלָן | 24 ο δε δουλος του Κυριου δεν πρεπει να μαχηται, αλλα να ηναι πραος προς παντας, διδακτικος, ανεξικακος, |
25 וּמְיַסֵּר בִּנְמִיכוּת רוּחַ אֶת־הַמִּתְנַגְּדִים אוּלַי יִתֵּן הָאֱלֹהִים בִּלְבָבָם לָשׁוּב לְהַכָּרַת הָאֱמֶת | 25 διδασκων μετα πραοτητος τους αντιφρονουντας, μηποτε δωση εις αυτους ο Θεος μετανοιαν, ωστε να γνωρισωσι την αληθειαν, |
26 וְיֵעֹרוּ מִמּוֹקְשֵׁי הַשָּׂטָן אֲשֶׁר צָדָם בָּהֶם לִרְצוֹנוֹ | 26 και να ανανηψωσιν απο της παγιδος του διαβολου, υπο του οποιου ειναι πεπαγιδευμενοι εις το θελημα εκεινου. |
27 וְאַתֶּם הַמִּשְׁחָה אֲשֶׁר קִבַּלְתֶּם מֵאִתּוֹ עֹמֶדֶת בָּכֶם וְלֹא תִצְטָרְכוּ לְאִישׁ אֲשֶׁר יְלַמֶּדְכֶם כִּי אִם־כַּאֲשֶׁר תְּלַמֵּד אֶתְכֶם הַמִּשְׁחָה בְּכָל־דָּבָר הִיא הָאֱמֶת וְאֵינֶנָּה כָזָב וְכַאֲשֶׁר לִמְּדָה אֶתְכֶם כֵּן תַּעַמְדוּ בוֹ | |
28 וְעַתָּה בָנִים עִמְדוּ בוֹ לְמַעַן יֶאֱמַץ לִבֵּנוּ בְּהֵרָאוֹתוֹ וְלֹא־נֵבוֹשׁ מִפָּנָיו בְּבוֹאוֹ | |
29 אִם־יְדַעְתֶּם כִּי־צַדִּיק הוּא דְּעוּ כִּי כָּל־עֹשֵׂה צְדָקָה נוֹלַד מִמֶּנּוּ | |