1 וידבר יהוה אל משה בערבת מואב על ירדן ירחו לאמר | 1 Haec quoque locutus est Do minus ad Moysen in campe stribus Moab supra Iordanem contra Iericho: |
2 צו את בני ישראל ונתנו ללוים מנחלת אחזתם ערים לשבת ומגרש לערים סביבתיהם תתנו ללוים | 2 “ Praecipe filiis Israel, ut dent Levitis de possessionibus suis urbes ad habitandum et suburbana earum per circuitum, |
3 והיו הערים להם לשבת ומגרשיהם יהיו לבהמתם ולרכשם ולכל חיתם | 3 ut ipsi in oppidis maneant, et suburbana sint pecoribus ac substantiae et omnibus animalibus eorum; |
4 ומגרשי הערים אשר תתנו ללוים מקיר העיר וחוצה אלף אמה סביב | 4 quae a muris civitatum forinsecus per circuitum mille cubitos spatio tendentur. |
5 ומדתם מחוץ לעיר את פאת קדמה אלפים באמה ואת פאת נגב אלפים באמה ואת פאת ים אלפים באמה ואת פאת צפון אלפים באמה והעיר בתוך זה יהיה להם מגרשי הערים | 5 Et mensurabitis extra civitatem contra orientem duo milia cubitorum, et contra meridiem similiter duo milia, ad mare quoque, quod respicit ad occidentem, eadem mensura erit, et septentrionalis plaga aequali termino finietur; eruntque urbes in medio et foris suburbana.
|
6 ואת הערים אשר תתנו ללוים את שש ערי המקלט אשר תתנו לנס שמה הרצח ועליהם תתנו ארבעים ושתים עיר | 6 De ipsis autem oppidis, quae Levitis dabitis, sex erunt in fugitivorum auxilia separata, ut fugiat ad ea, qui nesciens fuderit sanguinem; et, exceptis his, alia quadraginta duo oppida dabitis, |
7 כל הערים אשר תתנו ללוים ארבעים ושמנה עיר אתהן ואת מגרשיהן | 7 id est simul quadraginta octo cum suburbanis suis. |
8 והערים אשר תתנו מאחזת בני ישראל מאת הרב תרבו ומאת המעט תמעיטו איש כפי נחלתו אשר ינחלו יתן מעריו ללוים | 8 Ipsaeque urbes, quas dabitis de possessionibus filiorum Israel, ab his, qui plus habent, plures auferetis, et, qui minus, pauciores; singuli iuxta mensuram hereditatis suae dabunt oppida Levitis ”.
|
9 וידבר יהוה אל משה לאמר | 9 Ait Dominus ad Moysen: |
10 דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם כי אתם עברים את הירדן ארצה כנען | 10 “ Loquere filiis Israel et dices ad eos: Quando transgressi fueritis Iordanem in terram Chanaan, |
11 והקריתם לכם ערים ערי מקלט תהיינה לכם ונס שמה רצח מכה נפש בשגגה | 11 eligetis urbes, quae esse debeant in praesidia fugitivorum, qui nolentes sanguinem fuderint; |
12 והיו לכם הערים למקלט מגאל ולא ימות הרצח עד עמדו לפני העדה למשפט | 12 erunt vobis urbes refugii contra ultorem, et occisor non morietur, donec stet in conspectu congregationis, et causa illius iudicetur. |
13 והערים אשר תתנו שש ערי מקלט תהיינה לכם | 13 De ipsis autem sex urbibus, quae ad fugitivorum subsidia separantur, |
14 את שלש הערים תתנו מעבר לירדן ואת שלש הערים תתנו בארץ כנען ערי מקלט תהיינה | 14 tres erunt trans Iordanem et tres in terra Chanaan, |
15 לבני ישראל ולגר ולתושב בתוכם תהיינה שש הערים האלה למקלט לנוס שמה כל מכה נפש בשגגה | 15 tam filiis Israel quam advenis atque peregrinis, ut confugiat ad eas sex, qui nolens sanguinem fuderit.
|
16 ואם בכלי ברזל הכהו וימת רצח הוא מות יומת הרצח | 16 Si quis ferro percusserit, et mortuus fuerit, qui percussus est, reus erit homicidii et ipse morietur. |
17 ואם באבן יד אשר ימות בה הכהו וימת רצח הוא מות יומת הרצח | 17 Si lapidem mortiferum iecerit, et ictus occiderit, similiter punietur. |
18 או בכלי עץ יד אשר ימות בו הכהו וימת רצח הוא מות יומת הרצח | 18 Si ligno mortifero percusserit eum et interfecerit, homicida est; ipse morte punietur. |
19 גאל הדם הוא ימית את הרצח בפגעו בו הוא ימיתנו | 19 Ultor sanguinis homicidam interficiet: statim ut apprehenderit eum, interficiet. |
20 ואם בשנאה יהדפנו או השליך עליו בצדיה וימת | 20 Si per odium quis hominem impulerit vel iecerit quippiam in eum per insidias |
21 או באיבה הכהו בידו וימת מות יומת המכה רצח הוא גאל הדם ימית את הרצח בפגעו בו | 21 aut, cum esset inimicus, manu percusserit, et ille mortuus fuerit, percussor homicidii reus erit: ultor sanguinis statim ut invenerit eum, iugulabit.
|
22 ואם בפתע בלא איבה הדפו או השליך עליו כל כלי בלא צדיה | 22 Quod si fortuitu et absque odio eum percusserit vel quidpiam in eum iecerit absque insidiis, |
23 או בכל אבן אשר ימות בה בלא ראות ויפל עליו וימת והוא לא אויב לו ולא מבקש רעתו | 23 vel quemlibet lapidem mortiferum in eum devolverit, cum eum non vidisset, et ille mortuus est, quamvis eum non oderit nec quaesierit ei malum, |
24 ושפטו העדה בין המכה ובין גאל הדם על המשפטים האלה | 24 iudicabit congregatio inter percussorem et ultorem sanguinis secundum has regulas |
25 והצילו העדה את הרצח מיד גאל הדם והשיבו אתו העדה אל עיר מקלטו אשר נס שמה וישב בה עד מות הכהן הגדל אשר משח אתו בשמן הקדש | 25 et liberabit occisorem de manu ultoris sanguinis et reducet in civitatem refugii, ad quam confugerat, manebitque ibi, donec sacerdos magnus, qui oleo sancto unctus est, moriatur. |
26 ואם יצא יצא הרצח את גבול עיר מקלטו אשר ינוס שמה | 26 Si interfector extra fines civitatis refugii, in quam confugerat, exierit, |
27 ומצא אתו גאל הדם מחוץ לגבול עיר מקלטו ורצח גאל הדם את הרצח אין לו דם | 27 et invenerit eum ultor sanguinis ibi et interfecerit, absque noxa erit, qui eum occiderit; |
28 כי בעיר מקלטו ישב עד מות הכהן הגדל ואחרי מות הכהן הגדל ישוב הרצח אל ארץ אחזתו | 28 debuerat enim profugus usque ad mortem pontificis in civitate refugii residere. Postquam autem ille obierit, homicida revertetur in terram suam. |
29 והיו אלה לכם לחקת משפט לדרתיכם בכל מושבתיכם | 29 Haec erunt vobis in legitima iudicii pro generationibus vestris, in cunctis habitationibus vestris.
|
30 כל מכה נפש לפי עדים ירצח את הרצח ועד אחד לא יענה בנפש למות | 30 Homicida sub testibus occidetur; ad unius testimonium nullus ad mortem condemnabitur. |
31 ולא תקחו כפר לנפש רצח אשר הוא רשע למות כי מות יומת | 31 Non accipietis pretium pro eo, qui reus est sanguinis, sed morietur. |
32 ולא תקחו כפר לנוס אל עיר מקלטו לשוב לשבת בארץ עד מות הכהן | 32 Neque accipietis pretium, ut fugiat in civitatem refugii sui, ut revertatur et habitet in terra ante mortem sacerdotis. |
33 ולא תחניפו את הארץ אשר אתם בה כי הדם הוא יחניף את הארץ ולארץ לא יכפר לדם אשר שפך בה כי אם בדם שפכו | 33 Non polluetis terram habitationis vestrae, quia sanguis polluit terram, nec aliter expiari potest nisi per eius sanguinem, qui alterius sanguinem fuderit. |
34 ולא תטמא את הארץ אשר אתם ישבים בה אשר אני שכן בתוכה כי אני יהוה שכן בתוך בני ישראל | 34 Non maculabitis terram habitationis vestrae, me commorante vobiscum. Ego enim sum Dominus, qui habito inter filios Israel ”.
|