1 وعمل داود لنفسه بيوتا في مدينة داود واعدّ مكانا لتابوت الله ونصب له خيمة. | 1 וַיַּעַשׂ־לֹו בָתִּים בְּעִיר דָּוִיד וַיָּכֶן מָקֹום לַאֲרֹון הָאֱלֹהִים וַיֶּט־לֹו אֹהֶל |
2 حينئذ قال داود ليس لاحد ان يحمل تابوت الله الا للاويين لان الرب انما اختارهم لحمل تابوت الله ولخدمته الى الابد. | 2 אָז אָמַר דָּוִיד לֹא לָשֵׂאת אֶת־אֲרֹון הָאֱלֹהִים כִּי אִם־הַלְוִיִּם כִּי־בָם ׀ בָּחַר יְהוָה לָשֵׂאת אֶת־אֲרֹון יְהוָה וּלְשָׁרְתֹו עַד־עֹולָם׃ ס |
3 وجمع داود كل اسرائيل الى اورشليم لاجل اصعاد تابوت الرب الى مكانه الذي اعدّه له. | 3 וַיַּקְהֵל דָּוִיד אֶת־כָּל־יִשְׂרָאֵל אֶל־יְרוּשָׁלִָם לְהַעֲלֹות אֶת־אֲרֹון יְהוָה אֶל־מְקֹומֹו אֲשֶׁר־הֵכִין לֹו |
4 فجمع داود بني هرون واللاويين. | 4 וַיֶּאֱסֹף דָּוִיד אֶת־בְּנֵי אַהֲרֹן וְאֶת־הַלְוִיִּם |
5 من بني قهات اوريئيل الرئيس واخوته مئة وعشرين. | 5 לִבְנֵי קְהָת אוּרִיאֵל הַשָּׂר וְאֶחָיו מֵאָה וְעֶשְׂרִים׃ ס |
6 من بني مراري عسايا الرئيس واخوته مئتين وعشرين. | 6 לִבְנֵי מְרָרִי עֲשָׂיָה הַשָּׂר וְאֶחָיו מָאתַיִם וְעֶשְׂרִים׃ ס |
7 من بني جرشوم يوئيل الرئيس واخوته مئة وثلاثين. | 7 לִבְנֵי גֵּרְשֹׁום יֹואֵל הַשָּׂר וְאֶחָיו מֵאָה וּשְׁלֹשִׁים׃ ס |
8 من بني اليصافان شمعيا الرئيس واخوته مئتين. | 8 לִבְנֵי אֱלִיצָפָן שְׁמַעְיָה הַשָּׂר וְאֶחָיו מָאתָיִם׃ ס |
9 من بني حبرون ايليئيل الرئيس واخوته ثمانين. | 9 לִבְנֵי חֶבְרֹון אֱלִיאֵל הַשָּׂר וְאֶחָיו שְׁמֹונִים׃ ס |
10 من بني عزيئيل عميناداب الرئيس واخوته مئة واثني عشر. | 10 לִבְנֵי עֻזִּיאֵל עַמִּינָדָב הַשָּׂר וְאֶחָיו מֵאָה וּשְׁנֵים עָשָׂר׃ ס |
11 ودعا داود صادوق وابياثار الكاهنين واللاويين اوريئيل وعسايا ويوئيل وشمعيا وايليئيل وعميناداب | 11 וַיִּקְרָא דָוִיד לְצָדֹוק וּלְאֶבְיָתָר הַכֹּהֲנִים וְלַלְוִיִּם לְאוּרִיאֵל עֲשָׂיָה וְיֹואֵל שְׁמַעְיָה וֶאֱלִיאֵל וְעַמִּינָדָב |
12 وقال لهم انتم رؤوس آباء اللاويين فتقدسوا انتم واخوتكم واصعدوا تابوت الرب اله اسرائيل الى حيث اعددت له. | 12 וַיֹּאמֶר לָהֶם אַתֶּם רָאשֵׁי הָאָבֹות לַלְוִיִּם הִתְקַדְּשׁוּ אַתֶּם וַאֲחֵיכֶם וְהַעֲלִיתֶם אֵת אֲרֹון יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אֶל־הֲכִינֹותִי לֹו |
13 لانه اذ لم تكونوا في المرة الاولى اقتحمنا الرب الهنا لاننا لم نسأله حسب المرسوم. | 13 כִּי לְמַבָּרִאשֹׁונָה לֹא אַתֶּם פָּרַץ יְהוָה אֱלֹהֵינוּ בָּנוּ כִּי־לֹא דְרַשְׁנֻהוּ כַּמִּשְׁפָּט |
14 فتقدس الكهنة واللاويون ليصعدوا تابوت الرب اله اسرائيل. | 14 וַיִּתְקַדְּשׁוּ הַכֹּהֲנִים וְהַלְוִיִּם לְהַעֲלֹות אֶת־אֲרֹון יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל |
15 وحمل بنو اللاويين تابوت الله كما أمر موسى حسب كلام الرب بالعصي على اكتافهم | 15 וַיִּשְׂאוּ בְנֵי־הַלְוִיִּם אֵת אֲרֹון הָאֱלֹהִים כַּאֲשֶׁר צִוָּה מֹשֶׁה כִּדְבַר יְהוָה בִּכְתֵפָם בַּמֹּטֹות עֲלֵיהֶם׃ פ |
16 وامر داود رؤساء اللاويين ان يوقفوا اخوتهم المغنين بآلات غناء بعيدان ورباب وصنوج مسمّعين برفع الصوت بفرح. | 16 וַיֹּאמֶר דָּוִיד לְשָׂרֵי הַלְוִיִּם לְהַעֲמִיד אֶת־אֲחֵיהֶם הַמְשֹׁרְרִים בִּכְלֵי־שִׁיר נְבָלִים וְכִנֹּרֹות וּמְצִלְתָּיִם מַשְׁמִיעִים לְהָרִים־בְּקֹול לְשִׂמְחָה׃ פ |
17 فاوقف اللاويون هيمان بن يوئيل ومن اخوته آساف بن برخيا ومن بني مراري اخوتهم ايثان بن قوشيا | 17 וַיַּעֲמִידוּ הַלְוִיִּם אֵת הֵימָן בֶּן־יֹואֵל וּמִן־אֶחָיו אָסָף בֶּן־בֶּרֶכְיָהוּ ס וּמִן־בְּנֵי מְרָרִי אֲחֵיהֶם אֵיתָן בֶּן־קוּשָׁיָהוּ |
18 ومعهم اخوتهم الثواني زكريا وبين ويعزيئيل وشميراموث ويحيئيل وعنّي واليآب وبنايا ومعسيا ومتثايا واليفليا ومقنيا وعوبيد ادوم ويعيئيل البوابين. | 18 וְעִמָּהֶם אֲחֵיהֶם הַמִּשְׁנִים זְכַרְיָהוּ בֵּן וְיַעֲזִיאֵל וּשְׁמִירָמֹות וִיחִיאֵל ׀ וְעֻנִּי אֱלִיאָב וּבְנָיָהוּ וּמַעֲשֵׂיָהוּ וּמַתִּתְיָהוּ וֶאֱלִיפְלֵהוּ וּמִקְנֵיָהוּ וְעֹבֵד אֱדֹם וִיעִיאֵל הַשֹּׁעֲרִים |
19 والمغنون هيمان وآساف وايثان بصنوج نحاس للتسميع. | 19 וְהַמְשֹׁרְרִים הֵימָן אָסָף וְאֵיתָן בִּמְצִלְתַּיִם נְחֹשֶׁת לְהַשְׁמִיעַ |
20 وزكريا وعزيئيل وشميراموث ويحيئيل وعنّي واليآب ومعسيا وبنايا بالرباب على الجواب. | 20 וּזְכַרְיָה וַעֲזִיאֵל וּשְׁמִירָמֹות וִיחִיאֵל וְעֻנִּי וֶאֱלִיאָב וּמַעֲשֵׂיָהוּ וּבְנָיָהוּ בִּנְבָלִים עַל־עֲלָמֹות |
21 ومتّثيا واليفليا ومقنيا وعوبيد ادوم ويعيئيل وعززيا بالعيدان على القرار للامامة. | 21 וּמַתִּתְיָהוּ וֶאֱלִיפְלֵהוּ וּמִקְנֵיָהוּ וְעֹבֵד אֱדֹם וִיעִיאֵל וַעֲזַזְיָהוּ בְּכִנֹּרֹות עַל־הַשְּׁמִינִית לְנַצֵּחַ |
22 وكننيا رئيس اللاويين على الحمل مرشدا في الحمل لانه كان خبيرا. | 22 וּכְנַנְיָהוּ שַׂר־הַלְוִיִּם בְּמַשָּׂא יָסֹר בַּמַּשָּׂא כִּי מֵבִין הוּא |
23 وبرخيا والقانة بوابان للتابوت. | 23 וּבֶרֶכְיָה וְאֶלְקָנָה שֹׁעֲרִים לָאָרֹון |
24 وشبنيا ويوشافاط ونثنئيل وعماساي وزكريا وبنايا واليعزر الكهنة ينفخون بالابواق امام تابوت الله وعوبيد ادوم ويحيّى بوابان للتابوت | 24 וּשְׁבַנְיָהוּ וְיֹושָׁפָט וּנְתַנְאֵל וַעֲמָשַׂי וּזְכַרְיָהוּ וּבְנָיָהוּ וֶאֱלִיעֶזֶר הַכֹּהֲנִים [מַחֲצֹצְרִים כ] (מַחְצְרִים ק) בַּחֲצֹצְרֹות לִפְנֵי אֲרֹון הָאֱלֹהִים וְעֹבֵד אֱדֹם וִיחִיָּה שֹׁעֲרִים לָאָרֹון |
25 وكان داود وشيوخ اسرائيل ورؤساء الالوف هم الذين ذهبوا لاصعاد تابوت عهد الرب من بيت عوبيد ادوم بفرح. | 25 וַיְהִי דָוִיד וְזִקְנֵי יִשְׂרָאֵל וְשָׂרֵי הָאֲלָפִים הַהֹלְכִים לְהַעֲלֹות אֶת־אֲרֹון בְּרִית־יְהוָה מִן־בֵּית עֹבֵד־אֱדֹם בְּשִׂמְחָה׃ ס |
26 ولما اعان الله اللاويين حاملي تابوت عهد الرب ذبحوا سبعة عجول وسبعة كباش. | 26 וַיְהִי בֶּעְזֹר הָאֱלֹהִים אֶת־הַלְוִיִּם נֹשְׂאֵי אֲרֹון בְּרִית־יְהוָה וַיִּזְבְּחוּ שִׁבְעָה־פָרִים וְשִׁבְעָה אֵילִים |
27 وكان داود لابسا جبّة من كتّان وجميع اللاويين حاملين التابوت والمغنون وكننيا رئيس الحمل مع المغنين. وكان على داود افود من كتان. | 27 וְדָוִיד מְכֻרְבָּל ׀ בִּמְעִיל בּוּץ וְכָל־הַלְוִיִּם הַנֹּשְׂאִים אֶת־הָאָרֹון וְהַמְשֹׁרְרִים וּכְנַנְיָה הַשַּׂר הַמַּשָּׂא הַמְשֹׁרְרִים וְעַל־דָּוִיד אֵפֹוד בָּד |
28 فكان جميع اسرائيل يصعدون تابوت عهد الرب بهتاف وبصوت الاصوار والابواق والصنوج يصّوتون بالرباب والعيدان. | 28 וְכָל־יִשְׂרָאֵל מַעֲלִים אֶת־אֲרֹון בְּרִית־יְהוָה בִּתְרוּעָה וּבְקֹול שֹׁופָר וּבַחֲצֹצְרֹות וּבִמְצִלְתָּיִם מַשְׁמִעִים בִּנְבָלִים וְכִנֹּרֹות |
29 ولما دخل تابوت عهد الرب مدينة داود اشرفت ميكال بنت شاول من الكوّة فرأت الملك داود يرقص ويلعب فاحتقرته في قلبها | 29 וַיְהִי אֲרֹון בְּרִית יְהוָה בָּא עַד־עִיר דָּוִיד וּמִיכַל בַּת־שָׁאוּל נִשְׁקְפָה ׀ בְּעַד הַחַלֹּון וַתֵּרֶא אֶת־הַמֶּלֶךְ דָּוִיד מְרַקֵּד וּמְשַׂחֵק וַתִּבֶז לֹו בְּלִבָּהּ׃ פ |