Psalmi 55
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David. | 1 Per la gente allontanata dalle cose sante: iscrizione da mettersi sopra una colonna, per Davidde: quando gli stranieri lo ebbero in Geth. Abbi misericordia di me, o Dio; perocché l'uomo mi ha conculcato:, tutto giorno assalendomi mi ha afflitto. |
2 Auribus percipe, Deus, orationem meam et ne abscondaris a deprecatione mea; | 2 Tutto giorno mi han conculcato i miei nemici; perocché sono molti quei, che combattono contro di me. |
3 intende mihi et exaudi me. Excussus sum in meditatione mea et conturbatus sum | 3 Nel pieno giorno sarò in timore; ma io spererò in te. |
4 a voce inimici et a tribulatione peccatoris. Quoniam devolverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi. | 4 In Dio loderò la parola detta a me, in Dio ho posta la mia speranza; non temerò quel, che possa farmi la carne. |
5 Cor meum torquetur intra me, et formido mortis cecidit super me. | 5 Tutto giorno ebbero in abbominazione le mie parole: tutti i loro pensieri son rivolti contro di me ad offendermi. |
6 Timor et tremor venerunt super me, et contexit me pavor. - | 6 Si uniranno insieme, e si terranno nascosi: noteranno però i miei passi. |
7 Et dixi: “ Quis dabit mihi pennas sicut columbae, et volabo et requiescam? | 7 Siccome essi sono stati attendendo al varco l'anima mia tu per nissun modo li salverai: nell'ira tua dispergerai questi popoli. |
8 Ecce elongabo fugiens et manebo in solitudine. | 8 A te, o Dio, ho esposto qual sia la mia vita: le mie lagrime ti se' tu poste dinanzi agli occhi tuoi, |
9 Exspectabo eum, qui salvum me faciat a spiritu procellae et tempestate ”. | 9 Come sta nelle tue promesse: e allora saran messi in fuga i miei nemici: |
10 Dissipa, Domine, divide linguas eorum, quoniam vidi violentiam et contentionem in civitate. | 10 In qualunque giorno io ti invochi, ecco che io riconosco, che tu se' il mio Dio. |
11 Die ac nocte circumeunt eam super muros eius, | 11 In Dio loderò la parola, nel Signore loderò la promessa: ho sperata in Dio, non temerò quel, che possa farmi un uomo. |
12 iniquitas et labor et insidiae in medio eius; et non defecit de plateis eius fraudulentia et dolus. | 12 Son presso di me, o Dio, i voti di laude, che ho a te fatti, i quali io scioglierò. |
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique; et si is qui oderat me, super me magnificatus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. | 13 Perocché liberasti l'anima mia dalla morte, e i miei piedi dalle cadute, ond'io sia accetto dinanzi a Dio nella luce dei vivi. |
14 Tu vero, homo coaequalis meus, familiaris meus et notus meus, | |
15 qui simul habuimus dulce consortium: in domo Dei ambulavimus in concursu. | |
16 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes, quoniam nequitiae in habitaculis eorum, in medio eorum. | |
17 Ego autem ad Deum clamabo, et Dominus salvabit me. | |
18 Vespere et mane et meridie meditabor et ingemiscam, et exaudiet vocem meam. | |
19 Redimet in pace animam meam ab his, qui impugnant me, quoniam in multis sunt adversum me. | |
20 Exaudiet Deus et humiliabit illos, qui est ante saecula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum. | |
21 Extendit manum suam in socios; contaminavit foedus suum. | |
22 Lene super butyrum est os eius, pugna autem cor illius: molliti sunt sermones eius super oleum, et ipsi sunt gladii destricti. - | |
23 Iacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in aeternum fluctuationem iusto. | |
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine. |