Lettera ai Colossesi - מכתב לקולוסים 25

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיָּבֹא פֶסְטוֹס אֶל־הַמְּדִינָה וַיַּעַל אַחֲרֵי שְׁלשֶׁת יָמִים מִקִּסְרִין לִירוּשָׁלָיִם	1 فلما قدم فستوس الى الولاية صعد بعد ثلاثة ايام من قيصرية الى اورشليم‎.
2 וְהַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וְרָאשֵׁי הַיְּהוּדִים הוֹדִיעֻהוּ אֶת־רִיבָם עִם־פּוֹלוֹס	2 ‎فعرض له رئيس الكهنة ووجوه اليهود ضد بولس والتمسوا منه
3 וַיִּפְצְרוּ־בוֹ וַיִּשְׁאֲלוּ מִמֶּנּוּ לַעֲשׂוֹת חֶסֶד עִמָּהֶם לַהֲבִיאוֹ יְרוּשָׁלָיִם וְהֵמָּה מִתְנַכְּלִים אֹתוֹ לַהֲמִיתוֹ בַּדָּרֶךְ	3 طالبين عليه منّة ان يستحضره الى اورشليم وهم صانعون كمينا ليقتلوه في الطريق‎.
4 וַיַּעַן אוֹתָם פֶסְטוֹס כִּי־עָצוּר פּוֹלוֹס בְּקִסְרִין וְכִי גַם־הוּא יָשׁוּב שָׁמָּה בְּקָרוֹב	4 ‎فاجاب فستوس ان يحرس بولس في قيصرية وانه هو مزمع ان ينطلق عاجلا‎.
5 וַיֹּאמֶר לָכֵן יֵרְדוּ אִתִּי רָאשֵׁיכֶם וְאִם־יֵשׁ מְאוּם בָּאִישׁ הַזֶּה יַעֲנוּ בוֹ	5 ‎وقال فلينزل معي الذين هم بينكم مقتدرون. وان كان في هذا الرجل شيء فليشتكوا عليه
6 וַיֵּשֶׁב בְּתוֹכָם לֹא יוֹתֵר מִיָּמִים עֲשָׂרָה וַיֵּרֶד אֶל־קִסְרִין וּמִמָּחֳרָת יָשַׁב עַל־כִּסֵּא הַמִּשְׁפָּט וַיְצַו לְהָבִיא אֶת־פּוֹלוֹס	6 وبعد ما صرف عندهم اكثر من عشرة ايام انحدر الى قيصرية. وفي الغد جلس على كرسي الولاية وامر ان يؤتى ببولس‎.
7 הוּא בָא וְהַיְּהוּדִים אֲשֶׁר יָרְדוּ מִירוּשָׁלַיִם סְבָבֻהוּ וַיַּאֲשִׁימוּ אֶת־פּוֹלוֹס בַּאֲשָׁמוֹת רַבּוֹת וְקָשׁוֹת אֲשֶׁר לֹא־יָכְלוּ לְהוֹכִיחַ	7 ‎فلما حضر وقف حوله اليهود الذين كانوا قد انحدروا من اورشليم وقدموا على بولس دعاوي كثيرة وثقيلة لم يقدروا ان يبرهنوها‎.
8 וְהוּא הִצְטַדֵּק לֵאמֹר לֹא־חָטָאתִי בִמְאוּמָה לֹא לְדָת הַיְּהוּדִים וְלֹא לַמִּקְדָּשׁ וְלֹא לַקֵּיסָר	8 ‎اذ كان هو يحتج اني ما اخطأت بشيء لا الى ناموس اليهود ولا الى الهيكل ولا الى قيصر‎.
9 וּפֶסְטוֹס חָפֵץ לְהִתְרַצּוֹת אֶל־הַיְּהוּדִים וַיַּעַן אֶת־פּוֹלוֹס וַיֹּאמַר הֲתַחְפֹּץ לַעֲלוֹת יְרוּשָׁלַיִם לְהִשָּׁפֵט עַל־אֵלֶּה לְפָנַי שָׁמָּה	9 ‎ولكن فستوس اذ كان يريد ان يودع اليهود منّة اجاب بولس قائلا أتشاء ان تصعد الى اورشليم لتحاكم هناك لديّ من جهة هذه الامور‎.
10 וַיֹּאמֶר פּוֹלוֹס לִפְנֵי כִסֵּא מִשְׁפַּט הַקֵּיסַר אֲנִי עֹמֵד וְשָׁם נָכוֹן לִי לְהִשָּׁפֵט לֹא הֲרֵעֹתִי לַיְּהוּדִים כַּאֲשֶׁר יָדַעְתָּ הֵיטֵב גַּם־אָתָּה	10 ‎فقال بولس انا واقف لدى كرسي ولاية قيصر حيث ينبغي ان أحاكم‎. ‎انا لم اظلم اليهود بشيء كما تعلم انت ايضا جيدا‎.
11 אִם־הֲרֵעֹתִי וְיֶשׁ־בִּי דְּבַר מִשְׁפַּט־מָוֶת בַּל־אֶחְשׂךְ נַפְשִׁי מִמָּוֶת וְאִם־אֵין־בִּי מְאוּמָה מִכֹּל אֲשֶׁר הֵם עֹנִים בִּי אִישׁ לֹא יוּכַל לְהַסְגִּירֵנִי אֶל־יָדָם אֶת־הַקֵּיסַר אֲנִי קוֹרֵא לְדִינִי	11 ‎لاني ان كنت آثما او صنعت شيئا يستحق الموت فلست استعفي من الموت. ولكن ان لم يكن شيء مما يشتكي عليّ به هؤلاء فليس احد يستطيع ان يسلمني لهم. الى قيصر انا رافع دعواي‎.
12 וַיִּוָּעֵץ פֶסְטוֹס עִם־יוֹעֲצָיו וַיַּעַן אֹתוֹ לֵאמֹר אֶת־הַקֵּיסַר קָרָאתָ אֶל־הַקֵּיסַר תֵּלֵךְ	12 ‎حينئذ تكلم فستوس مع ارباب المشورة فاجاب الى قيصر رفعت دعواك. الى قيصر تذهب
13 וַיְהִי אַחֲרֵי יָמִים וַיֵּרְדוּ הַמֶּלֶךְ אַגְרִפַּס וּבֶרְנִיקָה אֶל־קִסְרִין לִשְׁאֹל לִשְׁלוֹם פֶסְטוֹס	13 وبعدما مضت ايام اقبل اغريباس الملك وبرنيكي الى قيصرية ليسلما على فستوس‎.
14 וַיְהִי כִּי־אָרְכוּ לָהֶם הַיָּמִים שָׁם וַיְסַפֵּר פֶסְטוֹס לַמֶּלֶךְ אֶת־רִיב פּוֹלוֹס לֵאמֹר יֶשׁ־פֹּה אִישׁ אֲשֶׁר פֶלִיקְס הִנִּיחוֹ אָסוּר	14 ‎ولما كانا يصرفان هناك اياما كثيرة عرض فستوس على الملك امر بولس قائلا يوجد رجل تركه فيلكس اسيرا
15 וּבִהְיוֹתִי בִירוּשָׁלַיִם דִּבְּרוּ אֵלַי רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים וְזִקְנֵי הַיְּהוּדִים עַל־אֹדוֹתָיו וַיְבַקְשׁוּ מִמֶּנִּי לַחֲרֹץ מִשְׁפָּטוֹ	15 وعرض لي عنه رؤساء الكهنة ومشايخ اليهود لما كنت في اورشليم طالبين حكما عليه‎.
16 וָאַעַן אוֹתָם כִּי אֵין מִנְהַג הָרוֹמִיִּים לְהַסְגִּיר אִישׁ לַמָּוֶת בְּטֶרֶם יַעֲמֹד הַנִּשְׂטָן לְנֹכַח שׂטְנָיו וְנִתַּן־לוֹ מָקוֹם לְהִצְטַדֵּק מִן־הַשִּׂטְנָה	16 ‎فاجبتهم ان ليس للرومانيين عادة ان يسلموا احدا للموت قبل ان‏ يكون المشكو عليه مواجهة مع المشتكين فيحصل على فرصة للاحتجاج عن الشكوى‎.
17 וְלָכֵן כַּאֲשֶׁר בָּאוּ הֵנָּה יַחַד חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי כִּי מִמָּחֳרַת הַיּוֹם יָשַׁבְתִּי עַל־כִּסֵּא הַמִּשְׁפָּט וָאֲצַוֶּה לְהָבִיא אֶת־הָאִישׁ	17 ‎فلما اجتمعوا الى هنا جلست من دون امهال في الغد على كرسي الولاية وامرت ان يؤتى بالرجل‎.
18 וַיַּעַמְדוּ עָלָיו שׂטְנָיו וְלֹא־הֵבִיאוּ עָלָיו דָּבָר רָע מֵאֲשֶׁר הָיִיתִי חשֵׁד אֹתוֹ	18 ‎فلما وقف المشتكون حوله لم يأتوا بعلّة واحدة مما كنت اظن‎.
19 רַק הָיוּ לָהֶם דִּבְרֵי רִיבוֹת לְנֶגְדּוֹ עַל־עֲבוֹדַת אֱלֹהֵיהֶם וְעַל־מֵת אֶחָד יֵשׁוּעַ שְׁמוֹ אֲשֶׁר אָמַר עָלָיו פּוֹלוֹס כִּי הוּא חָי	19 ‎لكن كان لهم عليه مسائل من جهة ديانتهم وعن واحد اسمه يسوع قد مات وكان بولس يقول انه حيّ‎.
20 וַתִּכְבַּד בְּעֵינַי הַשְּׁאֵלָה הַזֹּאת וָאֹמַר הֶחָפֵץ אַתָּה לָלֶכֶת יְרוּשָׁלַיִם וּלְהִשָּׁפֵט שָׁם עַל־אֵלֶּה	20 ‎واذ كنت مرتابا في المسئلة عن هذا قلت ألعله يشاء ان يذهب الى اورشليم ويحاكم هناك من جهة هذه الامور‎.
21 אֲבָל פּוֹלוֹס שָׁאַל לְהַנִּיחוֹ בַמִּשְׁמָר עַד־צֵאת מִשְׁפָּטוֹ מִלִּפְנֵי אֲגוּסְטוֹס וָאֲצַוֶּה לְשָׁמְרוֹ עַד־אֲשֶׁר אֶשְׁלַח אֹתוֹ אֶל־הַקֵּיסָר	21 ‎ولكن لما رفع بولس دعواه لكي يحفظ لفحص اوغسطس امرت بحفظه الى ان ارسله الى قيصر‎.
22 וַיֹּאמֶר אַגְרִפַּס אֶל־פֶסְטוֹס גַּם־אֲנִי חָפֵץ לִשְׁמֹעַ אֶת־הָאִישׁ וַיֹּאמֶר מָחָר תִּשְׁמָעֶנּוּ	22 ‎فقال اغريباس لفستوس كنت اريد انا ايضا ان اسمع الرجل. فقال غدا تسمعه
23 וַיְהִי מִמָּחֳרָת כְּבוֹא אַגְרִפַּס וּבֶרְנִיקָה בְּהוֹד גָּדוֹל וַיָּבֹאוּ אֶל־אֻלָם הַמִּשְׁפָּט הֵמָּה וְשָׂרֵי הָאֶלֶף וּנְגִידֵי הָעִיר וַיְצַו פֶסְטוֹס וַיָּבִיאוּ אֶת־פּוֹלוֹס	23 ففي الغد لما جاء اغريباس وبرنيكي في احتفال عظيم ودخلا الى دار الاستماع مع الامراء ورجال المدينة المقدمين امر فستوس فأتي ببولس‎.
24 וַיֹּאמֶר פֶסְטוֹס אַגְרִפַּס הַמֶּלֶךְ וְכָל־הָאִישִׁים אֲשֶׁר אַתֶּם פֹּה אִתָּנוּ הִנְּכֶם רֹאִים אֶת־הָאִישׁ אֲשֶׁר בִּגְלָלוֹ פָּנוּ אֵלַי כָּל־הֲמוֹן הַיְּהוּדִים גַּם־בִּירוּשָׁלַיִם וְגַם־פֹּה וַיִּצְעֲקוּ כִּי־אֵינוֹ בְדִין שֶׁיִּחְיֶה עוֹד	24 ‎فقال فستوس ايها الملك اغريباس والرجال الحاضرون معنا اجمعون انتم تنظرون هذا الذي توسل اليّ من جهته كل جمهور اليهود في اورشليم وهنا صارخين انه لا ينبغي ان يعيش بعد‎.
25 וַאֲנִי כַּאֲשֶׁר הִכַּרְתִּי כִּי לֹא־עָשָׂה דָבָר לְחַיְּבוֹ מִיתָה וְהוּא גַם־הוּא קָרָא אֶת־אֲגוּסְטוֹס לְדִינוֹ יָעַצְתִּי לִשְׁלֹחַ אֹתוֹ שָׁמָּה	25 ‎واما انا فلما وجدت انه لم يفعل شيئا يستحق الموت وهو قد رفع دعواه الى اوغسطس عزمت ان ارسله‎.
26 אַךְ אֵין־לִי לִכְתֹּב עָלָיו דָּבָר נָכוֹן לַאֲדֹנֵינוּ וּבַעֲבוּר זֹאת הֲבִיאֹתִיו לִפְנֵיכֶם וּבְיוֹתֵר לְפָנֶיךָ הַמֶּלֶךְ אַגְרִפַּס לְמַעַן יֵחָקֵר וְיָדַעְתִּי מָה אֶכְתֹּב	26 ‎وليس لي شيء يقين من جهته لاكتب الى السيد. لذلك أتيت به لديكم ولا سيما لديك ايها الملك اغريباس حتى اذا صار الفحص يكون لي شيء لاكتب‎.
27 כִּי לֹא־יִתָּכֵן בְּעֵינַי לִשְׁלוֹחַ אַסִּיר מִבְּלִי הוֹדִיעַ גַּם אֶת־עֲלִילֹת הַדְּבָרִים אֲשֶׁר־שָׂמוּ לוֹ	27 ‎لاني ارى حماقة ان ارسل اسيرا ولا اشير الى الدعاوي التي عليه