1 واذ جاء الى بيت احد رؤساء الفريسيين في السبت ليأكل خبزا كانوا يراقبونه. | 1 Et factum est cum intraret Jesus in domum cujusdam principis pharisæorum sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum. |
2 واذا انسان مستسق كان قدامه. | 2 Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum. |
3 فاجاب يسوع وكلم الناموسيين والفريسيين قائلا هل يحل الابراء في السبت. | 3 Et respondens Jesus dixit ad legisperitos et pharisæos, dicens : Si licet sabbato curare ? |
4 فسكتوا. فامسكه وابرأه واطلقه. | 4 At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit. |
5 ثم اجابهم وقال من منكم يسقط حماره او ثوره في بئر ولا ينشله حالا في يوم السبت. | 5 Et respondens ad illos dixit : Cujus vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die sabbati ? |
6 فلم يقدروا ان يجيبوه عن ذلك | 6 Et non poterant ad hæc respondere illi.
|
7 وقال للمدعوين مثلا وهو يلاحظ كيف اختاروا المتكآت الاولى قائلا لهم | 7 Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos : |
8 متى دعيت من احد الى عرس فلا تتكئ في المتكإ الاول لعل اكرم منك يكون قد دعي منه. | 8 Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo. |
9 فيأتي الذي دعاك واياه ويقول لك اعطي مكانا لهذا. فحينئذ تبتدئ بخجل تأخذ الموضع الاخير. | 9 Et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi : Da huic locum : et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere. |
10 بل متى دعيت فاذهب واتكئ في الموضع الاخير حتى اذا جاء الذي دعاك يقول لك يا صديق ارتفع الى فوق. حينئذ يكون لك مجد امام المتكئين معك. | 10 Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco : ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi : Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus : |
11 لان كل من يرفع نفسه يتضع ومن يضع نفسه يرتفع | 11 quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur : et qui se humiliat, exaltabitur.
|
12 وقال ايضا للذي دعاه اذا صنعت غذاء او عشاء فلا تدع اصدقاءك ولا اخوتك ولا اقرباءك ولا الجيران الاغنياء لئلا يدعوك هم ايضا فتكون لك مكافاة. | 12 Dicebat autem et ei, qui invitaverat : Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites : ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio ; |
13 بل اذا صنعت ضيافة فادع المساكين الجدع العرج العمي. | 13 sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos : |
14 فيكون لك الطوبى اذ ليس لهم حتى يكافوك. لانك تكافى في قيامة الابرار | 14 et beatus eris, quia non habent retribuere tibi : retribuetur enim tibi in resurrectione justorum.
|
15 فلما سمع ذلك واحد من المتكئين قال له طوبى لمن يأكل خبزا في ملكوت الله. | 15 Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi : Beatus qui manducabit panem in regno Dei. |
16 فقال له. انسان صنع عشاء عظيما ودعا كثيرين. | 16 At ipse dixit ei : Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos. |
17 وارسل عبده في ساعة العشاء ليقول للمدعوين تعالوا لان كل شيء قد أعد. | 17 Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia jam parata sunt omnia. |
18 فابتدأ الجميع برأي واحد يستعفون. قال له الاول اني اشتريت حقلا وانا مضطر ان اخرج وانظره. اسألك ان تعفيني. | 18 Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei : Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam : rogo te, habe me excusatum. |
19 وقال آخر اني اشتريت خمسة ازواج بقر وانا ماض لامتحنها. اسألك ان تعفيني. | 19 Et alter dixit : Juga boum emi quinque, et eo probare illa : rogo te, habe me excusatum. |
20 وقال آخر اني تزوجت بامرأة فلذلك لا اقدر ان اجيء. | 20 Et alius dixit : Uxorem duxi, et ideo non possum venire. |
21 فأتى ذلك العبد واخبر سيده بذلك. حينئذ غضب رب البيت وقال لعبده اخرج عاجلا الى شوارع المدينة وازقتها وادخل الى هنا المساكين والجدع والعرج والعمي. | 21 Et reversus servus nuntiavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo : Exi cito in plateas et vicos civitatis : et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc. |
22 فقال العبد يا سيد قد صار كما امرت ويوجد ايضا مكان. | 22 Et ait servus : Domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est. |
23 فقال السيد للعبد اخرج الى الطرق والسياجات والزمهم بالدخول حتى يمتلئ بيتي. | 23 Et ait dominus servo : Exi in vias, et sæpes : et compelle intrare, ut impleatur domus mea. |
24 لاني اقول لكم انه ليس واحد من اولئك الرجال المدعوين يذوق عشائي | 24 Dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.
|
25 وكان جموع كثيرة سائرين معه فالتفت وقال لهم | 25 Ibant autem turbæ multæ cum eo : et conversus dixit ad illos : |
26 ان كان احد يأتي اليّ ولا يبغض اباه وامه وامرأته واولاده واخوته واخواته حتى نفسه ايضا فلا يقدر ان يكون لي تلميذا. | 26 Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus. |
27 ومن لا يحمل صليبه ويأتي ورائي فلا يقدر ان يكون لي تلميذا. | 27 Et qui non bajulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus. |
28 ومن منكم وهو يريد ان يبني برجا لا يجلس اولا ويحسب النفقة هل عنده ما يلزم لكماله. | 28 Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum, |
29 لئلا يضع الاساس ولا يقدر ان يكمل فيبتدئ جميع الناظرين يهزأون به. | 29 ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes qui vident, incipiant illudere ei, |
30 قائلين هذا الانسان ابتدأ يبني ولم يقدر ان يكمل. | 30 dicentes : Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare ? |
31 واي ملك ان ذهب لمقاتلة ملك آخر في حرب لا يجلس اولا ويتشاور هل يستطيع ان يلاقي بعشرة آلاف الذي يأتي عليه بعشرين الفا. | 31 Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se ? |
32 وإلا فما دام ذلك بعيدا يرسل سفارة ويسأل ما هو للصلح. | 32 Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea quæ pacis sunt. |
33 فكذلك كل واحد منكم لا يترك جميع امواله لا يقدر ان يكون لي تلميذا. | 33 Sic ergo omnis ex vobis, qui non renuntiat omnibus quæ possidet, non potest meus esse discipulus. |
34 الملح جيد. ولكن اذا فسد الملح فبماذا يصلح. | 34 Bonum est sal : si autem sal evanuerit, in quo condietur ? |
35 لا يصلح لارض ولا لمزبلة فيطرحونه خارجا. من له اذنان للسمع فليسمع | 35 Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat. |