Esodo 19
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Il terzo mese dall'uscita dei figli d'Israele dalla terra d'Egitto, in quel giorno, arrivarono al deserto del Sinai. | 1 Mense tertio egressionis Israel de terra Aegypti, in die hac venerunt in solitudinem Sinai. |
2 Partirono da Refidim e arrivarono al deserto del Sinai, dove si accamparono. Israele si accampò di fronte al monte. | 2 Nam profecti de Raphidim et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco,ibique Israel fixit tentoria e regione montis. |
3 Mosè salì verso Dio. Il Signore lo chiamò dalla montagna, dicendo: "Così parlerai alla casa di Giacobbe e annuncerai ai figli d'Israele: | 3 Moyses autem ascendit ad Deum, vocavitque eum Dominus de monte et ait: “ Haec dices domui Iacob et annuntiabis filiis Israel: |
4 "Voi avete visto quello che ho fatto all'Egitto: vi ho portato su ali di aquile e vi ho condotto da me. | 4 Vos ipsi vidistis, quae fecerim Aegyptiis, quomodo portaverim vos super alas aquilarum et adduxerim ad me. |
5 E ora, se ascoltate la mia voce e osservate la mia alleanza, sarete mia proprietà fra tutti i popoli, perché mia è tutta la terra. | 5 Si ergo audieritis vocem meam et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis; mea est enim omnis terra. |
6 Voi sarete per me un regno di sacerdoti, una nazione santa". Queste sono le cose che dirai ai figli d'Israele". | 6 Et vos eritis mihi regnum sacerdotum et gens sancta. Haec sunt verba, quae loqueris ad filios Israel ”. |
7 Mosè andò a convocare gli anziani del popolo ed espose loro tutte quelle cose che il Signore gli aveva ordinato. | 7 Venit Moyses et, convocatis maioribus natu populi, exposuit omnes sermones, quos mandaverat Dominus. |
8 Tutto il popolo, insieme, rispose dicendo: "Tutto quello che il Signore ha detto, noi lo faremo". Mosè riportò le parole del popolo al Signore. | 8 Responditque universus populus simul: “ Cuncta, quae locutus est Dominus, faciemus ”. Cumque rettulisset Moyses verba populi ad Dominum, |
9 Il Signore disse a Mosè: "Ecco, io vengo da te nella densità della nube, perché il popolo oda quando io ti parlerò e creda per sempre anche a te". Mosè riferì le parole del popolo al Signore. | 9 ait ei Dominus: “ Ecce ego veniam ad te in caligine nubis, ut audiat me populus loquentem ad te et tibi quoque credat in perpetuum ”. Nuntiavit ergo Moyses verba populi ad Dominum, |
10 Il Signore disse a Mosè: "Va' dal popolo e falli santificare oggi e domani; lavino i loro vestiti | 10 qui dixit ei: “ Vade ad populum et sanctifica illos hodie et cras; laventque vestimenta sua |
11 e siano pronti per il terzo giorno, perché nel terzo giorno il Signore scenderà agli occhi di tutto il popolo sul monte Sinai. | 11 et sint parati in diem tertium. In die enim tertio descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai. |
12 Fissa i confini tutt'intorno per il popolo dicendo: "Guardatevi dal salire la montagna e dal toccarne le estremità: chiunque toccherà la montagna morirà. | 12 Constituesque terminos populo per circuitum et dices: Cavete, ne ascendatis in montem nec tangatis fines illius; omnis, qui tetigerit montem, morte morietur. |
13 Nessuna mano lo toccherà: ma sarà lapidato o trafitto, sia animale che uomo; non vivrà. Quando suonerà il corno, allora saliranno sulla montagna". | 13 Manus non tanget eum, sed lapidibus opprimetur aut confodietur iaculis; sive iumentum fuerit, sive homo, non vivet. Cum coeperit clangere bucina, tunc ascendant in montem ”. |
14 Mosè scese dalla montagna verso il popolo: santificò il popolo ed essi lavarono i loro vestiti. | 14 Descenditque Moyses de monte ad populum et sanctificavit eum; cumque lavissent vestimenta sua, |
15 Poi disse al popolo: "Siate pronti per il terzo giorno: non avvicinatevi a donna". | 15 ait ad eos: “ Estote parati in diem tertium; ne appropinquetis uxoribus vestris ”. |
16 Il terzo giorno, al mattino, ci furono tuoni, lampi, una nube densa sulla montagna e un suono molto potente di tromba: tutto il popolo che era nell'accampamento si spaventò. | 16 Iamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat; et ecce coeperunt audiri tonitrua ac micare fulgura et nubes densissima operire montem, clangorque bucinae vehementius perstrepebat; et timuit populus, qui erat in castris. |
17 Mosè fece uscire il popolo dall'accampamento incontro a Dio, e si tennero ai piedi della montagna. | 17 Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis. |
18 Il monte Sinai era tutto fumante, perché il Signore era sceso su di esso nel fuoco: il suo fumo saliva come il fumo di un forno e tutto il monte tremava molto. | 18 Totus autem mons Sinai fumabat, eo quod descendisset Dominus super eum in igne, et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace. Et tremuit omnis mons vehementer. |
19 Il suono del corno andava sempre più rafforzandosi. Mosè parlava e Dio gli rispondeva nel tuono. | 19 Et sonitus bucinae paulatim crescebat in maius; Moyses loquebatur, et Deus respondebat ei cum voce. |
20 Il Signore scese sul monte Sinai, sulla cima del monte e chiamò Mosè sulla cima del monte. Mosè salì. | 20 Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice et vocavit Moysen in cacumen eius. Quo cum ascendisset, |
21 Il Signore disse a Mosè: "Scendi ad avvertire il popolo che non irrompa in direzione del Signore per vederlo: molti di loro cadrebbero. | 21 dixit ad eum: “ Descende et contestare populum, ne velit transcendere terminos ad videndum Dominum, et pereat ex eis plurima multitudo. |
22 Anche i sacerdoti che si avvicinano al Signore si santifichino, perché il Signore non si scateni contro di loro". | 22 Sacerdotes quoque, qui accedunt ad Dominum, sanctificentur, ne percutiat eos ”. |
23 Mosè disse al Signore: "Il popolo non può salire sulla montagna del Sinai, perché tu ci hai avvertito, dicendo: "Metti dei confini alla montagna e rendila sacra". | 23 Dixitque Moyses ad Dominum: “ Non poterit vulgus ascendere in montem Sinai, tu enim testificatus es et iussisti dicens: "Pone terminos circa montem et sanctifica illum" ”. |
24 Il Signore gli disse: "Va', scendi: poi sali tu ed Aronne con te; ma i sacerdoti ed il popolo non irrompano per salire verso il Signore, perché non si scateni contro di loro". | 24 Cui ait Dominus: “ Vade, descende; ascendesque tu et Aaron tecum, sacerdotes autem et populus ne transeant terminos nec ascendant ad Dominum, ne interficiat illos ”. |
25 Mosè scese dal popolo e parlò. | 25 Descenditque Moyses ad populum et omnia narravit eis. |