1 וביום השלישי היתה חתנה בקנה אשר בגליל ואם ישוע היתה שם | 1 Et die tertio nuptiae factae sunt in Cana Galilaeae, et erat mater Iesuibi; |
2 וישוע ותלמידיו היו גם הם קרואים אל החתנה | 2 vocatus est autem et Iesus et discipuli eius ad nuptias. |
3 ויחסר היין ותאמר אם ישוע אליו יין אין להם | 3 Et deficientevino, dicit mater Iesu ad eum: “ Vinum non habent ”. |
4 ויאמר אליה ישוע מה לי ולך אשה עתי עדין לא באה | 4 Et dicit ei Iesus:“ Quid mihi et tibi, mulier? Nondum venit hora mea ”. |
5 ותאמר אמו אל המשרתים ככל אשר יאמר לכם תעשו | 5 Dicit mater eiusministris: “ Quodcumque dixerit vobis, facite ”.
|
6 והנה ששה כדי אבן ערוכים שם כמשפט היהודים לטהרתם שתים או שלש בתים יכיל כל אחד | 6 Erant autem ibi lapideae hydriae sex positae secundum purificationemIudaeorum, capientes singulae metretas binas vel ternas. |
7 ויאמר אליהם ישוע מלאו לכם הכדים מים וימלאום עד למעלה | 7 Dicit eis Iesus: “Implete hydrias aqua ”. Et impleverunt eas usque ad summum. |
8 ויאמר שאבו נא והביאו אל רב המסבה ויביאו | 8 Et dicit eis:“ Haurite nunc et ferte architriclino ”. Illi autem tulerunt. |
9 ויטעם רב המסבה את המים אשר נהפכו ליין ולא ידע מאין הוא ואולם המשרתים אשר שאבו את המים ידעו ויקרא רב המסבה אל החתן | 9 Ut autemgustavit architriclinus aquam vinum factam et non sciebat unde esset, ministriautem sciebant, qui haurierant aquam, vocat sponsum architriclinus |
10 ויאמר אליו כל איש יתן בראשונה את היין הטוב וכאשר ישכרו יתן להם את הגרוע ואתה צפנת היין הטוב עד עתה | 10 et dicitei: “ Omnis homo primum bonum vinum ponit et, cum inebriati fuerint, id quoddeterius est; tu servasti bonum vinum usque adhuc ”. |
11 זאת תחלת האתות אשר עשה ישוע בקנה אשר בארץ הגליל וגלה את כבודו ויאמינו בו תלמידיו | 11 Hoc fecit initiumsignorum Iesus in Cana Galilaeae et manifestavit gloriam suam, et crediderunt ineum discipuli eius.
|
12 ויהי אחרי כן וירד אל כפר נחום הוא ואמו ואחיו ותלמידיו ולא ארכו ימי שבתם שם | 12 Post hoc descendit Capharnaum ipse et mater eius et fratres eius et discipulieius, et ibi manserunt non multis diebus.
|
13 ויקרבו ימי חג הפסח אשר ליהודים ויעל ישוע ירושלים | 13 Et prope erat Pascha Iudaeorum, et ascendit Hierosolymam Iesus. |
14 וימצא במקדש מכרי בקר וצאן ובני יונה ואת מחליפי כסף ישבים שם | 14 Et invenitin templo vendentes boves et oves et columbas, et nummularios sedentes; |
15 ויקח חבלים ויעבתם לשוט ויגרש כלם מן המקדש ואת הצאן ואת הבקר ויפזר את מעות השלחנים ויהפך שלחנתיהם | 15 etcum fecisset flagellum de funiculis, omnes eiecit de templo, oves quoque etboves, et nummulariorum effudit aes et mensas subvertit; |
16 ואל מכרי היונים אמר הוציאו אלה מזה ואל תעשו את בית אבי לבית מסחר | 16 et his, qui columbasvendebant, dixit: “ Auferte ista hinc! Nolite facere domum Patris mei domumnegotiationis ”. |
17 ויזכרו תלמידיו את הכתוב כי קנאת ביתך אכלתני | 17 Recordati sunt discipuli eius quia scriptum est: “ Zelusdomus tuae comedit me ”. |
18 ויענו היהודים ויאמרו אליו אי זו אות תראנו כי כזאת אתה עשה | 18 Responderunt ergo Iudaei et dixerunt ei: “ Quodsignum ostendis nobis, quia haec facis? ”. |
19 ויען ישוע ויאמר אליהם הרסו את ההיכל הזה ובשלשה ימים אקימנו | 19 Respondit Iesus et dixit eis:“ Solvite templum hoc, et in tribus diebus excitabo illud ”. |
20 ויאמרו היהודים הנה זה ארבעים ושש שנה נבנה ההיכל הזה ואתה בשלשה ימים תקימנו | 20 Dixeruntergo Iudaei: “ Quadraginta et sex annis aedificatum est templum hoc, et tutribus diebus excitabis illud? ”. |
21 והוא דבר על היכל גויתו | 21 Ille autem dicebat de templo corporissui. |
22 ואחרי קומו מן המתים זכרו תלמידיו כי זאת אמר להם ויאמינו בכתוב ובדבר אשר דבר ישוע | 22 Cum ergo resurrexisset a mortuis, recordati sunt discipuli eius quia hocdicebat, et crediderunt Scripturae et sermoni, quem dixit Iesus.
|
23 ויהי בהיתו בירושלים בחג הפסח האמינו רבים בשמו כי ראו האתות אשר עשה | 23 Cum autem esset Hierosolymis in Pascha, in die festo, multi crediderunt innomine eius, videntes signa eius, quae faciebat. |
24 והוא ישוע לא הפקיד את עצמו בידם על אשר ידע את כלם | 24 Ipse autem Iesus noncredebat semetipsum eis, eo quod ipse nosset omnes, |
25 ולא הצטרך לעדות איש על האדם כי הוא ידע מה בקרב האדם | 25 et quia opus ei non erat,ut quis testimonium perhiberet de homine; ipse enim sciebat quid esset inhomine.
|