1 Quando Sanballàt, Tobia e Ghesem, l'arabo, e gli altri nostri nemici furono informati che io avevo ricostruito le mura e che non vi era più alcuna breccia (quantunque fino allora non avessi ancor messo i battenti alle porte), | 1 Factum est autem cum audisset Sanaballat et Thobias et Gosem Arabs etceteri inimici nostri, quod aedificassem ego murum, et non esset in ipso residuainterruptio — usque ad tempus autem illud valvas non posueram in portis — |
2 Sanballàt e Ghesem mi mandarono a dire: "Vieni a un abboccamento fra di noi a Chefirìm, nella valle di Oni". Essi però tramavano di farmi del male. | 2 miserunt Sanaballat et Gosem ad me dicentes: “ Veni, et conveniamus inCephirim in campo Ono ”. Ipsi autem cogitabant, ut facerent mihi malum. |
3 Mandai loro dei messaggeri a dire: "Sono occupato in un lavoro enorme; non posso scendere. Perché sospendere il lavoro? Dovrei interromperlo per scendere da voi?". | 3 Misiergo ad eos nuntios dicens: “ Opus grande ego facio et non possum descendere;cur cessare oportet opus, si desistero et descendero ad vos? ”. |
4 Per quattro volte essi mandarono a dirmi la stessa cosa e io replicai nella stessa maniera. | 4 Miseruntautem ad me secundum verbum hoc per quattuor vices, et respondi eis iuxtasermonem priorem.
|
5 Allora Sanballàt mandò a dirmi per una quinta volta le medesime cose per mezzo del suo servo, che recava in mano una lettera aperta. | 5 Et misit ad me Sanaballat iuxta verbum prius quinta vice puerum suum, etepistulam non obsignatam habebat in manu sua, in qua erat scriptum: |
6 Vi stava scritto: "Si sente dire fra le genti, e lo asserisce Gasmu, che tu e i Giudei tramate di ribellarvi. E' per questo che tu ricostruisci le mura! Secondo queste voci, anzi, tu diverresti il loro re, | 6 “ Ingentibus auditum est, et Gosem dixit quod tu et Iudaei cogitetis rebellare, etpropterea aedifices murum et levare te velis super eos regem; iuxta hanc vocem |
7 e hai persino stabilito dei profeti che proclamino di te, a Gerusalemme: "C'è un re in Giuda!". Ora, simili notizie saranno riferite al re. Perciò vieni e consultiamoci assieme". | 7 et prophetas posueris, qui praedicent de te in Ierusalem dicentes: “Rex inIudaea est!”. Nunc autem auditurus est rex verba haec; idcirco nunc veni, utineamus consilium pariter ”. |
8 Io gli mandai a dire: "Le cose non stanno come tu vai dicendo. Stai inventando". | 8 Et misi ad eum dicens: “ Non est factumsecundum verba haec, quae tu loqueris; de corde enim tuo tu componis haec ”. |
9 In realtà, tutta quella gente voleva atterrirci e diceva: "Le loro mani abbandoneranno l'impresa, che resterà incompiuta". Ma tu, o Dio, fortifica adesso le mie mani! | 9 Omnes enim hi terrebant nos cogitantes: “ Fatigabuntur manus eorum ab opere,et non complebitur ”. Quam ob causam magis confortavi manus meas.
|
10 Io mi recai alla casa di Semaia, figlio di Delaia, figlio di Meetabèel, che si trovava impedito. Egli disse: "Incontriamoci nella casa di Dio, dentro al santuario, e chiudiamo le porte del santuario, perché verranno per ucciderti. Verranno questa notte per ucciderti". | 10 Et ingressus sum domum Semeiae filii Dalaiae filii Meetabel, ubi eratdetentus. Qui ait: “ Tractemus nobiscum in domo Dei, in medio templi, etclaudamus portas aedis, quia venturi sunt, ut interficiant te; utique nocteventuri sunt ad occidendum te”.
|
11 Ma io risposi: "Si darà forse alla fuga un uomo come me? D'altra parte, può un uomo della mia condizione entrare nel santuario e sopravvivere? Non vi entrerò!". | 11 Et dixi: “ Num quisquam similis mei fugit? Et quis ut ego ingredieturtemplum et vivet? Non ingrediar ”. |
12 Capii allora che Dio non l'aveva mandato. Certo, egli aveva pronunciato una profezia su di me, perché Tobia e Sanballàt l'avevano pagato! | 12 Et intellexi quod Deus non misisset eum,sed quasi vaticinans locutus esset ad me, quia Thobias et Sanaballat conduxeranteum. |
13 Per questo era stato prezzolato, perché mi spaventassi talmente da agire in quella maniera, commettendo un peccato. Avrebbero così avuto modo di farmi una cattiva fama, per coprirmi di vergogna. | 13 Acceperat enim pretium, ut territus sic agerem et peccarem, et haberentmalum, quod exprobrarent mihi. |
14 O mio Dio! Ricordati di Tobia e di Sanballàt, come hanno agito! E anche della profetessa Noadia e degli altri profeti che volevano terrorizzarmi! | 14 Memento, Deus meus, Thobiae et Sanaballatiuxta opera eorum talia, sed et Noadiae prophetae et ceterorum prophetarum, quiterrebant me!
|
15 Le mura furono condotte a termine il venticinquesimo giorno di Elul, in cinquantadue giorni. | 15 Completus est autem murus vicesimo quinto die mensis Elul, quinquagintaduobus diebus. |
16 Quando tutti i nostri nemici lo vennero a sapere, tutte le genti circonvicine furono prese da timore e si sentirono fortemente umiliate ai propri occhi e riconobbero che quest'impresa era stata compiuta per l'intervento del nostro Dio. | 16 Factum est ergo, cum audissent omnes inimici nostri, etvidissent universae gentes, quae erant in circuitu nostro, ut conciderent intrasemetipsos et scirent quod a Deo factum esset opus hoc.
|
17 In quei giorni i notabili di Giuda mandavano frequenti lettere all'indirizzo di Tobia e altrettante ne ricevevano. | 17 Sed et in diebus illis, multae optimatum Iudaeorum epistulae mittebantur adThobiam, et a Thobia veniebant ad eos. |
18 Molti in Giuda erano infatti legati a lui con giuramento, perché era genero di Secania, figlio di Arach, e perché suo figlio Giovanni aveva sposato la figlia di Mesullàm, figlio di Berechia. | 18 Multi enim in Iudaea coniurationemfecerunt cum eo, quia gener erat Secheniae filii Area, et Iohanan filius eiusacceperat filiam Mosollam filii Barachiae. |
19 Persino in mia presenza parlavano dei meriti di lui e le mie parole gli venivano riferite, mentre Tobia mandava lettere per spaventarmi. | 19 Sed et laudabant eum coram me etverba mea nuntiabant ei; et Thobias mittebat epistulas, ut terreret me.
|