Salmi 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! Maiestatem et decorem induisti, | 1 Benedici il Signore, anima mia!Sei tanto grande, Signore, mio Dio!Sei rivestito di maestà e di splendore, |
2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut velum, | 2 avvolto di luce come di un manto,tu che distendi i cieli come una tenda, |
3 qui exstruis in aquis cenacula tua. Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ambulas super pennas ventorum. | 3 costruisci sulle acque le tue alte dimore,fai delle nubi il tuo carro,cammini sulle ali del vento, |
4 Qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem. | 4 fai dei venti i tuoi messaggerie dei fulmini i tuoi ministri. |
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, non inclinabitur in saeculum saeculi. | 5 Egli fondò la terra sulle sue basi:non potrà mai vacillare. |
6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, super montes stabant aquae. | 6 Tu l’hai coperta con l’oceano come una veste;al di sopra dei monti stavano le acque. |
7 Ab increpatione tua fugiunt, a voce tonitrui tui formidant. | 7 Al tuo rimprovero esse fuggirono,al fragore del tuo tuono si ritrassero atterrite. |
8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, in locum, quem statuisti eis. | 8 Salirono sui monti, discesero nelle valli,verso il luogo che avevi loro assegnato; |
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. | 9 hai fissato loro un confine da non oltrepassare,perché non tornino a coprire la terra. |
10 Qui emittis fontes in torrentes; inter medium montium pertransibunt, | 10 Tu mandi nelle valli acque sorgiveperché scorrano tra i monti, |
11 potabunt omnes bestias agri, exstinguent onagri sitim suam. | 11 dissetino tutte le bestie dei campie gli asini selvatici estinguano la loro sete. |
12 Super ea volucres caeli habitabunt, de medio ramorum dabunt voces. | 12 In alto abitano gli uccelli del cieloe cantano tra le fronde. |
13 Rigas montes de cenaculis tuis, de fructu operum tuorum satias terram. | 13 Dalle tue dimore tu irrighi i monti,e con il frutto delle tue opere si sazia la terra. |
14 Producis fenum iumentis et herbam servituti hominum, educens panem de terra | 14 Tu fai crescere l’erba per il bestiamee le piante che l’uomo coltivaper trarre cibo dalla terra, |
15 et vinum, quod laetificat cor hominis; exhilarans faciem in oleo, panis autem cor hominis confirmat. | 15 vino che allieta il cuore dell’uomo,olio che fa brillare il suo voltoe pane che sostiene il suo cuore. |
16 Saturabuntur ligna Domini et cedri Libani, quas plantavit. | 16 Sono sazi gli alberi del Signore,i cedri del Libano da lui piantati. |
17 Illic passeres nidificabunt, erodii domus in vertice earum. | 17 Là gli uccelli fanno il loro nidoe sui cipressi la cicogna ha la sua casa; |
18 Montes excelsi cervis, petrae refugium hyracibus. | 18 le alte montagne per le capre selvatiche,le rocce rifugio per gli iràci. |
19 Fecit lunam ad tempora signanda, sol cognovit occasum suum. | 19 Hai fatto la luna per segnare i tempie il sole che sa l’ora del tramonto. |
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae, | 20 Stendi le tenebre e viene la notte:in essa si aggirano tutte le bestie della foresta; |
21 catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi. | 21 ruggiscono i giovani leoni in cerca di predae chiedono a Dio il loro cibo. |
22 Oritur sol, et congregantur et in cubilibus suis recumbunt. | 22 Sorge il sole: si ritiranoe si accovacciano nelle loro tane. |
23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum. | 23 Allora l’uomo esce per il suo lavoro,per la sua fatica fino a sera. |
24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! Omnia in sapientia fecisti, impleta est terra creatura tua. | 24 Quante sono le tue opere, Signore!Le hai fatte tutte con saggezza;la terra è piena delle tue creature. |
25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: illic reptilia, quorum non est numerus, animalia pusilla cum magnis; | 25 Ecco il mare spazioso e vasto:là rettili e pesci senza numero,animali piccoli e grandi; |
26 illic naves pertransibunt, Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo. | 26 lo solcano le navie il Leviatàn che tu hai plasmatoper giocare con lui. |
27 Omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore suo. | 27 Tutti da te aspettanoche tu dia loro cibo a tempo opportuno. |
28 Dante te illis, colligent, aperiente te manum tuam, implebuntur bonis. | 28 Tu lo provvedi, essi lo raccolgono;apri la tua mano, si saziano di beni. |
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient et in pulverem suum revertentur. | 29 Nascondi il tuo volto: li assale il terrore;togli loro il respiro: muoiono,e ritornano nella loro polvere. |
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terrae. | 30 Mandi il tuo spirito, sono creati,e rinnovi la faccia della terra. |
31 Sit gloria Domini in saeculum; laetetur Dominus in operibus suis. | 31 Sia per sempre la gloria del Signore;gioisca il Signore delle sue opere. |
32 Qui respicit terram et facit eam tremere, qui tangit montes, et fumigant. | 32 Egli guarda la terra ed essa trema,tocca i monti ed essi fumano. |
33 Cantabo Domino in vita mea, psallam Deo meo quamdiu sum. | 33 Voglio cantare al Signore finché ho vita,cantare inni al mio Dio finché esisto. |
34 Iucundum sit ei eloquium meum, ego vero delectabor in Domino. | 34 A lui sia gradito il mio canto,io gioirò nel Signore. |
35 Deficiant peccatores a terra et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino. | 35 Scompaiano i peccatori dalla terrae i malvagi non esistano più.Benedici il Signore, anima mia.Alleluia. |