Salmi 37

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Salmo di David. Per la commemorazione. Per il sabbato.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Μη αγανακτει δια τους πονηρευομενους, μηδε ζηλευε τους εργατας της ανομιας.
2 Signore, nel tuo sdegno, non mi rimproverare, e nell' ira tua non mi castigare.	2 Διοτι ως χορτος ταχεως θελουσι κοπη, και ως χλωρα βοτανη θελουσι καταμαρανθη.
3 Perché le frecce son confitte in me, e hai aggravato su me la tua mano.	3 Ελπιζε επι Κυριον και πραττε το αγαθον? κατοικει την γην και νεμου την αληθειαν?
4 Non v'è sanità nella mia carne a cagion dell'ira tua, non v'ha pace per le mie ossa a cagione de' miei peccati.	4 και ευφραινου εν Κυριω, και θελει σοι δωσει τα ζητηματα της καρδιας σου.
5 Perché le mie iniquità han sorpassato il mio capo, e come grave pondo si sono aggravate, troppo per me!	5 Αναθες εις τον Κυριον την οδον σου και ελπιζε επ' αυτον, και αυτος θελει ενεργησει?
6 Sono imputridite e marcite le mie piagheper la mia stoltezza.	6 και θελει εξαξει ως φως την δικαιοσυνην σου και την κρισιν σου ως μεσημβριαν.
7 Misero io sono e curvo sino all'estremo, tutto il dì me ne vo contristato.	7 Αναπαυου επι τον Κυριον και προσμενε αυτον? μη αγανακτει δια τον κατευοδουμενον εν τη οδω αυτου, δια ανθρωπον πραττοντα παρανομιας.
8 I miei lombi son pieni di fiamme, e non v'è sanità nella mia carne.	8 Παυσον απο θυμου και αφες την οργην? μηδολως αγανακτει ωστε να πραττης πονηρα.
9 Son abbattuto e fiaccato oltre modo, ruggisco per il gemito del mio cuore.	9 Διοτι οι πονηρευομενοι θελουσιν εξολοθρευθη? οι δε προσμενοντες τον Κυριον, ουτοι θελουσι κληρονομησει την γην.
10 Signore, dinanzi a te è ogni mio desiderio, e il mio sospiro a te non è nascosto!	10 Διοτι ετι μικρον και ο ασεβης δεν θελει υπαρχει? και θελεις ζητησει τον τοπον αυτου, και δεν θελει ευρεθη?
11 Il mio cuore è in subbuglio, m'ha abbandonato il mio vigore, e il lume degli occhi miei anch'esso non è [più] con me.	11 οι πραεις ομως θελουσι κληρονομησει την γην? και θελουσι κατατρυφα εν πολλη ειρηνη.
12 I miei amici e compagni di fronte alla mia piaga si fermano, e i miei prossimi da lungi si stanno.	12 Ο ασεβης μηχαναται κατα του δικαιου, και τριζει κατ' αυτου τους οδοντας αυτου.
13 E tendon lacci quei che mirano alla mia vita, e quei che cercano il mio danno propalan falsità, e inganni tutto il dì van meditando.	13 Ο Κυριος θελει γελασει επ' αυτω, επειδη βλεπει οτι ερχεται η ημερα αυτου.
14 Ma io [son] come un sordo, non dò ascolto, e son come un muto che non apre la sua bocca.	14 Οι ασεβεις εξεσπασαν ρομφαιαν και ενετειναν το τοξον αυτων, δια να καταβαλωσι τον πτωχον και τον πενητα, δια να σφαξωσι τους περιπατουντας εν ευθυτητι.
15 Son diventato come un uom che non ode, e che non ha repliche sulla sua bocca.	15 Η ρομφαια αυτων θελει εμβη εις την καρδιαν αυτων, και τα τοξα αυτων θελουσι συντριφθη.
16 Perchè in te, o Signore, io spero: tu m'esaudirai, o Signore Dio mio.	16 Καλλιον το ολιγον του δικαιου παρα ο πλουτος πολλων ασεβων.
17 Ho detto: «Non si rallegrin di me i miei nemici, che [già] al vacillar de' miei piedi fan la voce grossa contro di me!».	17 Διοτι οι βραχιονες των ασεβων θελουσι συντριφθη? τους δε δικαιους υποστηριζει ο Κυριος.
18 Perchè ai flagelli sono esposto, e il mio dolore è sempre dinanzi a me.	18 Γινωσκει ο Κυριος τας ημερας των αμεμπτων? και η κληρονομια αυτων θελει εισθαι εις τον αιωνα?
19 Giacchè l'iniquità mia io confesso, e m'angustio per il mio peccato.	19 δεν θελουσι καταισχυνθη εν καιρω πονηρω? και εν ημεραις πεινης θελουσι χορτασθη.
20 E i miei nemici vivono e si fan più forti di me, e si moltiplicano quei che m'odiano ingiustamente.	20 Οι δε ασεβεις θελουσιν εξολοθρευθη? και οι εχθροι του Κυριου, ως το παχος των αρνιων, θελουσιν αναλωθη? εις καπνον θελουσι διαλυθη.
21 Quei che rendon male per bene, m'attaccano perch'io vo dietro al bene.	21 Δανειζεται ο ασεβης και δεν αποδιδει, ο δε δικαιος ελεει και διδει.
22 Non m'abbandonare, Signore: Dio mio, non t'allontanar da me.	22 Διοτι οι ευλογημενοι αυτου θελουσι κληρονομησει την γην? οι δε κατηραμενοι αυτου θελουσιν εξολοθρευθη.
23 Accorri in mio aiuto, o Signore, Dio della mia salvezza!	23 Οταν υπο Κυριου κατευθυνωνται τα διαβηματα του ανθρωπου, η οδος αυτου ειναι αρεστη εις αυτον.
	24 Εαν πεση, δεν θελει συντριφθη? διοτι ο Κυριος υποστηριζει την χειρα αυτου.
	25 Νεος ημην και ηδη εγηρασα, και δεν ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτον.
	26 Ολην την ημεραν ελεει και δανειζει, και το σπερμα αυτου ειναι εις ευλογιαν.
	27 Εκκλινον απο του κακου και πραττε το αγαθον, και θελεις διαμενει εις τον αιωνα.
	28 Διοτι ο Κυριος αγαπα κρισιν, και δεν εγκαταλειπει τους οσιους αυτου? εις τον αιωνα θελουσι διαφυλαχθη? το δε σπερμα των ασεβων θελει εξολοθρευθη.
	29 Οι δικαιοι θελουσι κληρονομησει την γην, και επ' αυτης θελουσι κατοικει εις τον αιωνα.
	30 Το στομα του δικαιου μελετα σοφιαν, και η γλωσσα αυτου λαλει κρισιν.
	31 Ο νομος του Θεου αυτου ειναι εν τη καρδια αυτου? τα διαβηματα αυτου δεν θελουσιν ολισθησει.
	32 Κατασκοπευει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει να θανατωση αυτον.
	33 Ο Κυριος δεν θελει αφησει αυτον εις τας χειρας αυτου, ουδε θελει καταδικασει αυτον οταν κρινη αυτον.
	34 Προσμενε τον Κυριον και φυλαττε την οδον αυτου, και θελει σε υψωσει δια να κληρονομησης την γην? οταν εξολοθρευθωσιν οι ασεβεις, θελεις ιδει.
	35 Ειδον τον ασεβη υπερυψουμενον και εξηπλωμενον ως την χλωραν δαφνην?
	36 αλλ' ηφανισθη? και ιδου, δεν υπηρχε? και εζητησα αυτον, και δεν ευρεθη.
	37 Παρατηρει τον ακακον και βλεπε τον ευθυν, οτι εις τον ειρηνικον ανθρωπον θελει εισθαι εγκαταλειμμα?
	38 οι δε παραβαται θελουσιν ολως εξολοθρευθη? των ασεβων το εγκαταλειμμα θελει αποκοπη.
	39 Των δικαιων ομως η σωτηρια ειναι παρα Κυριου? αυτος ειναι η δυναμις αυτων εν καιρω θλιψεως.
	40 Και θελει βοηθησει αυτους ο Κυριος, και ελευθερωσει αυτους? θελει ελευθερωσει αυτους απο ασεβων και σωσει αυτους? διοτι ηλπισαν επ' αυτον.