Lettera ai Filippesi - מכתב לפיליפאים 2

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וּבַיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי הָיְתָה חֲתֻנָּה בְּקָנָה אֲשֶׁר בַּגָּלִיל וְאֵם יֵשׁוּעַ הָיְתָה שָּׁם	1 وفي اليوم الثالث كان عرس في قانا الجليل وكانت ام يسوع هناك.
2 וְיֵשׁוּעַ וְתַלְמִידָיו הָיוּ גַם־הֵם קְרוּאִים אֶל־הַחֲתֻנָּה	2 ودعي ايضا يسوع وتلاميذه الى العرس.
3 וַיֶּחְסַר הַיָּיִן וַתֹּאמֶר אֵם יֵשׁוּעַ אֵלָיו יַיִן אֵין לָהֶם	3 ولما فرغت الخمر قالت ام يسوع له ليس لهم خمر.
4 וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ יֵשׁוּעַ מַה־לִּי וָלָךְ אִשָּׁה עִתִּי עֲדַיִן לֹא־בָאָה	4 قال لها يسوع ما لي ولك يا امرأة. لم تأت ساعتي بعد.
5 וַתֹּאמֶר אִמּוֹ אֶל־הַמְשָׁרְתִים כְּכָל־אֲשֶׁר יֹאמַר לָכֶם תַּעֲשֹוּ	5 قالت امه للخدام مهما قال لكم فافعلوه.
6 וְהִנֵּה שִׁשָּׁה כַדֵּי־אֶבֶן עֲרוּכִים שָׁם כְּמִשְׁפַּט הַיְּהוּדִים לְטָהֳרָתָם שְׁתַּיִם אוֹ־שָׁלשׁ בַּתִּים יָכִיל כָּל־אֶחָד	6 وكانت ستة اجران من حجارة موضوعة هناك حسب تطهير اليهود يسع كل واحد مطرين او ثلاثة.
7 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ מַלְאוּ לָכֶם הַכַּדִּים מָיִם וַיְמַלְאוּם עַד־לְמָעְלָה	7 قال لهم يسوع املأوا الاجران ماء. فملأوها الى فوق.
8 וַיֹּאמֶר שַׁאֲבוּ־נָא וְהָבִיאוּ אֶל־רַב הַמְּסִבָּה וַיָּבִיאוּ	8 ثم قال لهم استقوا الآن وقدموا الى رئيس المتكإ. فقدموا.
9 וַיִּטְעַם רַב הַמְּסִבָּה אֶת־הַמַּיִם אֲשֶׁר נֶהֶפְכוּ לְיַיִן וְלֹא יָדַע מֵאַיִן הוּא וְאוּלָם הַמְשָׁרְתִים אֲשֶׁר־שָׁאֲבוּ אֶת־הַמַּיִם יָדָעוּ וַיִּקְרָא רַב־הַמְּסִבָּה אֶל־הֶחָתָן	9 فلما ذاق رئيس المتكإ الماء المتحول خمرا ولم يكن يعلم من اين هي. لكن الخدام الذين كانوا قد استقوا الماء علموا. دعا رئيس المتكإ العريس
10 וַיֹּאמֶר אֵלָיו כָּל־אִישׁ יִתֵּן בָּרִאשׁוֹנָה אֶת־הַיַּיִן הַטּוֹב וְכַאֲשֶׁר יִשְׁכְּרוּ יִתֵּן לָהֶם אֶת־הַגָּרוּעַ וְאַתָּה צָפַנְתָּ הַיַּיִן הַטּוֹב עַד־עָתָּה	10 وقال له. كل انسان انما يضع الخمر الجيدة اولا ومتى سكروا فحينئذ الدون. اما انت فقد ابقيت الخمر الجيدة الى الآن.
11 זֹאת תְּחִלַּת הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשָׂה יֵשׁוּעַ בְּקָנָה אֲשֶׁר בְּאֶרֶץ הַגָּלִיל וְגִלָּה אֶת־כְּבוֹדוֹ וַיַּאֲמִינוּ בוֹ תַּלְמִידָיו	11 هذه بداية الآيات فعلها يسوع في قانا الجليل واظهر مجده فآمن به تلاميذه
12 וַיְהִי אַחֲרֵי־כֵן וַיֵּרֶד אֶל־כְּפַר נַחוּם הוּא וְאִמּוֹ וְאֶחָיו וְתַלְמִידָיו וְלֹא אָרְכוּ יְמֵי שִׁבְתָּם שָׁם	12 وبعد هذا انحدر الى كفرناحوم هو وامه واخوته وتلاميذه واقاموا هناك اياما ليست كثيرة.
13 וַיִּקְרְבוּ יְמֵי חַג־הַפֶּסַח אֲשֶׁר לַיְּהוּדִים וַיַּעַל יֵשׁוּעַ יְרוּשָׁלָיִם	13 وكان فصح اليهود قريبا فصعد يسوع الى اورشليم.
14 וַיִּמְצָא בַמִּקְדָּשׁ מֹכְרֵי בָקָר וָצֹאן וּבְנֵי יוֹנָה וְאֵת מַחֲלִיפֵי־כֶסֶף ישְׁבִים שָׁם	14 ووجد في الهيكل الذين كانوا يبيعون بقرا وغنما وحماما والصيارف جلوسا.
15 וַיִּקַּח חֲבָלִים וַיְעַבְּתֵם לְשׁוֹט וַיְגָרֶשׁ כֻּלָּם מִן־הַמִּקְדָּשׁ וְאֵת הַצֹּאן וְאֵת הַבָּקָר וַיְפַזֵּר אֶת־מְעוֹת הַשֻּׁלְחָנִים וַיַּהֲפֹךְ שֻׁלְחֲנֹתֵיהֶם	15 فصنع سوطا من حبال وطرد الجميع من الهيكل. الغنم والبقر وكب دراهم الصيارف وقلب موائدهم.
16 וְאֶל־מֹכְרֵי הַיּוֹנִים אָמָר הוֹצִיאוּ אֵלֶּה מִזֶּה וְאַל־תַּעֲשֹוּ אֶת־בֵּית אָבִי לְבֵית מִסְחָר	16 وقال لباعة الحمام ارفعوا هذه من ههنا. لا تجعلوا بيت ابي بيت تجارة.
17 וַיִּזְכְּרוּ תַלְמִידָיו אֶת־הַכָּתוּב כִּי־קִנְאַת בֵּיתְךָ אֲכָלָתְנִי	17 فتذكر تلاميذه انه مكتوب غيرة بيتك اكلتني
18 וַיַּעֲנוּ הַיְּהוּדִים וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו אֵיזוֹ אוֹת תַּרְאֵנוּ כִּי כָזֹאת אַתָּה עֹשֶׂה	18 فاجاب اليهود وقالوا له ايّة آية ترينا حتى تفعل هذا.
19 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הִרְסוּ אֶת־הַהֵיכָל הַזֶּה וּבִשְׁלשָׁה יָמִים אֲקִימֶנּוּ	19 اجاب يسوع وقال لهم انقضوا هذا الهيكل وفي ثلاثة ايام اقيمه.
20 וַיֹּאמְרוּ הַיְּהוּדִים הִנֵּה זֶה אַרְבָּעִים וָשֵׁשׁ שָׁנָה נִבְנָה הַהֵיכָל הַזֶּה וְאַתָּה בִּשְׁלשָׁה יָמִים תְּקִימֶנּוּ	20 فقال اليهود في ست واربعين سنة بني هذا الهيكل أفانت في ثلاثة ايام تقيمه.
21 וְהוּא דִּבֶּר עַל־הֵיכַל גְּוִיָּתוֹ	21 واما هو فكان يقول عن هيكل جسده.
22 וְאַחֲרֵי קוּמוֹ מִן־הַמֵּתִים זָכְרוּ תַלְמִידָיו כִּי־זֹאת אָמַר לָהֶם וַיַּאֲמִינוּ בַכָּתוּב וּבַדָּבָר אֲשֶׁר־דִּבֶּר יֵשׁוּעַ	22 فلما قام من الاموات تذكر تلاميذه انه قال هذا فآمنوا بالكتاب والكلام الذي قاله يسوع
23 וַיְהִי בִּהְיֹתוֹ בִירוּשָׁלַיִם בְּחַג־הַפֶּסַח הֶאֱמִינוּ רַבִּים בִּשְׁמוֹ כִּי רָאוּ הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשָׂה	23 ولما كان في اورشليم في عيد الفصح آمن كثيرون باسمه اذ رأوا الآيات التي صنع.
24 וְהוּא יֵשׁוּעַ לֹא הִפְקִיד אֶת־עַצְמוֹ בְּיָדָם עַל־אֲשֶׁר יָדַע אֶת־כֻּלָּם	24 لكن يسوع لم يأتمنهم على نفسه لانه كان يعرف الجميع.
25 וְלֹא הִצְטָרֵךְ לְעֵדוּת אִישׁ עַל־הָאָדָם כִּי הוּא יָדַע מַה־בְּקֶרֶב הָאָדָם	25 ولانه لم يكن محتاجا ان يشهد احد عن الانسان لانه علم ما كان في الانسان
26 יַעַן הֱיוֹתוֹ נִכְסָף לְכֻלְּכֶם וְנֶעְצָב מְאֹד עַל־אֲשֶׁר שְׁמַעְתֶּם כִּי חָלָה
27 אָמְנָם חָלֹה חָלָה וְגַם־נָטָה לָמוּת אֲבָל הָאֱלֹהִים רִחַם עָלָיו וְלֹא עָלָיו בִּלְבַד כִּי גַם־עָלַי רִחַם שֶׁלֹּא־יָבוֹא עָלַי יָגוֹן עַל־יָגוֹן
28 לָכֵן מִהַרְתִּי לְשָׁלְחוֹ אֲלֵיכֶם לְמַעַן תִּרְאֻהוּ וְתָשׁוּבוּ לִשְׂמוֹחַ וְגַם־יִמְעַט יְגוֹנִי
29 עַל־כֵּן קַבְּלֻהוּ בַאֲדֹנֵינוּ בְּכָל־שִׂמְחָה וְהוֹקִירוּ אֲנָשִׁים כָּמֹהוּ
30 כִּי בַעֲבוּר עֲבוֹדַת הַמָּשִׁיחַ הִגִּיעַ עַד־מָוֶת וַתֵּקַל נַפְשׁוֹ בְּעֵינָיו לְמַעַן יְמַלֵּא אֶת־אֲשֶׁר חֲסַרְתֶּם בְּשָׁרֶתְכֶם אוֹתִי