1 וַיַּעַשׂ־לֹו בָתִּים בְּעִיר דָּוִיד וַיָּכֶן מָקֹום לַאֲרֹון הָאֱלֹהִים וַיֶּט־לֹו אֹהֶל | 1 وعمل داود لنفسه بيوتا في مدينة داود واعدّ مكانا لتابوت الله ونصب له خيمة. |
2 אָז אָמַר דָּוִיד לֹא לָשֵׂאת אֶת־אֲרֹון הָאֱלֹהִים כִּי אִם־הַלְוִיִּם כִּי־בָם ׀ בָּחַר יְהוָה לָשֵׂאת אֶת־אֲרֹון יְהוָה וּלְשָׁרְתֹו עַד־עֹולָם׃ ס | 2 حينئذ قال داود ليس لاحد ان يحمل تابوت الله الا للاويين لان الرب انما اختارهم لحمل تابوت الله ولخدمته الى الابد. |
3 וַיַּקְהֵל דָּוִיד אֶת־כָּל־יִשְׂרָאֵל אֶל־יְרוּשָׁלִָם לְהַעֲלֹות אֶת־אֲרֹון יְהוָה אֶל־מְקֹומֹו אֲשֶׁר־הֵכִין לֹו | 3 وجمع داود كل اسرائيل الى اورشليم لاجل اصعاد تابوت الرب الى مكانه الذي اعدّه له. |
4 וַיֶּאֱסֹף דָּוִיד אֶת־בְּנֵי אַהֲרֹן וְאֶת־הַלְוִיִּם | 4 فجمع داود بني هرون واللاويين. |
5 לִבְנֵי קְהָת אוּרִיאֵל הַשָּׂר וְאֶחָיו מֵאָה וְעֶשְׂרִים׃ ס | 5 من بني قهات اوريئيل الرئيس واخوته مئة وعشرين. |
6 לִבְנֵי מְרָרִי עֲשָׂיָה הַשָּׂר וְאֶחָיו מָאתַיִם וְעֶשְׂרִים׃ ס | 6 من بني مراري عسايا الرئيس واخوته مئتين وعشرين. |
7 לִבְנֵי גֵּרְשֹׁום יֹואֵל הַשָּׂר וְאֶחָיו מֵאָה וּשְׁלֹשִׁים׃ ס | 7 من بني جرشوم يوئيل الرئيس واخوته مئة وثلاثين. |
8 לִבְנֵי אֱלִיצָפָן שְׁמַעְיָה הַשָּׂר וְאֶחָיו מָאתָיִם׃ ס | 8 من بني اليصافان شمعيا الرئيس واخوته مئتين. |
9 לִבְנֵי חֶבְרֹון אֱלִיאֵל הַשָּׂר וְאֶחָיו שְׁמֹונִים׃ ס | 9 من بني حبرون ايليئيل الرئيس واخوته ثمانين. |
10 לִבְנֵי עֻזִּיאֵל עַמִּינָדָב הַשָּׂר וְאֶחָיו מֵאָה וּשְׁנֵים עָשָׂר׃ ס | 10 من بني عزيئيل عميناداب الرئيس واخوته مئة واثني عشر. |
11 וַיִּקְרָא דָוִיד לְצָדֹוק וּלְאֶבְיָתָר הַכֹּהֲנִים וְלַלְוִיִּם לְאוּרִיאֵל עֲשָׂיָה וְיֹואֵל שְׁמַעְיָה וֶאֱלִיאֵל וְעַמִּינָדָב | 11 ودعا داود صادوق وابياثار الكاهنين واللاويين اوريئيل وعسايا ويوئيل وشمعيا وايليئيل وعميناداب |
12 וַיֹּאמֶר לָהֶם אַתֶּם רָאשֵׁי הָאָבֹות לַלְוִיִּם הִתְקַדְּשׁוּ אַתֶּם וַאֲחֵיכֶם וְהַעֲלִיתֶם אֵת אֲרֹון יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אֶל־הֲכִינֹותִי לֹו | 12 وقال لهم انتم رؤوس آباء اللاويين فتقدسوا انتم واخوتكم واصعدوا تابوت الرب اله اسرائيل الى حيث اعددت له. |
13 כִּי לְמַבָּרִאשֹׁונָה לֹא אַתֶּם פָּרַץ יְהוָה אֱלֹהֵינוּ בָּנוּ כִּי־לֹא דְרַשְׁנֻהוּ כַּמִּשְׁפָּט | 13 لانه اذ لم تكونوا في المرة الاولى اقتحمنا الرب الهنا لاننا لم نسأله حسب المرسوم. |
14 וַיִּתְקַדְּשׁוּ הַכֹּהֲנִים וְהַלְוִיִּם לְהַעֲלֹות אֶת־אֲרֹון יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל | 14 فتقدس الكهنة واللاويون ليصعدوا تابوت الرب اله اسرائيل. |
15 וַיִּשְׂאוּ בְנֵי־הַלְוִיִּם אֵת אֲרֹון הָאֱלֹהִים כַּאֲשֶׁר צִוָּה מֹשֶׁה כִּדְבַר יְהוָה בִּכְתֵפָם בַּמֹּטֹות עֲלֵיהֶם׃ פ | 15 وحمل بنو اللاويين تابوت الله كما أمر موسى حسب كلام الرب بالعصي على اكتافهم |
16 וַיֹּאמֶר דָּוִיד לְשָׂרֵי הַלְוִיִּם לְהַעֲמִיד אֶת־אֲחֵיהֶם הַמְשֹׁרְרִים בִּכְלֵי־שִׁיר נְבָלִים וְכִנֹּרֹות וּמְצִלְתָּיִם מַשְׁמִיעִים לְהָרִים־בְּקֹול לְשִׂמְחָה׃ פ | 16 وامر داود رؤساء اللاويين ان يوقفوا اخوتهم المغنين بآلات غناء بعيدان ورباب وصنوج مسمّعين برفع الصوت بفرح. |
17 וַיַּעֲמִידוּ הַלְוִיִּם אֵת הֵימָן בֶּן־יֹואֵל וּמִן־אֶחָיו אָסָף בֶּן־בֶּרֶכְיָהוּ ס וּמִן־בְּנֵי מְרָרִי אֲחֵיהֶם אֵיתָן בֶּן־קוּשָׁיָהוּ | 17 فاوقف اللاويون هيمان بن يوئيل ومن اخوته آساف بن برخيا ومن بني مراري اخوتهم ايثان بن قوشيا |
18 וְעִמָּהֶם אֲחֵיהֶם הַמִּשְׁנִים זְכַרְיָהוּ בֵּן וְיַעֲזִיאֵל וּשְׁמִירָמֹות וִיחִיאֵל ׀ וְעֻנִּי אֱלִיאָב וּבְנָיָהוּ וּמַעֲשֵׂיָהוּ וּמַתִּתְיָהוּ וֶאֱלִיפְלֵהוּ וּמִקְנֵיָהוּ וְעֹבֵד אֱדֹם וִיעִיאֵל הַשֹּׁעֲרִים | 18 ومعهم اخوتهم الثواني زكريا وبين ويعزيئيل وشميراموث ويحيئيل وعنّي واليآب وبنايا ومعسيا ومتثايا واليفليا ومقنيا وعوبيد ادوم ويعيئيل البوابين. |
19 וְהַמְשֹׁרְרִים הֵימָן אָסָף וְאֵיתָן בִּמְצִלְתַּיִם נְחֹשֶׁת לְהַשְׁמִיעַ | 19 والمغنون هيمان وآساف وايثان بصنوج نحاس للتسميع. |
20 וּזְכַרְיָה וַעֲזִיאֵל וּשְׁמִירָמֹות וִיחִיאֵל וְעֻנִּי וֶאֱלִיאָב וּמַעֲשֵׂיָהוּ וּבְנָיָהוּ בִּנְבָלִים עַל־עֲלָמֹות | 20 وزكريا وعزيئيل وشميراموث ويحيئيل وعنّي واليآب ومعسيا وبنايا بالرباب على الجواب. |
21 וּמַתִּתְיָהוּ וֶאֱלִיפְלֵהוּ וּמִקְנֵיָהוּ וְעֹבֵד אֱדֹם וִיעִיאֵל וַעֲזַזְיָהוּ בְּכִנֹּרֹות עַל־הַשְּׁמִינִית לְנַצֵּחַ | 21 ومتّثيا واليفليا ومقنيا وعوبيد ادوم ويعيئيل وعززيا بالعيدان على القرار للامامة. |
22 וּכְנַנְיָהוּ שַׂר־הַלְוִיִּם בְּמַשָּׂא יָסֹר בַּמַּשָּׂא כִּי מֵבִין הוּא | 22 وكننيا رئيس اللاويين على الحمل مرشدا في الحمل لانه كان خبيرا. |
23 וּבֶרֶכְיָה וְאֶלְקָנָה שֹׁעֲרִים לָאָרֹון | 23 وبرخيا والقانة بوابان للتابوت. |
24 וּשְׁבַנְיָהוּ וְיֹושָׁפָט וּנְתַנְאֵל וַעֲמָשַׂי וּזְכַרְיָהוּ וּבְנָיָהוּ וֶאֱלִיעֶזֶר הַכֹּהֲנִים [מַחֲצֹצְרִים כ] (מַחְצְרִים ק) בַּחֲצֹצְרֹות לִפְנֵי אֲרֹון הָאֱלֹהִים וְעֹבֵד אֱדֹם וִיחִיָּה שֹׁעֲרִים לָאָרֹון | 24 وشبنيا ويوشافاط ونثنئيل وعماساي وزكريا وبنايا واليعزر الكهنة ينفخون بالابواق امام تابوت الله وعوبيد ادوم ويحيّى بوابان للتابوت |
25 וַיְהִי דָוִיד וְזִקְנֵי יִשְׂרָאֵל וְשָׂרֵי הָאֲלָפִים הַהֹלְכִים לְהַעֲלֹות אֶת־אֲרֹון בְּרִית־יְהוָה מִן־בֵּית עֹבֵד־אֱדֹם בְּשִׂמְחָה׃ ס | 25 وكان داود وشيوخ اسرائيل ورؤساء الالوف هم الذين ذهبوا لاصعاد تابوت عهد الرب من بيت عوبيد ادوم بفرح. |
26 וַיְהִי בֶּעְזֹר הָאֱלֹהִים אֶת־הַלְוִיִּם נֹשְׂאֵי אֲרֹון בְּרִית־יְהוָה וַיִּזְבְּחוּ שִׁבְעָה־פָרִים וְשִׁבְעָה אֵילִים | 26 ولما اعان الله اللاويين حاملي تابوت عهد الرب ذبحوا سبعة عجول وسبعة كباش. |
27 וְדָוִיד מְכֻרְבָּל ׀ בִּמְעִיל בּוּץ וְכָל־הַלְוִיִּם הַנֹּשְׂאִים אֶת־הָאָרֹון וְהַמְשֹׁרְרִים וּכְנַנְיָה הַשַּׂר הַמַּשָּׂא הַמְשֹׁרְרִים וְעַל־דָּוִיד אֵפֹוד בָּד | 27 وكان داود لابسا جبّة من كتّان وجميع اللاويين حاملين التابوت والمغنون وكننيا رئيس الحمل مع المغنين. وكان على داود افود من كتان. |
28 וְכָל־יִשְׂרָאֵל מַעֲלִים אֶת־אֲרֹון בְּרִית־יְהוָה בִּתְרוּעָה וּבְקֹול שֹׁופָר וּבַחֲצֹצְרֹות וּבִמְצִלְתָּיִם מַשְׁמִעִים בִּנְבָלִים וְכִנֹּרֹות | 28 فكان جميع اسرائيل يصعدون تابوت عهد الرب بهتاف وبصوت الاصوار والابواق والصنوج يصّوتون بالرباب والعيدان. |
29 וַיְהִי אֲרֹון בְּרִית יְהוָה בָּא עַד־עִיר דָּוִיד וּמִיכַל בַּת־שָׁאוּל נִשְׁקְפָה ׀ בְּעַד הַחַלֹּון וַתֵּרֶא אֶת־הַמֶּלֶךְ דָּוִיד מְרַקֵּד וּמְשַׂחֵק וַתִּבֶז לֹו בְּלִבָּהּ׃ פ | 29 ولما دخل تابوت عهد الرب مدينة داود اشرفت ميكال بنت شاول من الكوّة فرأت الملك داود يرقص ويلعب فاحتقرته في قلبها |