1 قد كرهت نفسي حياتي. اسيب شكواي. اتكلم في مرارة نفسي | 1 Η ψυχη μου εβαρυνθη την ζωην μου? θελω παραδοθη εις το παραπονον μου? θελω λαλησει εν τη πικρια της ψυχης μου. |
2 قائلا لله لا تستذنبني. فهمني لماذا تخاصمني. | 2 Θελω ειπει προς τον Θεον, μη με καταδικασης? δειξον μοι δια τι με δικαζεις. |
3 احسن عندك ان تظلم ان ترذل عمل يديك وتشرق على مشورة الاشرار. | 3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των ασεβων; |
4 ألك عينا بشر ام كنظر الانسان تنظر. | 4 Σαρκος οφθαλμους εχεις; η βλεπεις καθως βλεπει ανθρωπος; |
5 أأيامك كايام الانسان ام سنوك كايام الرجل | 5 Ανθρωπινος ειναι ο βιος σου; η τα ετη σου ως ημεραι ανθρωπου, |
6 حتى تبحث عن اثمي وتفتش على خطيتي. | 6 ωστε αναζητεις την ανομιαν μου και ανερευνας την αμαρτιαν μου; |
7 في علمك اني لست مذنبا ولا منقذ من يدك | 7 Ενω εξευρεις οτι δεν ησεβησα? και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ των χειρων σου. |
8 يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني. | 8 Αι χειρες σου με εμορφωσαν και με επλασαν ολον κυκλω? και με καταστρεφεις. |
9 اذكر انك جبلتني كالطين. أفتعيدني الى التراب. | 9 Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες? και εις χωμα θελεις με επιστρεψει. |
10 ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن. | 10 Δεν με ημελξας ως γαλα και με επηξας ως τυρον; |
11 كسوتني جلدا ولحما فنسجتني بعظام وعصب. | 11 Δερμα και σαρκα με ενεδυσας και με οστα και νευρα με περιεφραξας. |
12 منحتني حياة ورحمة وحفظت عنايتك روحي. | 12 Ζωην και ελεος εχαρισας εις εμε, και η επισκεψις σου εφυλαξε το πνευμα μου? |
13 لكنك كتمت هذه في قلبك. علمت ان هذا عندك. | 13 ταυτα ομως εκρυπτες εν τη καρδια σου? εξευρω οτι τουτο ητο μετα σου. |
14 ان اخطأت تلاحظني ولا تبرئني من اثمي. | 14 Εαν αμαρτησω, με παραφυλαττεις, και απο της ανομιας μου δεν θελεις με αθωωσει. |
15 ان اذنبت فويل لي. وان تبررت لا ارفع راسي. اني شبعان هوانا وناظر مذلتي. | 15 Εαν ασεβησω, ουαι εις εμε? και εαν ημαι δικαιος, δεν δυναμαι να σηκωσω την κεφαλην μου? ειμαι πληρης ατιμιας? ιδε λοιπον την θλιψιν μου, |
16 وان ارتفع تصطادني كاسد ثم تعود وتتجبر عليّ. | 16 διοτι αυξανει. Με κυνηγεις ως αγριος λεων? και επιστρεφων δεικνυεσαι θαυμαστος κατ' εμου. |
17 تجدد شهودك تجاهي وتزيد غضبك عليّ. نوب وجيش ضدي | 17 Ανανεονεις τους μαρτυρας σου εναντιον μου, και πληθυνεις την οργην σου κατ' εμου? αλλαγαι στρατευματος γινονται επ' εμε. |
18 فلماذا اخرجتني من الرحم. كنت قد اسلمت الروح ولم ترني عين | 18 Δια τι λοιπον με εξηγαγες εκ της μητρας; ειθε να εξεπνεον, και οφθαλμος να μη με εβλεπεν. |
19 فكنت كاني لم اكن فأقاد من الرحم الى القبر. | 19 Ηθελον εισθαι ως μη υπαρξας? ηθελον φερθη εκ της μητρας εις τον ταφον. |
20 أليست ايامي قليلة. اترك. كف عني فاتبلج قليلا | 20 Αι ημεραι μου δεν ειναι ολιγαι; παυσον λοιπον, και αφες με, δια να αναλαβω ολιγον, |
21 قبل ان اذهب ولا اعود. الى ارض ظلمة وظل الموت | 21 πριν υπαγω οθεν δεν θελω επιστρεψει, εις γην σκοτους και σκιας θανατου? |
22 ارض ظلام مثل دجى ظل الموت وبلا ترتيب واشراقها كالدجى | 22 γην γνοφεραν, ως το σκοτος της σκιας του θανατου, οπου ταξις δεν ειναι, και το φως ειναι ως το σκοτος. |