Psalms 51
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Exod
Lev
Num
Deut
Josh
Judg
Ruth
1 Sam
2 Sam
1 Kgs
2 Kgs
1 Chr
2 Chr
Ezra
Neh
Tob
Jdt
Esth
1 Macc
2 Macc
Job
Ps
Prov
Eccl
Cant
Wis
Sir
Isa
Jer
Lam
Bar
Ezek
Dan
Hos
Joel
Amos
Obad
Jon
Mic
Nah
Hab
Zeph
Hag
Zech
Mal
Matt
Mark
Luke
John
Acts
Rom
1 Cor
2 Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Titus
Phlm
Heb
Jas
1 Pet
2 Pet
1 John
2 John
3 John
Jude
Rev
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
CATHOLIC PUBLIC DOMAIN | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Unto the end. The understanding of David. | 1 Magistro chori. Psalmus. David, |
2 When Doeg the Edomite came and reported to Saul, David went to the house of Ahimelech. | 2 cum venit ad eum Nathan propheta, postquam cum Bethsabee peccavit. |
3 Why do you glory in malice, you who are powerful in iniquity? | 3 Miserere mei, Deus, secundum misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem meam. |
4 All day long your tongue thinks up injustice. Like a sharp razor, you have wrought deceit. | 4 Amplius lava me ab iniquitate mea et a peccato meo munda me. |
5 You have loved malice above goodness, and iniquity more than speaking righteousness. | 5 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper. |
6 You have loved all precipitous words, you deceitful tongue. | 6 Tibi, tibi soli peccavi et malum coram te feci, ut iustus inveniaris in sententia tua et aequus in iudicio tuo. |
7 Because of this, God will destroy you in the end. He will pull you up, and he will remove you from your tabernacle and your root from the land of the living. | 7 Ecce enim in iniquitate generatus sum, et in peccato concepit me mater mea. |
8 The just will see and be afraid, and they will laugh over him, and say: | 8 Ecce enim veritatem in corde dilexisti et in occulto sapientiam manifestasti mihi. |
9 “Behold the man who did not set God as his helper. But he hoped in the multitude of his riches, and so he prevailed in his emptiness.” | 9 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor. |
10 But I, like a fruitful olive tree in the house of God, have hoped in the mercy of God unto eternity, and forever and ever. | 10 Audire me facies gaudium et laetitiam, et exsultabunt ossa, quae contrivisti. |
11 I will confess to you forever, because you have accomplished it. And I will wait on your name, for it is good in the sight of your saints. | 11 Averte faciem tuam a peccatis meis et omnes iniquitates meas dele. |
12 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum firmum innova in visceribus meis. | |
13 Ne proicias me a facie tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me. | |
14 Redde mihi laetitiam salutaris tui et spiritu promptissimo confirma me. | |
15 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur. | |
16 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae, et exsultabit lingua mea iustitiam tuam. | |
17 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam. | |
18 Non enim sacrificio delectaris; holocaustum, si offeram, non placebit. | |
19 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies. | |
20 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut aedificentur muri Ierusalem. | |
21 Tunc acceptabis sacrificium iustitiae, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos. |