Isaías 10

SAGRADA BIBLIA	Biblija Hrvatski
1 Ai daqueles que fazem leis injustas e dos escribas que redigem sentenças opressivas,	1 ?Jao onima koji izdaju odredbe nepravedne, koji ispisuju propise tlačiteljske;
2 para afastar os pobres dos tribunais e negar direitos aos fracos de meu povo; para fazer das viúvas sua presa e despojar os órfãos.	2 koji uskraćuju pravdu ubogima i otimlju pravo sirotinji mog naroda, da oplijene udovice, da opljačkaju sirote!
3 Que fareis vós no dia do ajuste de contas, e da tempestade que virá de longe? Junto de quem procurareis auxílio, e onde deixareis vossas riquezas?	3 Što ćete činiti u dan kazne kad izdaleka propast dođe? Kom ćete se za pomoć uteći, gdje ostaviti blago svoje
4 A menos que vos curveis entre os cativos, tombareis entre os mortos. Apesar de tudo, sua cólera não se aplacou, e sua mão está prestes a precipitar-se.	4 da se ne morate među roblje pognuti, pasti među poklanima? Na sve to gnjev se njegov neće smiriti, ruka će mu ostat’ ispružena.
5 Ai da Assíria, vara de minha cólera e bastão que maneja o meu furor.	5 Jao Asiru, šibi gnjeva mojega, prutu kojim srdžba moja zamahuje!
6 Eu o enviei contra uma nação ímpia, e o lancei contra o povo, o objeto de minha cólera, para que o entregasse à pilhagem e lhe levasse os despojos, e o calcasse aos pés como a lama das ruas.	6 Na puk ga poslah nevjeran, na narod što me razjari, da ga oplijeni i opljačka, da ga izgazi k’o blato na ulici.
7 Mas ele não entendeu dessa maneira, e este não foi o seu pensamento. Ele só pensa em destruir, em exterminar nações em massa.	7 Ali on nije tako mislio i u srcu nije tako sudio, već u srcu zasnova zator, istrebljenje mnogih naroda.
8 Porque disse: Porventura meus chefes não são todos eles reis?	8 Govoraše: »Nisu li svi knezovi moji kraljevi?
9 Não teve Calano o destino de Carcamis, Emat, o de Arfad, e Samaria, o de Damasco?	9 Nije li Kalno kao Karkemiš? Nije li Hamat kao Arpad, Samarija kao Damask?
10 Assim como minha mão se apoderou dos reinos de falsos deuses, cujos ídolos eram mais numerosos que os de Jerusalém e de Samaria,	10 Kao što mi ruka dosegnu kraljevstva kumira, bogatija kipovima od Jeruzalema i Samarije,
11 assim como tratei Samaria e seus falsos deuses, não devo tratar também Jerusalém e seus ídolos?	11 kao što učinih sa Samarijom i kumirima njenim, neću li učiniti s Jeruzalemom i s likovima njegovim?«
12 Quando o Senhor tiver terminado a sua obra no monte Sião e em Jerusalém, ele punirá a linguagem orgulhosa do rei da Assíria e seus olhares insolentes. Porque ele disse:	12 I kad dovrši Gospod sve djelo svoje na gori Sionu i u Jeruzalemu, kaznit će plod ohola srca kralja asirskog i drskost njegovih ponositih očiju.
13 Foi pela força de minha mão que eu agi, e pela minha destreza, porque sou hábil. Dilatei as fronteiras, saqueei os tesouros e lancei por terra aqueles que estavam no trono.	13 Jer reče: »Učinih snagom svoje ruke i mudrošću svojom, jer sam uman; uklonih međe narodima i blaga njihova opljačkah, kao junak oborih one što sjede na prijestoljima.
14 Minha mão tomou como um ninho a riqueza dos povos. Assim como se recolhem os ovos abandonados, eu reuni a terra inteira. Ninguém moveu a asa, nem abriu o bico, nem piou.	14 Ruka moja kao gnijezda zgrabi bogatstva narodâ. Kao što se kupê ostavljena jaja, zemlju svu sam pokupio i nikog ne bî krilima da zalepeće, kljun otvori, zapijuče.«
15 Acaso o machado se vangloria à custa do lenhador? Ou a serra se levanta contra o serrador? Como se a vara fizesse agitar aquele que a maneja, como se o bastão fizesse mover o braço!	15 Zar se hvali sjekira povrh onog koji njome siječe? Hoće li se oholit’ pila povrh onog koji njome pili? K’o da šiba maše onim koji je podiže, il’ štap diže onog koji drvo nije;
16 Por isso o Senhor Deus dos exércitos fará enfraquecer seus robustos guerreiros, e debaixo de sua glória acender-se-á um fogo como o de um incêndio.	16 Jahve nad vojskama poslat će stoga gojaznima njegovim skončanje, slavu će mu ognjem potpaliti, kao što se vatra potpiruje.
17 A luz de Israel tornar-se-á um fogo e seu Santo, uma chama, para queimar e devorar as suas sarças e seus espinhos em um só dia.	17 Svjetlost Izraelova bit će poput ognja, Svetac njegov kao plamen koji će zapalit’ i proždrijeti drač njegov i trnje njegovo u jednome danu.
18 O esplendor de seu bosque e de seu jardim ele o aniquilará, corpo e alma. {Será como um doente que definha.}	18 I krasotu njegovih šuma i voćnjaka uništit će od srčike do kore, ona će biti k’o bolesnik što se trne;
19 Restarão tão poucas árvores em sua floresta, que um menino poderá contá-las.	19 ostatak stabala šumskih bit će lako izbrojiti – dijete će ih lako popisati.
20 Naquele tempo, o restante de Israel e os remanescentes da casa de Jacó deixarão de apoiar-se naquele que os fere, mas apoiar-se-ão com confiança no Senhor, o Santo de Israel.	20 U onaj dan: Ostatak Izraelov i preživjeli iz kuće Jakovljeve neće se više oslanjati na onoga koji ih bije, već će se iskreno oslanjati na Jahvu, Sveca Izraelova.
21 Um resto voltará, um resto de Jacó, para o Deus forte.	21 Ostatak će se vratiti, ostatak Jakovljev Bogu jakome.
22 Ainda que teu povo fosse inumerável como a areia do mar, dele só voltará um resto. A destruição está resolvida, a justiça vai tirar a desforra.	22 Zaista, o Izraele, sve da naroda tvojega ima kao pijeska u moru, samo će se Ostatak njegov vratiti. Određeno je uništenje, pravda se prelila,
23 Esta sentença de ruína o Senhor Deus dos exércitos executará no centro de toda a terra.	23 Jahve, Gospod nad vojskama, poharat će, kako odredi, svu zemlju.
24 Por isso o Senhor Deus dos exércitos disse: Povo meu, que habitas em Sião, não temas o assírio que te castiga com a vara, e brande seu bastão contra ti, como outrora os egípcios.	24 Zato ovako govori Jahve nad vojskama: »O narode moj što prebivaš na Sionu, ne boj se Asira kad te šibom tuče, kad štap diže na tebe.
25 Porque dentro de muito pouco tempo meu ressentimento contra vós terá fim e minha cólera o aniquilará.	25 Jer, još malo, vrlo malo, i gnjev moj će prestati, moja će ih jarost uništiti.«
26 O Senhor Deus dos exércitos vibrará o açoite contra ele como quando feriu Madiã no penhasco de Oreb, e quando estendeu seu bastão sobre o mar, contra o Egito.	26 Na nj će Jahve nad vojskama bičem zamahnuti, kao kad udari Midjan na stijeni Orebu, i štap će dići nad more k’o na putu egipatskom.
27 Naquele tempo, o peso que ele te impôs será tirado de teus ombros, e o seu jugo desaparecerá de teu pescoço... Ele avança pelo lado de Rimon,	27 U onaj dan: s leđa će ti breme pasti i jaram njegov s vrata će ti nestat’.
28 vai contra Aiat; passou por Magron, e depositou sua bagagem em Micmas;	28 Ide on od Rimona, dolazi na Ajat, prelazi Migron, u Mikmasu breme odlaže.
29 transpuseram o desfiladeiro, e acamparam em Gaba. Ramá está aterrorizada, e Gabaat de Saul, tomada de pânico.	29 Prelaze klance, u Gebi im je noćište; Rama dršće, Gibea Šaulova bježi.
30 Levanta tua voz, ó filha de Galim; escuta, Laís; responde-lhe Anatot.	30 Viči iza glasa, Bat Galime! Slušaj ga, Lajšo! Odgovori mu, Anatote!
31 Medmena está em fuga, e os habitantes de Gabim retiraram-se;	31 Madmena pobježe, utekoše stanovnici gebimski.
32 mais um dia de pouso em Nobe, e depois ele levantará sua mão contra o monte Sião, contra a colina de Jerusalém.	32 Još danas zaustavit će se u Nobu, rukom prijeti gori Kćeri sionske, brijegu jeruzalemskom.
33 O Senhor Deus dos exércitos, com um golpe terrível, abate os ramos, as grandes árvores são cortadas, e as mais altas lançadas por terra;	33 Gle, Jahve, Gospod nad vojskama, kreše grane silom strahovitom: najviši su vršci posječeni, ponajviši sniženi.
34 a ramagem da floresta tomba pelo ferro, e o Líbano desaba pela força.	34 Pod sjekirom pada šumska guštara, sa slavom svojom pada Libanon.