1 Verbum, quod factum est ad Ieremiam a Domino, quando Nabuchodonosor rexBabylonis et omnis exercitus eius universaque regna terrae, quae erant subpotestate manus eius, et omnes populi bellabant contra Ierusalem et contra omnesurbes eius, dicens: | 1 Lo detto che disse Iddio a Ieremia (profeta), quando Nabucodonosor, re di Babilonia, e tutto il suo oste, e tutti li reami della terra i quali erano sotto la siguoria delle sue mani, e tutti li (suoi) populi combattevano contro a Ierusalem e contro alle sue terre, e disse così: |
2 “ Haec dicit Dominus, Deus Israel: Vade et loquere adSedeciam regem Iudae et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Ecce ego tradamcivitatem hanc in manus regis Babylonis, et succendet eam igni; | 2 Questo dice lo Signore Iddio d'Israel: va e parla a Sedecia, re di Giuda, e dirai a lui: questo dice Iddio: ecco io darò questa città in mano del re di Babilonia, e accenderalla al fuoco. |
3 et tu noneffugies de manu eius, sed comprehensione capieris et in manu eius traderis, etoculi tui oculos regis Babylonis videbunt, et os eius cum ore tuo loquetur, etBabylonem introibis. | 3 E tu non fuggirai della sua mano; ma sarai preso, e sarai dato nella sua mano; e li tuoi occhi vederanno li occhi dello re di Babilonia |
4 Attamen audi verbum Domini, Sedecia rex Iudae. Haec dicitDominus ad te: Non morieris in gladio, | 4 Ma pure odi la parola di Dio, o Sedecia, re di Giuda questo dice Iddio a te: non morrai di coltello; |
5 sed in pace morieris et secundumcombustiones patrum tuorum regum priorum, qui fuerunt ante te, sic comburenttibi et “Vae, domine!” plangent te, quia verbum ego locutus sum ”, dicitDominus. | 5 ma morrai in pace, e secondo l' arsure dei tuoi padri re i quali furono innanzi te, così arderanno te; e piagneranno te, dicendo: ohimè, Signore; però ch' io hoe parlato la parola che dice Iddio. |
6 Et locutus est Ieremias propheta ad Sedeciam regem Iudae universaverba haec in Ierusalem; | 6 E parlò Ieremia [profeta] a Sedecia, re di Ginda, tutte queste parole in Ierusalem. |
7 et exercitus regis Babylonis pugnabat contraIerusalem et contra omnes civitates Iudae, quae reliquae erant, contra Lachis etcontra Azeca: hae enim supererant de civitatibus Iudae urbes munitae.
| 7 E l'oste dello re di Babilonia combatteva contro a Ierusalem, e contro a tutte le città di Giuda, le quali aveano lasciate, contro a Lachis e contro (Ado e contro) ad Azeca; e queste erano rimase delle città di Giuda, cittadi armate. |
8 Verbum, quod factum est ad Ieremiam a Domino, postquam percussit rex Sedeciasfoedus cum omni populo in Ierusalem praedicans eis libertatem, | 8 Lo detto che disse Iddio a Ieremia, poi che lo re Sedecia percosse [il patto] con tutto lo populo in Ierusalem, predicante |
9 ut dimitteretunusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam, Hebraeum et Hebraeam,liberos et nequaquam dominarentur eis, id est in Iudaeo et fratre suo. | 9 che ogni uomo lasciasse lo suo servo, e ciascuno l' ancilla sua, ebreo ed ebrea, (e facesse) liberi; e non avessono signoria sopra loro, cioè nel giudeo e nel suo fratello. |
10 Audierunt ergo omnes principes et universus populus, qui inierant pactum, utdimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam liberos et ultranon dominarentur eis; audierunt igitur et dimiserunt. | 10 Tutti li principi e l' universo populo l' udirono (quelli), i quali feciono patto che ciascuno lasciasse lo servo suo, e ciascuno l' ancilla sua (serva) liberi, e non avessono più signoria sopra loro; e udirono, e lasciaronli. |
11 Et conversi suntdeinceps et retraxerunt servos et ancillas suas, quos dimiserant liberos, etsubiugaverunt in famulos et in famulas. | 11 E rivolti sono di quindi innanzi, e ritrassono li servi e l' ancille, li quali aveano lasciati liberi, e soggiogaronli al servigio. |
12 Et factum est verbum Domini adIeremiam a Domino dicens: | 12 E disse Iddio a Ieremia: |
13 “ Haec dicit Dominus, Deus Israel: Ego percussifoedus cum patribus vestris in die, qua eduxi eos de terra Aegypti de domoservitutis, dicens: | 13 Questo dice lo Signore [Iddio d' Israel]: feci patto colli vostri padri, nel dì ch' io li menai della terra di Egitto, della casa della servitù, e dissi : |
14 Cum completi fuerint septem anni, dimittat unusquisquefratrem suum Hebraeum, qui venditus est ei, et serviet tibi sex annis, etdimittes eum a te liberum, et non audierunt patres vestri me nec inclinaveruntaurem suam. | 14 Quando saranno compiuti li sette anni, ciascuno lasci lo suo fratello ebreo, lo quale è venduto a lui e servirà a [te] sette anni; e lasciera'lo andare da te libero; e li vostri padri non mi udirono, e non inchinarono li loro orecchi a me. |
15 Et conversi estis vos hodie et fecistis, quod rectum est inoculis meis, ut praedicaretis libertatem unusquisque ad proximum suum; etinistis pactum in conspectu meo in domo, super quam invocatum est nomen meum. | 15 E voi oggi siete convertiti, e facesti quello ch' è diritto nelli miei occhi, e (che) predicaste che ciascuno dèsse libertà al suo amico; e facesti lo patto nel mio conspetto, nella casa dove è invocato lo mio. nome sopra lei. |
16 Et reversi estis et commaculastis nomen meum et reduxistis unusquisque servumsuum et unusquisque ancillam suam, quos dimiseratis, ut essent liberi et suaepotestatis, et subiugastis eos, ut sint vobis servi et ancillae. | 16 E siete ritornati, e avete contaminato lo mio nome; e rimenaste ciascuno lo suo servo e la sua ancilla, i quali voi avevi lasciati liberi, e che fussono di loro (libertade e di loro) potestade; e rimenasteli, che vi fussono servi e ancille. |
17 Propterea haec dicit Dominus: Vos non audistis me, ut praedicaretislibertatem unusquisque fratri suo et unusquisque amico suo; ecce ego praedicovobis libertatem, ait Dominus, ad gladium et pestem et famem et dabo vos incommotionem cunctis regnis terrae. | 17 Però questo dice Iddio: voi non udiste me, acciò predicaste libertade ciascuno [al suo fratello, e ciascuno] al suo amico; ecco io vi predico [libertade], dice Iddio, e al coltello e a fame e a pestilenza, e darò voi in commozione a tutti li reami della terra. |
18 Et dabo viros, qui praevaricantur foedusmeum et non observaverunt verba foederis, quibus assensi sunt in conspectu meo,sicut vitulum, quem conciderunt in duas partes et transierunt inter divisioneseius, | 18 E darò li uomini, che prevàricano lo mio patto, e non osservano le parole del mio patto, delle quali furono consenzienti nel mio conspetto, lo vitello lo quale tagliarono in due parti, e passarono intra le sue divisioni; |
19 principes Iudae et principes Ierusalem, eunuchi et sacerdotes et omnispopulus terrae, qui transierunt inter divisiones vituli; | 19 li principi di Ierusalem e di Giuda, e li castrati e li sacerdoti, e tutto lo populo della terra, i quali passarono [intra] le divisioni del vitello; |
20 et dabo eos in manuinimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum, et erit morticinum eorumin escam volatilibus caeli et bestiis terrae. | 20 e darolli in mano de' loro nimici, e di quelli che domandano l' anime loro; e sarà la loro mortalità esca alli uccelli del cielo e alle bestie della terra. |
21 Et Sedeciam regem Iudae etprincipes eius dabo in manus inimicorum suorum et in manus quaerentium animaseorum et in manus exercituum regis Babylonis, qui recesserunt a vobis. | 21 E darò Sedecia, re (della terra) di Giuda e' suoi principi in mano de' suoi nimici, e in mano delli addomandanti l'anime loro, e in mano dello esèrcito dello re di Babilonia, i quali si partirono da voi. |
22 Ecceego praecipio, dicit Dominus, et reducam eos in civitatem hanc; et proeliabunturadversus eam et capient eam et incendent igni; et civitates Iudae dabo insolitudinem, eo quod non sit habitator ”.
| 22 Ecco io comando, dice Iddio, e rimenerolli in questa cittade, e combatteranno incontro a lei, e piglierannola [e arderannola] al fuoco; e le cittadi di Giuda darò in solitudine, però che non vi sia abitatore. |