Psalmi 35

NOVA VULGATA	LXX
1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me.	1 εις το τελος τω δουλω κυριου τω δαυιδ
2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi.	2 φησιν ο παρανομος του αμαρτανειν εν εαυτω ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτου
3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”.	3 οτι εδολωσεν ενωπιον αυτου του ευρειν την ανομιαν αυτου και μισησαι
4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.	4 τα ρηματα του στοματος αυτου ανομια και δολος ουκ εβουληθη συνιεναι του αγαθυναι
5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos;	5 ανομιαν διελογισατο επι της κοιτης αυτου παρεστη παση οδω ουκ αγαθη τη δε κακια ου προσωχθισεν
6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.	6 κυριε εν τω ουρανω το ελεος σου και η αληθεια σου εως των νεφελων
7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae.	7 η δικαιοσυνη σου ωσει ορη θεου τα κριματα σου αβυσσος πολλη ανθρωπους και κτηνη σωσεις κυριε
8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat.	8 ως επληθυνας το ελεος σου ο θεος οι δε υιοι των ανθρωπων εν σκεπη των πτερυγων σου ελπιουσιν
9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo.	9 μεθυσθησονται απο πιοτητος του οικου σου και τον χειμαρρουν της τρυφης σου ποτιεις αυτους
10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”.	10 οτι παρα σοι πηγη ζωης εν τω φωτι σου οψομεθα φως
11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me;	11 παρατεινον το ελεος σου τοις γινωσκουσιν σε και την δικαιοσυνην σου τοις ευθεσι τη καρδια
12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae.	12 μη ελθετω μοι πους υπερηφανιας και χειρ αμαρτωλων μη σαλευσαι με
13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur.	13 εκει επεσον οι εργαζομενοι την ανομιαν εξωσθησαν και ου μη δυνωνται στηναι
14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar.
15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi.
16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis.
17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te.
19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant.
21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. -
22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me.
23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam.
24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”.
26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me
27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”.
28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.